Clubblad December 2011 - HDKS-FOTO

Wielervereniging Houdt De Ketting Strak
Hejt alle heurt ‐ hejt alle zeen
Hebbie watte heurt of heppie watte zeen, loat ut os dan weten dan geniet iedereen.
As Jan Dokter een lekke band hef dut de beste man
zien naame wel eer an. He haalt eers de latex
hanschoenen uit de tasse en dan pas geet de band d’r
af. Was zeker bange dat de band smerig word. De
olde Willie lag dubbel van ’t lachen toen die Jan zo
bezig zag. Erg veule hef ’t niet ehulpen, de dikke
vingers van Jan knapn d’r gewoon uut.
Die olde Willie lachtn trouwens niet zo hard toe die
de ketting in wol spuitn met een bittie olie, teminste
dat dach de beste man. Alles werd mooi ‘roze’ toen
bleek dat hij een busse met verve in de hand had.
Noe hef de beste man maar gauw die damesfietse
umme eruilt veur een ander.
Anja steet biena elke weeke wel op de stoepe bie
Willie um te goan fietsen, behalve in de winter. Zee
hef ’t niet zo op die gladde bospaden. Maar bie de
start van ’t nieuwe bosseizoen was ze d’r toch weer
bie. Met Willie en Jolanda bint ze lekker wezen
fietsen op de mooie paagies.
Diezelfde Jolanda
was een tietje
terugge zo meu van
’t fietsen deur ’t bos
met de nieuwe en
olde veurzitter dat
d’r veur de rest van
de dag niet veule
puf meer in zat.
Een bakkie van ‘chef kok’ Ineke deed wonderen ….
veur effen…. Op de terugweg kreeg ze gelukkig een
duwtje in de rugge van haar geliefde.
De Ketting 39
SP
D’r zitmuziek in de Ketting, en dan bedoel ik niet ’t
gkraak en gepiep as d’r geen olie op zit. Nee … echte
muzikanten. Tinus zit tegenwoordig in de
‘Speulbrink’… nee …. hee woont d’r nog niet, mar
de olde mensen doar te vermaken met zien gitaar en
een dut dat samen met een zanggroep Nostalgie.
Jan van de Vlekkert hef deur ’t fietsen noe zoveule
lucht over dat de beste man de hele winter op de
‘midwinterhoorn’ steet de bloazen. Dus oppassen ’t
komende joar, ‘een man met inhoud’ en een geduchte
kandidaat veur ’t clubkampioenschap.
Bie de Gisolarit kunt d’r weer olderwets snelle
tieden gereden worden volgent joar. De hele weg is
tot boven op de bult hartstikke mooi glad. Heb niet
eheurt of de Ketting of Gisola onder in de broekzak
egrepen hebt um dit veur mekaare te kriegen.
Dus geen smoessies meer de eerste tietrit, gewoon
weer allemoale op de fietse en de jury loaten zweten.
De veurzitter van de Veldtoertochtcommissie is d’r
inmiddels achter dat ‘theorie en praktijk’ heel wat
anders is. Op papier kan hij prima een ATB tocht
besturen maar met de fietse zelf hef hij meer moeite.
Hij was d’r bie goan liggen in ’t bos en was zelfs
effen van de wereld, gelukkig viel ’t allemaal
achteraf wel mee, op ’n deuk in ’t ego na.