Read Art History Essay - Sido Dekker Graphic Design

Inleiding
Het overkoepelende thema van mijn verslag is activistische kunst. Ik zal kenmerkende aspecten
gaan behandelen van de Guerrilla Girls en beeldend kunstenaressen Jenny Holzer en Barbara
Kruger. Ik ben uitgegaan van de Guerrilla Girls, omdat ik daar het eerst informatie over gezocht en
gevonden heb. Het interessante aan de Guerrilla Girls vind ik dat ze advertentieruimte gebruiken
voor hun kunst, maar ik was daarbij ook nieuwsgierig waarom ze daarvoor kiezen. Daarnaast sprak
mij het feit aan dat zij dé feministen van de jaren ‘90 en ‘10 zijn, en dat het werk niet voor Musea
bedoeld is, maar eerder tegen ze. Daar komt bij dat het werk me heel erg aanspreekt, mede door de
humor en speelsheid waarmee ze hun stelllingen naar buiten brengen.
Als we praten over advertentieruimte gebruiken om kunst te presenteren, is het verband met Jenny
Holzer snel gelegd. Ik heb het werk van Jenny Holzer bestudeerd en het werk dat me verreweg het
meest aansprak was ‘Truisms’. Daarom ben ik ingegaan op dat ene werk en heb daarvoor artiekelen
gezocht die specifiek over dat werk gaan. Voor Truisms gebruikt Jenny Holzer LED-licht borden die
oorspronkelijk gebruikt worden voor het weergeven van korte feiten zoals nieuws op plaatsen als
een beursplein bijvoorbeeld. Toen Holzer met de Truisms begon was het echter nog een heel nieuw
medium. De korte boodschappen die de Truisms zijn, zijn gericht op het zelfde brede publiek als
het geval is bij de Guerrilla Girls, maar waar de Guerrilla Girls voor het gedrukte medium kiezen,
kiest Jenny Holzer voor de electronisch verlichtte LED-borden.
Het werk van Jenny Holzer deed me sterk denken aan het werk van Barbara Kruger. Aanvankelijk
vond ik zelfs dat hun werken bijna het zelfde waren, maar hoewel er inderdaad overeenkomsten
zijn, zijn er beduidende verschillen op te merken. Zo gebruikt Barbara Kruger fotografie als een
van haar manieren om tot een beeld te komen en Jenny Holzer niet. Daar overheen typografeert zij
dan met wit, zwart en/of rood haar boodschap op. Een boodschap die dreigt in het zelfde straatje te
belanden als die van Jenny Holzer, maar bij Barbara Kruger is de boodschap veel geëngageerder met
betrekking tot de kunstwereld. Barbara Kruger exposeerde haar werk ook juist eerst in musea, en
pas later (in 1982) op straat als grote posters en op billboards. Jenny Holzer begon juist op straat en
haar werk werd later ook in Musea geëxposeert.
Kortom een interessante combinatie van drie bewegingen die veel meer gemeen hebben dan je aanvankelijk
zou denken, gepropt in één verslag. Veel plezier met lezen.