Europa - Maatschappij en Politiek Magazine

6 MAATSCHAPPIJ & POLITIEK • MAART 2004
Als een nieuwe lidstaat en een land dat tot voor kort het meest pro-Europese
standpunt uitdroeg, de Europese bestuurbaarheid aan eigen prestige opofferen,
ziet het perspectief er somber uit. Een slecht voorbeeld krijgt gemakkelijk
navolging. Het heeft er alle schijn van dat Polen geen boodschap heeft aan het
consensusmodel, de werkwijze bij uitstek voor het ingewikkelde EU-bestuursapparaat.
Nu Polen en Spanjaarden er geen been in zien om van een Europese top een
Poolse landdag te maken, is de kans groot dat dit het normale patroon wordt.
Dit was immers nog maar de eerste en bepaald niet de zwaarste noot die
moest worden gekraakt.
De voorgestelde hervorming van de Europese Commissie is van een zeker zo
ingrijpende aard, al betrof het ook hier een voorzichtig compromis. De grondwet
bleef elk land een commissaris gunnen, maar tien ervan zouden niet aan
een stemming deelnemen. Deze voorzichtige stap naar het behoud van een
nog enigszins slagvaardige Commissie is voor verschillende kleine landen, die
niet meer permanent over een stemhebbend lid zouden beschikken, onacceptabel.
Ook bij dit voorstel lag een veto in het verschiet.
Versterking Parlement
Een Raad van Ministers (wetgevende macht) die niet tot besluiten komt en
een besluiteloze Europese Commissie (uitvoerende macht) waarin de grotere
landen zich niet meer herkennen, vormen reële gevaren die de bestuurbaarheid
van de Europese Unie bedreigen. Er is een kleine kans dat het Europees
Parlement daar garen bij spint. Het
parlement is het enige Europese or-
Onze man in Brussel: Frits Bolkestein gaan waarvoor de uitbreiding geen
zotte consequenties inhoudt en het
Vanzelfsprekend mocht de Nederlandse eurocom- enige orgaan dat, ondanks een bemissaris
Frits Bolkestein niet in dit nummer van perkte bevoorrechting van de kleine
Maatschappij & Politiek ontbreken.
lidstaten, een redelijk getrouwe afspie-
Wij hadden hem graag een uitgebreid interview gegeling van de Europese bevolking
gund, maar helaas hanteerde onze oogappel an- vormt. Het zou niet het eerste parledere
prioriteiten. Wel was hij zo vriendelijk zeven ment zijn dat meer op basis van pre-
vragen per e-mail te beantwoorden.
stige dan op basis van wetgeving zijn
invloed weet uit te breiden. Het ver-
‘Ik huldig het standpunt van één commissaris per lidstaat. Dit betekent dat schil met een echt parlement is de
de bevolking van elke lidstaat zich in het College van Commissarissen verte- laatste jaren al afgenomen. Denkbaar
genwoordigd kan voelen. Het spreekt vanzelf dat de bevolking van Nederland is dat de grote landen voorstander
eerder kijkt naar een Nederlandse commissaris dan naar een Franse of worden van meer invloed voor het eu-
Duitse. Omgekeerd kent elke commissaris zijn eigen lidstaat het best en weet roparlement tegenover de Europese
hij waar de gevoeligheden liggen. Inperking van het aantal commissarissen Commissie, omdat dit het enige EU-
betekent dat de bevolkingen van tal van landen zich niet vertegenwoordigd orgaan is waarin recht aan hun bevol-
voelen en geen aanspreekpunt in de [Europese] Commissie hebben. Dat is kingsaantal wordt gedaan. Als de
niet wenselijk.
Commissie volledig onder de parle-
Uw bewering dat er onvoldoende serieuze portefeuilles zijn, is niet waar. Er mentaire controle komt, verdwijnen
zijn zeker 25 portefeuilles van gewicht. Zelf doe ik nu Interne Markt en
veel van de genoemde bezwaren.
Belastingen. Dat zijn twee zware portefeuilles. Het is goed indien die beide Vanuit Europees perspectief lijkt dat
terreinen worden gesplitst en elk een commissaris krijgt toegewezen.’
een te rooskleurig toekomstscenario,
maar zo hoeft niet in mineur te worden
geëindigd. ■