STILTE NA DE STORM - Snowboarder MAG
STILTE NA DE STORM - Snowboarder MAG
STILTE NA DE STORM - Snowboarder MAG
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Liquor, drugs, you can<br />
get everything over<br />
here, even women!<br />
“Wat moet je daar nu weer?”, vraagt mijn pa als ik hem vertel dat ik naar Libanon<br />
ga. “Het is daar hartstikke gevaarlijk.” Ik dacht eerst alleen maar te moeten kiezen<br />
tussen een burka of een bandana. Maar na zijn betoog begin ik te twijfelen tussen<br />
een backprotector of een kogelvrij vest. Tsja, wat kan ik nou eigenlijk verwachten in<br />
Libanon? Sneeuwkanonnen of echte artillerie?<br />
Begin februari is het zover. Ondanks het<br />
protest van mijn pa ga ik, Youri Jansen,<br />
samen met Tijs Goossens en Edo<br />
Jungerius naar Libanon om te boarden.<br />
Na een overstap op Cyprus landen<br />
we rond middernacht in de hoofdstad<br />
Beiroet. De douaniers zien eruit alsof<br />
ze je rechtstreeks willen terugsturen<br />
naar waar je vandaan komt. Een beetje<br />
zenuwachtig geef ik mijn half ingevulde<br />
visum af aan de meneer die achter de<br />
balie zit. Hij kijkt heel aandachtig naar<br />
mijn paspoort en vraagt dan in gebroken<br />
Engels: “Where you stay?” Ik probeer<br />
hem uit te leggen dat we worden<br />
opgehaald en daarom geen adres weten.<br />
Hij haalt al zijn collega’s erbij, gebaart<br />
me dat ik moet meekomen, evenals<br />
Tijs en Edo die bij een andere balie<br />
staan. We moeten direct onze bagage<br />
van de bagageband pakken en uitleggen<br />
wat er in die langwerpige tassen zit.<br />
“Snowboards”, antwoorden wij, en hij<br />
kijkt ons aan alsof we gek zijn. Met z’n<br />
allen lopen we naar de aankomsthal,<br />
waar onze taxichauffeur ons staat op te<br />
wachten. De douanier begint ijverig met<br />
hem te praten en ineens verschijnt er<br />
een glimlach op zijn gezicht en wenst<br />
LIBANON<br />
hij ons een fijne vakantie toe. We’re in!<br />
Onze taxichauffeur Viktor brengt<br />
ons naar Ceders, een klein<br />
wintersportgebiedje op drie uur rijden<br />
vanaf Beiroet. Tijs vraagt hem hoe<br />
het zit met drank in Libanon, omdat<br />
veel Arabische landen geen alcohol<br />
schenken. Viktor begint keihard te<br />
lachen en zegt: “Liquor, drugs, you can<br />
get everything over here, even women!”<br />
Blijkbaar hebben we een verkeerd<br />
beeld van het land. De bevolking<br />
bestaat uit een mix van christenen en<br />
moslims, verschillende religies dus en<br />
daarmee samenhangende normen en<br />
waarden. Midden in de nacht komen<br />
we aan in ons hotel. We worden<br />
opgewacht door Johnny, de Burton<br />
distributeur in Libanon en vriend van de<br />
Nederlandse Burton vertegenwoordiger<br />
Harry de Weijer. Johnny is een man<br />
van rond de dertig met een klassiek<br />
terroristenbaardje. Je zou denken dat<br />
hij elke dag in de moskee zit, maar<br />
in plaats daarvan staat hij zo vaak hij<br />
maar kan op een snowboard in zijn<br />
hippe Analog outfit. Hij zal ons gaan<br />
rondleiden in Libanon.<br />
De volgende morgen staat Johnny<br />
SNOWBOAR<strong>DE</strong>R<strong>MAG</strong>#01_08/09<br />
00
Change language