Zorg & Welzijn - Uw Regio

Imke Vormeer verhuisde voor
het schaatsen naar Heerenveen
“Voorlopig blijf
ik een Brabantse
in Friesland”
Als tienermeisje zat Imke Vormeer met rode koontjes op de tribune van het Thialf. “Wat zou het leuk zijn om hier eens
te mogen schaatsen”, fluisterde ze in het oor van haar moeder. Een kleine tien jaar later kwam die droom uit en stond de
Fijnaartse in november 2010 aan de start van de 3 kilometer op het NK afstanden.
De nu 22-jarige Imke begaf zich op relatief late leeftijd
op glad ijs. “Tot mijn veertiende voetbalde ik bij FSV. Dat
ging best goed, want ik heb zelfs een tijdje bij Jong Oranje
gezeten. Ik kreeg echter last van blessures. Door een dorpsgenootje
ben ik bij schaatsvereniging De Striene in Breda
gaan kijken en daar een jaartje later gaan schaatsen”, blikt
ze terug. Na twee jaar maakte Imke de overstap van de
beginnersgroep naar een selectie van snelle rijders. “We
werden getraind door Anton van Leest en deden alle afstanden.
Maar toen al gingen vooral de lange afstanden
goed. In 2007 heb ik op de baan in Breda op de 5 en 10
kilometer baanrecords gereden die nu nog staan.”
CIOS
De liefde voor de schaatssport bracht de Fijnaartse in
het hoge noorden. “Na het vmbo ben ik in Breda naar
het CIOS gegaan om opgeleid te worden tot sportleider.
In de tweede nam ik schaatsen als keuzevak, waardoor ik
deel kon nemen aan het NK scholenploegenachtervolging.
Daar kwam ik de CIOS-ploeg van Heerenveen tegen en
hoorde ik dat die school het profiel IJs en Skatesport heeft.
Dat leek mij ook wel wat. Zodoende heb ik de laatste twee
jaar van mijn studie in Heerenveen volbracht en kwam ik
in Friesland terecht.”
Sven
In het schaatsmekka is Imke intensief gaan trainen en ontdekte
ze dat de basis voor de prestaties in de zomer worden
gelegd. “Tot dan toe begon ik pas in de winter te trainen”,
meldt ze. Na een jaartje nog bij De Striene te hebben
gereden, stapte de Fijnaartse over naar de Hardrijders Club
Heerenveen. “Dat is de club waar Sven Kramer groot is geworden.
Tegelijk ben ik van twee à drie keer trainen per
week naar vijf à zeven trainingen gegaan. Ik kon dat goed
combineren met mijn opleiding, omdat we juist veel met
schaatsen bezig waren.” Imke nam deel aan het NK afstanden
voor neo-senioren (19 t/m 23 jaar) en werd derde op
de 5 kilometer en zesde op de 3 kilometer. “Op basis van
die prestaties werd ik gevraagd voor de baanselectie van
het gewest Friesland. Daar kreeg ik weer betere begeleiding
en ging ik nog meer trainen, soms wel twee keer per dag.
Ook gingen we op trainingskampen en deden we veel aan
krachttrainingen.”
Belevenis
2009 was voor de schaatsster een overgangsjaar. “Ik selecteerde
me wederom voor het NK afstanden voor neo-senioren.
Ik werd weer derde op de 5 kilometer en nu vierde op
de 3 kilometer. Een jaar eerder heb ik de CIOS-opleiding afgerond
en het diploma Schaatstrainer 4 gehaald. Momenteel
zit ik in het tweede jaar fysiotherapie in Groningen.”
Vorig jaar werd ze opgenomen in de Friese selectie. “Via de
plaatsingswedstrijd op 21 oktober selecteerde ik me voor
het NK afstanden op de 3 kilometer. Dat was echt een belevenis”,
zegt ze met glinsterende ogen. “Je rijdt voor bijna
een vol Thialf. Dat maak je bij gewone baanwedstrijden niet
mee. Het was ook heel sfeervol en mijn ouders en broers
waren erbij. Ik werd zeventiende. Dat was als debutante
best goed. Bovendien reed ik een persoonlijk record.”
Allround
Een volgend doel is het halen van het NK allround. “Het lijkt
me heel mooi om te allrounden. Alleen telt de 500 meter
daarbij heel zwaar. Mijn 500 meter moet nog veel beter.
Gelukkig zit ik in een ploeg met veel sprinters. Daarvan kan
ik profiteren. Bij de sprint moet elke slag kloppen. Ik rijd
nog te gehaast en ga daardoor krabbelen. Je moet bij de
sprint meteen goed zitten en schaatsen. Bij lange afstanden
heb je meer de tijd om in je slag te komen. De meeste
trainingstijd gaat in het verbeteren van de laatste stapjes
zitten. Op de lange afstanden had ik als techniek dat ik op
een ritme reed. Nu ga ik daarmee niet veel harder meer.
Daarom zijn we aan het investeren in een andere techniek
met langere slagen.”
Bruiloft
Dat ze op relatief late leeftijd met schaatsen is begonnen, is
volgens Imke geen probleem. “Pauline van Deutekom brak
ook pas door op haar 26e. Ik heb dus nog wel even”, relativeert
ze.
Dat topsport ook negatieve kanten heeft, ontdekte Imke
toen haar broer ging trouwen. “Ik moest die dag de plaatsingswedstrijd
voor het NK rijden. Gelukkig was ik net
op tijd voor de bruiloft, maar het ja-woord heb ik helaas
moeten missen. Ook verandert je levensstijl. Dus weinig
stappen en een aangepast eetpatroon. Het zijn soms lastige
keuzes die je moet maken.” Van de keuze om in Friesland
te gaan wonen, heeft ze geen spijt. “Ik heb daar mijn leventje
opgepakt en mensen leren kennen. Het Fries kan ik
verstaan en ik spreek het een beetje. Maar meestal begin ik
daar niet aan, want dan lachen ze me uit. Voorlopig blijf ik
toch een Brabantse in Friesland.”
Het ijs
Zeer welkom zijn sponsors. “De studie en trainingen kosten
veel geld. Daarom werk ik ook bij de schaatsschool. Maar
het is op deze manier lastig om een redelijke buffer op
te bouwen voor materialen, onderhoud etc. Sponsoren
zouden dan ook een uitkomst zijn.”
Hoever Imke in de schaatssport gaat komen, is koffiedik
kijken. “Ik sta nu op een punt dat ik geen idee heb wat
ik kan bereiken. Ik kan nog dromen. Ik zie mezelf wel bij
de allroundkampioenschappen en misschien zelfs op de
Olympische Spelen staan. Bovenal vind ik het nog altijd
heel leuk om op het ijs te staan. Dat is het belangrijkste.”
(JWvB)
12 uw Regio • Moerdijk - Halderberge - Etten-Leur • februari 2011 uw Regio • Moerdijk - Halderberge - Etten-Leur • februari 2011 13