Deze week - USHC

Heren 7 Dames 1
Proloog
Het plan was om helemaal niks te schrijven
over de hutwedstrijd van afgelopen
zondag. Jammer genoeg waren er enkele
ontwikkelingen welke mij dwongen alsnog
mijn gal te spuwen in de StickPraet.
Here goes nothing.
Hoofdstuk
Aan de inzet lag het niet deze wedstrijd.
Nee, vandaag moest er gewonnen
worden. Eenmaal op het veld viel het
spel vies tegen. Meer tegenstand dan
vorige week dat was zeker. Ondanks deze
verrassing scoorden we wel het eerste
doelpunt van de wedstrijd. Na goed
samenspel werd het doel gemakkelijk
binnen getikt. Echter, deed dit de tegenstander
ook opleven wat in een tegengoal
uitliep. In de rust werd het een en ander
besproken. Scheids no.1 was partijdig,
scheids no.2 was gewoon een nutteloos
stuk grondzeil. Enkele minuten stonden
we flink onder druk wat resulteerde in
een 20-tal strafcorners. Een ieder
die denkt dat heren 7 tijdens de verdedigende
strafcorner onsterfelijk is heeft het
mis. Na strafcorner 22 was het daarom
uiteindelijk raak voor Doorn. Helaas
haalde dit ook het moraal van heren 7 zo
omlaag dat Doorn na dit voorval volledig
over ons heen liep. Uitgeput en volledig
verslagen liep heren 7 van het veld. TéDé
zat er ook niet in, want we waren boos
en vernederd, waardoor de Jij en Wij de
enige uitweg was dus vonden we daar
onze liefde en troost en konden we lekker
slapen waardoor we er maandag weer
tegenaan konden.
Ps. In dit verslag zit een cryptogram verstopt.
Weet jij dit cryptogram te ontcijferen?
Mail dan naar ushutc_h7@gmail.
com en claim die felbegeerde hockeyclinic
van heren 7!
HBS - USHC
Ondanks enige verwarring over of we nou
thuis hoorden op het Dance event of bij
de bloedbank, werd er uiteindelijk in alle
vroegte verzameld. Heerlijk hockeyweer
al zeg ik het zelf; fris met een klein zonnetje.
Gehuld in een nieuw vestje en met
de koffie nog op het dak (lekker Spruyt)
kon de reis naar Bloemendaal aanvangen.
Een warm welkom op HBS werd
verzorgd door de coaches (de een nog
brakker dan de ander).
Na ons lesje geleerd te hebben tijdens
onze eerste uitwedstrijd, waarbij er
teveel tijd werd besteed aan randzaken
en we eigenlijk met alles net iets te laat
waren, waren we klaar voor onze tweede
uitwedstrijd. De vooraf opgebouwde
gezonde spanning werd vanaf het fluitsignaal
omgezet in concentratie en er
heerste een positieve sfeer op het veld.
Dit leverde al snel resultaat op; al binnen
5 minuten werd de eerste strafcorner
gehaald waarbij Van Meijgaard soepeltjes
de keep gebruikte om de bal over de lijn
te krijgen. 0-1 voor USHC!
Maar ook een geconcentreerd team laat
af en toe steekjes vallen, waardoor al snel
de gelijkmaker viel. Gelukkig lieten we
ons niet kennen. Zoals de gezegde luidt
‘de beste verdediging is de aanval’ kwamen
we vrij snel terug, waarbij opnieuw
Van Meijgaard vanuit de strafcorner het
net van HBS wist laten vibreren. En zo
gingen we 1-2 de rust in.
Naar mijn idee is 1-2 een redelijk gunstige
stand om de rust in te gaan; je weet
dat je er nog lang niet bent, maar er is
hoop! Het was tijd om ons harde werk
te belonen en ons zakje te vullen met
3 punten. Wederom gefocust werd de
tweede helft begonnen. Helaas was het
echter HBS die het eerste doelpunt van
de tweede helft in zijn zak kon steken,
2-2.
Gedurende lange tijd heeft het gelijk
gestaan en is er aan beide kanten gestreden
voor de voorsprong. Het was enkel
wachten tot een fout van HBS, waarvan
wij zouden kunnen profiteren. Helaas
heeft onze gretigheid om toch nog een
doelpunt te maken ons uiteindelijk de
kop gekost. Zo vielen in de laatste 7
minuten snel achter elkaar de 3-2 en de
4-2.
Zoals ik het zie: een goede wedstrijd met
een geflatteerde uitslag. Wat kunnen we
hiervan leren? Om een wedstrijd te winnen
is de concentratie en de positieve
sfeer van afgelopen zondag 70min in
plaats van 60min nodig, en moeten ook
tot de laatste minuut de koppies tactisch
dezelfde kant op staan.
Volgende week thuis; nieuwe ronde, nieuwe
kansen. We hopen op en genieten van
veel publiek, dus zorg dat je erbij bent!
Liefs, Dames 1