4de kwartaal 2012, 30° jaargang nr. 131, december 2012 - Recht op ...

Deze casus toont aan de professionele hulpverlener
het belang om over de juiste informatie
te beschikken. De arts moet het volledige
dossier van de patiënt kunnen bekijken om vast
te stellen dat het gaat om een ongeneeslijke
aandoening. Hierbij moet tevens een andere
arts geraadpleegd worden over de ernstige en
ongeneeslijke aard van de aandoening en deze
moet het medische dossier bestuderen en de
patiënt onderzoeken om zich te vergewissen
van het aanhoudend en ondraaglijk fysiek of
psychisch lijden dat niet gelenigd kan worden.
Casus 2: ik zie het niet meer zitten
Een patiënte en haar echtgenoot consulteerden
met een vraag naar euthanasie. Patiënte
leed sinds jaren aan het chronische vermoeidheidssyndroom.
Ze had verschillende behandelingen
gevolgd, maar deze hadden geen
resultaat opgeleverd. Patiënte vroeg dat er een
einde aan haar leven gesteld werd. Ze had een
131 - DECEMBER 2012
lijvig dossier bij met alle onderzoeken die over
de jaren werden uitgevoerd en die de diagnose
van chronische vermoeidheidssyndroom suggereerden.
Na grondige anamnese en klinisch onderzoek
vroeg ik nog enkele onderzoeken aan die
vroeger niet waren gebeurd om andere aandoeningen
uit te sluiten.
De patiënte werd enkele malen teruggezien
voor bespreking van de resultaten en voor de
vraag naar euthanasie uit te klaren. Ondertussen
werd ook de echtgenoot samen met patiënte
gehoord over zijn idee in verband met de
vraag tot euthanasie en deze bleek zijn vrouw
te ondersteunen bij haar vraag.
Hoewel deze patiënte fysiek en psychisch
leed, kon ik niet evalueren of het om een ongeneeslijke,
door ziekte veroorzaakte aandoening
ging, vanwege mijn medische achtergrond als
oncoloog. Ook kon ik om die reden niet uitmaken
of er een alternatief voor euthanasie
Euthanasie en wetgeving
bestaat dat de klachten kan verlichten. Na een
oncologische aandoening te hebben uitgesloten,
verwees ik de patiënte naar een expert in
het chronische vermoeidheidssyndroom.
Bij deze patiënte betrof het ook een aandoening
waarvan de patiënte niet binnen afzienbare
tijd zou overlijden. In dit geval dient
een derde arts geraadpleegd te worden, die
psychiater is of specialist in de aandoening in
verband met de vraag. En een wachttijd van
ten minste één maand tussen het schriftelijke
verzoek van de patiënt en het toepassen van
euthanasie.
Casus 3: ik word verwezen voor
euthanasie
Een 65-jarige vrouw consulteerde in het palliative
support team in verband met een vraag
naar euthanasie. Zij kreeg tien jaar geleden de
diagnose van mondbodemcarcinoom, waar-
RWS 7