Wonen Landelijke Stijl (februari / maart 2010) - Home Unique

De winter maakt Drenthe nog schilderachtiger dan anders. Vergezichten
zijn eindeloos nu de bomen op de heide hun blad kwijt
zijn. Af en toe onderbreekt een grote Saksische boerderij de zichtlijn.
Met donkere rietendaken als warme mutsen om de oude gevels. In het
dorpje Ansen liggen de boerderijen knus dicht bij elkaar. Achtertuinen
raken elkaar in grasland, waar vaak paarden grazen. Her en der liggen
grote veldkeien, als voorbodes van de hunebedden elders in de streek.
Op ieder erf staat minstens één authentieke gepotdekselde schuur. Vergeten
kerstlampjes beschijnen hier en daar de zwarte, schrale planken.
De laaghangende winterzon legt nog eens een extra gloed over het tafereel.
Prachtige omgeving
Het is precies deze sfeer die Lisette en haar man Pascal raakte, vier jaar
geleden. Op zoek naar een woonboerderij reden ze ettelijke kilometers
van west naar oost. Ze bekeken veel boerderijen, maar nergens klopte
het plaatje helemaal. Tot ze belandden bij een Saksische boerderij, anno
1835, in het dorpje Ansen in Zuidwest-Drenthe. “Het was die dag slecht
weer, het regende echt keihard”, weet Lisette nog. “We hadden een heel
leuke makelaar die zei: als je het nú al mooi vindt, moet het echt wel wat
178 | WONEN Landelijke stijl
zijn. Eerlijk gezegd zag het er nogal schokkend uit. Het rietendak was
heel slecht. Van een bovenverdieping was geen sprake. Het houtwerk
was knalgroen, rood en roze. Toch waren we enthousiast. We zagen
namelijk dat er veel ruimte was in alle kamers. Ook de zonligging was
precies goed. En vanuit het huis had je overal mooi uitzicht op de tuin.
De boerderij lag echt in een prachtige omgeving. Niet té afgelegen, dat
vonden we wel zo fijn voor onze kinderen, Sharon en Justin.”
nieuw jasje
Ook de oude elementen in huis trokken Lisette en Pascal over de streep.
De woonkamer in de voormalige deel had dikke gebinten, al gingen ze
half verscholen onder een spanplafond. Staldeuren droegen stoer antiek
beslag. In de keuken en woonkamer lagen verweerde oude planken die
ooit uit een schooltje waren gesloopt. “Ik droomde al jaren van een
oude boerderij”, vertelt Lisette. “Als kind was ik er al weg van. Zo’n
oud pand leeft al van zichzelf door alle oude elementen. Dat spreekt me
enorm aan. Door al die jaren van plannen maken had ik inmiddels heel
goed voor ogen wat ik wilde: een huis met een balkenplafond, lambrisering
en kraaldelen op de wand, hoge plinten en paneeldeuren met mooi
lijstwerk.” Lisette verdiepte zich in de historie van Drentse boerderijen.
Foto links: pronkstuk in de hal is de zelfontworpen, dubbele bordestrap. Lisette liet hem maken door Timmerfabriek Henk Alferink, die ook
al het andere houtwerk in huis verzorgde. Foto rechts: in het bovenlicht van de woonkamerdeur zat al een levensboom. Het is een symbool
van leven en vruchtbaarheid en beschermt de bewoners tegen tegenspoed.
In de hal liggen natuurstenen plavuizen in de kleuren donkergrijs en ecru. Twee
stoelen van Vincent Sheppard worden opgesierd met plaids van Hoffz Interieur.
Boven de sidetable hangt een spiegel met takkenkrans (beide Gert Snel). De groep
vrouwenbeelden is van PTMD. De gordijnen hangen nonchalant en oversized op de
grond. Ze vormden het uitgangspunt voor de kleuren in de hal: Stony Ground en
Dimity van Farrow & Ball. De staande gebinten zijn echte eyecatchers. De lantaarns
zijn van PTMD.
februari-maart 2010 | 179