t Klepke nr. 6 oktober 1996 - Verbond der Schuttersgilden Genk

De SCHIETTECHNIEK: Fundamentele principes
D
e fundamentele principes: lichaamshouding en controle van de ademhaling, correct
toegepast, laten de schutter toe het wapen bijna onbeweeglijk op het mikpunt te
houden en zich in het minimum van de mobiliteitscurve (zie verder) te bevinden.
De graad van stabiliteit kenmerkt de waarde van de groepering van de schoten, indien
de mikorganen perfect gelijnd zijn. (mikorganen = oog – diopter – klep)
De duur van de periode gedurende dewelke het wapen onbeweeglijk kan gehouden
worden, is ongeveer 3 à 6 seconden.
Het mikken tijdens het schieten wordt gekenmerkt door de lijning van het oog met de
mikorganen (diopter – korrel) en meer bepaald, door de relatieve positie van deze laatste.
Elke wijziging van het vizier (diopter) veroorzaakt een hoekfout en een verplaatsing in
de klep. Een afwijking van ¼ mm veroorzaakt op een afstand van 25 m een
verplaatsing van ongeveer 37 mm.
Het vermogen van het menselijk oog om een punt (de korrel) duidelijk te fixeren is
beperkt tot een interval van 6 à 8 seconden (6 of 8 keer 2 tellen).
De intense mentale concentratie, veroorzaakt door de aandacht die men moet vestigen
op de correcte lijning van de mikorganen, kan door een schutter gedurende ongeveer 3
à 6 seconden behouden worden.
De beheersing van de trekker is de actie die er in bestaat de trekker onder positieve en
voortdurende druk te brengen, tot dat het schot vertrekt. Indien er iets gebeurt tijdens deze
uitvoering en dit een onderbreking veroorzaakt, moet men stoppen, rusten en de actie
herbeginnen.
Vooraf overgaan tot het nemen van de
eerste weerstand en tot de initiële druk.
Deze positieve en ononderbroken druk,
wordt niet toegepast, zolang de
stabiliteit niet perfect is.
Om een schot te lossen varieert deze
positieve druk tussen 1 à 3 seconden,
dit als gevolg van de zorg die besteed
wordt aan de uitoefening van de druk,
zonder de lijning van de mikorganen te
verstoren.
Het schot moet bij verrassing
vertrekken. Elke vervroeging van het
vertrekken van het schot, heeft als
resultaat dat een spierreflex van de
hand en van de arm veroorzaakt wordt
en daardoor schaadt aan de precisie van
schot doordat de lijning van de
mikorganen verstoord wordt.
Om een maximale controle op het schieten uit te oefenen, moeten alle factoren zodanig
gecoördineerd worden dat zen het maximum rendement opbrengen. De coördinatie van deze
factoren moet precies gebeuren tijdens het ogenblik dat de mentale concentratie haar
maximum bereikt heeft.
4