Psychosociale arbeidsbelasting - Arbocatalogussw.nl

HOOFDSTUK 5 Werkdruk
5.1 Werkdruk in de SW-sector
Het is de core-business van de Sociale Werkvoorziening om passende arbeid te vinden bij de
mogelijkheden van de SW- medewerker. Niet alleen wordt de verwerving van opdrachten
gericht op de mogelijkheden van de populatie. Ook worden de werkzaamheden ingericht met
in achtneming van mogelijke handicaps.
Al bij de intake van een nieuwe medewerker, wordt rekening gehouden met de mogelijkheden
van de medewerker. Deze bijzondere aandacht strekt zich vervolgens uit over de voor veel
SW - bedrijven gangbare introductie en/of testmethodiek en speciale aandacht van de
leidinggevenden. Daarnaast kent de SW - organisatie een veelal geprofessionaliseerde
ziekteverzuimbegeleiding met Sociaal Medische Teams die er over waken dat de medewerker
niet ten gevolge van overbelasting uitvalt. Het re-integratieproces, waarbij de medewerker zo
ver mogelijk richting arbeidsmarkt wordt geholpen maakt omgaan met de eisen van een
werkplek, dus ook het omgaan met werkdruk, tot leerdoel.
Het goed kunnen managen van de verschillende doelgroepen, en het begeleiden van de
medewerkers stelt hoge eisen aan hen die hier dagelijks mee belast zijn: de werkleiders, de
productieleiders, trajectbegeleiders en managers. Daarnaast dragen zij immers
verantwoordelijkheid voor de normale productie voor klanten van het bedrijf. Normaliter is de
psychosociale belastbaarheid van deze functionarissen hoger en mag er van uit gegaan
worden dat zij de juiste competenties hebben om aan hun taakeisen en tijdsdruk te voldoen.
Omdat langdurig blootstaan aan verzwarende omstandigheden, zoals werkdruk, tot
overbelasting kan leiden, dient de organisatie hierop alert te zijn.
5.2 Begrippen Werkdruk, belastbaarheid en verzuim.
In de definitie van Werkdruk vormen “ taakeisen” en “ tijdsdruk “ de belangrijkste
componenten. De objectieve vaststelling dat er op een afdeling altijd achterstand bestaat kan
evengoed betekenen dat men er niets uitvoert. Altijd maar druk in de weer zijn kan een pose
zijn of inefficiëntie. Verzuim kan wel of niet een gevolg zijn van hoge werkdruk. Het is niet
voor een ieder even gemakkelijk zich in te leven in de beleving van de ander en rekening te
houden met het in hoofdstuk 3 genoemde “ delicate evenwicht” tussen belasting en
belastbaarheid. Er zijn in SW-bedrijven ook situaties waar bij tijden te weinig werk is. Verder
zullen we ons realiseren dat er een samenhang bestaat tussen de verschillende psychosociale
factoren. Een overigens prettige omgeving zal de belastbaarheid ongetwijfeld ten goede
komen.
Meten is weten, maar analyse en vaststelling van oorzaken is begrijpen. Er is geen norm voor
een maximale (of minimale) werkdruk. Vergelijkenderwijs kunnen we tot aanwijzingen
komen. De vergelijking van bijvoorbeeld ziekteverzuim zal dan gemaakt moeten worden
tussen afdelingen, bedrijfsdelen of SW-bedrijven onderling.
Werkdruk kan te maken hebben met de belastbaarheid, maar ook met andere factoren zoals
bijvoorbeeld sociale factoren specifiek voor de SW-geïndiceerde en andere doelgroepen die
een traject volgen. Herintreden of een werkritme aanleren, gaat niet een ieder gemakkelijk af.
11