Voorlopig verslag van de vergadering van de Commissie voor ...

Commissievergadering nr. C84 – LEE13 (2012-2013) – 16 januari 2013 21
De heer Jean-Jacques De Gucht: Minister, u hebt een mooie schets gegeven van de
levensloop van de Charlesville. Op het moment dat u contact opneemt – wat u waarschijnlijk
zult doen, aangezien het de bedoeling is dat dossier te blijven opvolgen – neem ik aan dat u
uw verantwoordelijkheid zult opnemen.
Het lijkt me niet oninteressant om sowieso contact op te nemen met Monumentenwacht en de
cel Maritiem Erfgoed daar naartoe te sturen zodat een budgettair plan kan worden opgemaakt
van wat dit nu precies inhoudt. U verwijst naar de CMB en andere mensen die daar al op
bezoek zijn geweest met als doel na te gaan wat de eventuele kosten zijn. Er komen echter
nooit bedragen naar boven. Het lijkt me interessant te weten aan welke kosten we ons kunnen
verwachten indien we in een latere fase toch iets met dat schip zouden willen doen.
Wat Antwerpen betreft, zou het goed zijn indien u vanuit uw kabinet contact zou opnemen
met het kabinet van de burgemeester van Antwerpen, een partijgenoot van u, om te bekijken
of een samenwerking mogelijk is indien het in een latere fase mogelijk en interessant zou zijn
om het schip te kopen en het herstellen. Vraag is ook om daar een privaat-publieke
samenwerking van te maken. Er zijn immers verschillende private partners geïnteresseerd.
Nu is het vooral belangrijk op te volgen wat er in Duitsland zal gebeuren en welke volgende
stappen worden gezet. De lijst waarvan sprake geeft blijkbaar niet de garantie voor een
eeuwige bescherming. Men kan vrij snel van die lijst worden verwijderd. Daartoe is al een
vraag gesteld. Hoe zult u daarmee omgaan?
De voorzitter: De heer Sauwens heeft het woord.
De heer Johan Sauwens: Minister, ik ben ontgoocheld. U neemt vooral akte en u maakt een
reconstructie van de gebeurtenissen. U doet dat beter dan sommige journalisten. Dat hebt u
ook duidelijk willen maken.
Ik verwacht van een Vlaams minister die bevoegd is voor monumenten en toerisme een iets
actievere houding. Mijnheer Caron, straks zijn wij diegenen die vragen aan de Duitsers om
hun wetgeving inzake Denkmalschutz in ere te houden. Daar komt het op neer.
Minister, de belangrijkste mededeling die u vandaag hebt gedaan, is dat dit een heel hoge
erfgoedwaarde heeft. Het is de eerste keer dat dit hier wordt gezegd. Dan moeten we daar de
conclusies uit trekken. Ik sluit me aan bij de heren De Gucht en De Coene dat u moet nagaan
of een project inzake de Charlesville mogelijk is. Dan zult u nu een initiatief moeten nemen
en mensen moeten samenbrengen om na te gaan hoe u dat kunt doen. Intussen neemt u de
bewarende maatregelen ten aanzien van Duitsland. Zij zullen natuurlijk vragen of u
geïnteresseerd bent in de aankoop als het niet mag worden geschroot. En dan kunt u het schip
naar Vlaanderen halen. U zult uw project heel snel moeten opzetten.
Minister, de kostprijs voor de renovatie en herbestemming van industrieel archeologisch
erfgoed zorgt altijd voor hevige discussies. Zo was er de discussie over de Brepolssite in
Turnhout, over de Lamotsite in Mechelen en over de bescherming van de Limburgse
steenkoolmijnen. Er was toen een storm van protest over de kostprijs, terwijl men nu heel
trots is op die unieke sites. Men komt daar vanuit heel West-Europa naar kijken. Dat vraagt
natuurlijk wel een meerjarenaanpak.
Op een bepaald moment hebben wij voor bepaalde probleemmonumenten de Stichting
Vlaams Erfgoed opgericht. Het ging toen over Fort Napoleon in Oostende. Dankzij de
Stichting Vlaams Erfgoed, een initiatief van de Vlaamse Regering, vandaag bekend onder de
naam Herita, kon men aan de restauratie beginnen. Ook de abdij Herkenrode is daar een
voorbeeld van. Voor monumenten die de waarde hebben die u net hebt geformuleerd, moeten
we een actievere rol vervullen. Wanneer blijkt dat het financieel niet haalbaar is en dat de
kostprijs dermate hoog is dat de veiligheidsrisico’s voor alle bezoekers heel groot zijn, dan
moeten we in alle eerlijkheid durven te zeggen dat het niet doorgaat.