pinksteren - Werenfridus Parochie

Familieberichten
IN MEMORIAM
Op 22 maart 2013 is overleden Frans
Jozef Hoogland, op de leeftijd van
81 jaar.
Het was na een ernstige ziekte die hem
is overkomen. Verschillende behandelingen
in het ziekenhuis konden uiteindelijk
niet baten. Een stilte voorgoed
kwam er over zijn leven, met groot
verdriet om zijn heengaan en een diepe
dankbaarheid om de betekenis van zijn
leven.
Geboren in Zwaagdijk op 17 augustus
1931 had hij thuis binnen het gezin een
leuke jeugd. In het jaar 1958 was er de
trouwdag met zijn bruid, Lida Hoffer.
Gelukkige jaren volgden er in een eigen
gezin, er kwamen 4 dochters. Frans de
‘radiotechnicus’, hij kon op het gebied
van elektriciteit van alles gebruiken.
Het pad thuis stond vol met oude wasmachines
en ander materiaal. Dikwijls
was hij onderweg voor een klus naar
even zovele mensen, altijd welkom.
Samen met echtgenote Lida heeft hij
‘de Ark’ gedáán, met gevoel voor gastvrijheid
en gezelligheid. Het was daar
goed toeven. Vanuit of buiten ‘de Ark’
organiseerde hij graag activiteiten,
zoals viswedstrijden.
Na 17 jaar kwam er een afscheid, een
beëindiging. Er volgde een verhuizing
naar de Kaagweg op Wervershoof. Stil
zitten was er echter niet bij. Frans werd
vrijwilliger bij ‘de Schoof’. Het voelde
voor hem als een tweede huis. Bij
WonenPlus verrichtte hij allerlei handen
spandiensten. Hij was graag onder
de mensen, hij genoot ervan. Hij kon
zijn tijd nuttig en met plezier verdelen
en er invulling aan geven.
Een ernstige ziekte ging op een gegeven
moment veel veranderen, in korte tijd.
Hij moest meer en meer inleveren aan
levenskracht. De laatste dagen waren
stil, met wachten en waken. Er kwam
een definitieve stilte. De eerste woorden
op de circulaire waren: ’t Leven
was een Topper. Daarmee zeker ook
18 | Nu en Straks | 17 mei 2013
bedoeld: Zijn leven was een Topper. In
de Avondwake in de kerk werd daar
uiting aan gegeven in een dankbare en
hartelijke terugblik naar een bemind
leven, met voor ogen binnen gezin,
familie en vele goede vrienden, dat een
lieve, prachtige, creatieve, behulpzame,
unieke man was overleden. De crematie
was op 26 maart in Hoorn, met daar
het laatste afscheid.
Op 27 maart 2013 is op 83 jarige leeftijd
in Wateringen overleden Marthe
Koopman.
Op 21 oktober 1929 op de Oosterhoeve
in Wervershoof geboren ging zij snel
haar eigen weg. Zij volgde de Mulo in
Bergen. Na haar opleiding kreeg ze
haar eerste baan op het Gemeentehuis
van Wervershoof. Vanwege haar kwaliteiten
kreeg ze al gauw een nieuwe
baan aangeboden in het Westland.
Ze verhuisde naar Delft, daarna naar
Wateringen. Invulling heeft zij aan
haar werkzame leven gegeven op het
Gemeentehuis van Wateringen gedurende
vele jaren.
De familie is altijd belangrijk geweest
in haar leven. Met name op hoogtijdagen
in het jaar, zoals kerstmis, sinterklaas,
jaarwisseling, verjaardagen, was
ze graag binnen familiekring aanwezig.
Ook naar haar toe in Wateringen
was een logeerpartij vanuit familie heel
wenselijk. Ze organiseerde dan graag
uitstapjes of bezoeken in haar eigen
omgeving. Daar werd naar uitgezien.
Na haar pensionering had ze meer tijd
voor het verenigingsleven in Wateringen
en Delft. Ze was lid van verschillende
clubs en verenigingen, in een
gevarieerde richting. Ze had meer tijd
voor schilderen, beeldhouwen en pianospelen.
Ze hield van kunst en van
reizen maken, ook in het buitenland.
Ze bezocht graag tentoonstellingen en
musea. Het was een prachtige invulling
van de jaren van haar levensavond.
De laatste tijd voelde zij het inleveren
aan levenskracht. Haar gezondheid liet
haar meer en meer in de steek. Strijdbaar
en met de blik vooruit kwam de
grens van haar leven dichterbij. In de
laatste dagen kwam er, niet helemaal
onverwacht, een stilte voorgoed over
haar leven.
In de voorbereiding naar de afscheidsviering
in de kerk van Wervershoof en
in de viering zelf was er herinnering
aan een hartelijk en bemind mensenleven:
een geliefde zus, schoonzus en
tante. De viering was op 30 maart, met
daarna de begrafenis in het familiegraf,
op het kerkhof achter de kerk.
Op 10 april 2013 is na een ernstige ziekte
op haar leeftijd van 65 jaar overleden
Ida Keizer-Neuvel. Stilte voorgoed
kwam er over haar leven als geliefde
echtgenote, zorgzame moeder en trotse
oma, beminde zus, schoonzus en tante,
goede buur en bekende voor velen die
haar gekend hebben.
In Onderdijk geboren waren daar de
eerste jaren van haar leven, haar jeugd.
In haar jonge levensjaren volgde er
een verhuizing naar de Kalverstraat
in Wervershoof. Al gauw had Ida haar
draai gevonden, met goede contacten in
haar nieuwe omgeving. Het helpen van
de medemens zat er bij haar al vroeg in.
Haar aanmelding bij de Gezinszorg gaf
de richting aan van goede hulp en toeverlaat
zijn in menig huisgezin.
Ida’s huwelijk met Meindert betekende
een verhuizing naar de S. Koopmanstraat,
naar een eigen plek, naar eigen
smaak in te richten. Daar zijn de beide
dochters geboren, Sandra en Diana,
een gelukkig gezin samen.
Na 4 jaar volgde een verhuizing naar de
Burg.Raatlaan. Ook die bewoning als
een welkome keuze en verandering. Tot
de dag vandaag tellend zijn we ruim
40 jaar verder.
Herinnering betekent: mooie jaren,
gelukkig met elkaar, met gezin, met
familie, met de buurt.
Een positieve instelling van leven,
altijd wel inloop, aanloop, bezigheden,
attente aandacht voor anderen, hulp,
heel veel kón er en kán er. Twee grote
familiegezinnen, drukte en contact
genoeg, in de goede zin er veel voor
terug krijgen.
In het jaar 2009 was er een eerste
terugslag in gezondheid. Ziekenhuis,
operatie, herstel, betere dagen, min-