2e JAARGANG - nummer 6 van 23 augustus t/m 3 oktober 2008

Vijf broden
en twee
vissen
Jezus ging naar de overkant van
het meer van Galilea, bij Tiberias.
Veel mensen gingen met hem
mee, omdat ze wisten dat hij
mensen beter kon maken. Jezus
ging op de berg zitten met zijn
vrienden. Het was bijna Pasen, het grote
Joodse feest. Toen Jezus rondkeek zag hij
dat er veel mensen met hem waren meegegaan.
Hij vroeg aan Filippus: “Hoe
kunnen we genoeg brood kopen om al
deze mensen te eten te geven” Hij
vroeg dit om te kijken wat Filippus zou
zeggen, want Jezus wist zelf al wat hij
zou doen. Filippus zei: “Zelfs als we voor
tweehonderd denariën brood kopen,
kunnen we iedereen maar een klein
stukje geven.” Eén van Jezus vrienden,
Andreas, de broer van Petrus, vertelde:
“Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden
en twee vissen, maar dat is
natuurlijk niet genoeg.”
Maar Jezus zei: “Laat de mensen gaan
zitten.” Er was namelijk veel gras.
Iedereen ging zitten, er waren alleen al
vijfduizend mannen. Toen pakte Jezus
de broden en dankte God. Hij liet de
broden en vissen uitdelen aan alle mensen,
en ze aten zoveel ze maar wilden.”
Toen iedereen genoeg had gehad, zei
Jezus tegen zijn vrienden: “Haal de rest
van het eten op, zodat we niets hoeven
weg te gooien.” Ze haalden wel twaalf
manden met de resten van het brood.
Toen de mensen dat zagen, zeiden ze
tegen elkaar: “Dit moet wel de profeet
zijn op wie we al zo lang wachten.”
Omdat Jezus begreep dat ze hem wilden
meenemen om hem koning te maken,
ging hij terug naar de bergen – helemaal
alleen.
Uit: Lieve Meneer God, uitg. Van Holkema & Warendorf
20