9789013121230

2.3. EVRM-waarborgen volgend uit Straatsburgse jurisprudentie
opzichte van preventieve toetsing en toetsing achteraf in het kader van een bodemprocedure.
Het vereiste van een mogelijkheid om onomkeerbare gevolgen af te wenden kan ook
worden afgeleid uit de algemene jurisprudentie op basis van art. 1 EP EVRM, in het
bijzonder uit de zaak Capital Bank AD tegen Bulgarije. 23 In deze zaak heeft de
Centrale Bank van Bulgarije (BNB) de Capital Bank AD insolvent bevonden, de
vergunning van deze bank ingetrokken en een verzoek tot liquidatie bij het City
Court ingediend. Deze rechter en nadien het hoogste rechtscollege achtten zich
gebonden aan de conclusie van BNB omtrent de insolventie van de Capital Bank AD;
deze conclusie was bepalend voor de uitkomst van de liquidatieprocedure. Een
effectieve betwisting van de beslissing door BNB was dus niet mogelijk. Het EHRM
stelt vast dat de Capital Bank AD pas werd geïnformeerd over de intrekking van zijn
licentie toen het besluit om deze in te trekken reeds was genomen en dat dit, in
combinatie met het gebrek aan de mogelijkheid om de intrekking van de licentie
door middel van een administratieve of rechterlijke procedure te betwisten, het de
bank onmogelijk maakte om de genomen maatregel te betwisten. Vervolgens
overweegt het EHRM dat het besluit verstrekkende gevolgen heeft. Een besluit
met zulke verstrekkende gevolgen kan alleen worden toegestaan wanneer het
voorzien is van procedurele garanties die betwisting van het besluit mogelijk maken.
Het EHRM overweegt vervolgens dat op het gebied van de stabiliteit van het
bankensysteem de lidstaten een ruime beoordelingsvrijheid hebben. Het EHRM
erkent dat de snelheid waarmee een licentie wordt ingetrokken van belang is,
maar is van mening dat het in het onderhavige geval mogelijk was om tijd in te
ruimen voor een procedure waarin het besluit kon worden aangevochten. Voorts
overweegt het EHRM dat diverse mogelijkheden voor handen waren om in een
procedure te voorzien waarin het besluit kon worden betwist en tevens de stabiliteit
van het banksysteem gewaarborgd kon blijven en dat in het onderhavige geval voor
de meest drastische oplossing is gekozen zonder andere mogelijkheden te overwegen.
Bijzondere aandacht vereist nog de onschuldpresumptie van art. 6 lid 2 EVRM. Staat
deze in de weg aan het door het bestuur – zonder rechterlijke preventieve toets –
opleggen van de bedoelde maatregelen op basis van antecedenten
In de zaak Hrdalo constateert het EHRM dat de overheid in de bestuursrechtelijke
procedure steunt op de nog lopende strafzaak tegen de klager (een hoge ambtenaar)
en zijn niet definitieve veroordeling als redenen om klager te verwijderen uit zijn
ambt. Dit creëert een ‘link’ tussen de strafzaak en de bestuursrechtelijke procedure,
waardoor wordt gerechtvaardigd dat ook deze laatste procedure valt onder de
reikwijdte van art. 6 lid 2 EVRM. Het Hof oordeelt vervolgens dat de onschuldpresumptie
niet is geschonden, noch op basis van de rechterlijke uitspraak noch door de
beslissing van de overheid. Ter onderbouwing van de verwijdering van klager uit zijn
ambt wordt namelijk alleen gesteld dat het instellen van een strafrechtelijke
procedure en het bestaan van een niet definitieve veroordeling negatief zouden
23 EHRM 24 november 2005, RvdW 2006/64 (Capital Bank AD t. Bulgarije).
30