Presentatiegids 2011-2012 - IJsster

ij ISU
cil) maar door de technische commissie tussen
de kampioenschappen door geplaatst
waarbij men met allerlei factoren rekening
moet houden. Het is bijvoorbeeld niet verstanding
om een World Cup samen te laten
vallen met een ander groot sportevenement
dat ook op de televisie uitgezonden wordt,
want dan verliest het langebaan schaatsen
het onherroepelijk. Niemand buiten Nederland
kijkt er dan naar. In Nederland denken
we dat langebaan schaatsen een grote sport
is, en dat is hier ook zo, maar het valt in het
niet als je het internationaal vergelijkt met
andere wintersporten. Vervolgens bepaalt
de Council weer welke baan welke World
Cup krijgt toegewezen. Verder doet de
technische commissie voorstellen voor de
ontwikkeling en toekomst van het internationale
schaatsen.
En wat heb doe jij binnen de technische
commissie?
Afgelopen seizoen heb ik meetings georganiseerd
voor coaches uit de hele wereld
om knelpunten te bespreken waar zij bij
hun werk tegen aan lopen. Een knelpunt
waarover toen gesproken is, is het overschrijden
van de lijnen : het is goed om
daarover met elkaar te praten en zo’n
knelpunt van beide kanten – regelgever en
coach- te bekijken. Afgelopen winter heb
ik mijn eerste World Cup in Hamar ‘gedaan’
als ISU lid. Ik liep toen meteen al tegen
het ‘probleem’ aan dat er onverwacht een
jurylid overleed. Dan moet je ter plekke
belangrijke beslissingen nemen. En volgend
jaar ga ik als I.S.U. lid de eerste 2 junioren
World Cups begeleiden en ga ik naar het
WK Allround in Moskou en de World Cup
Finale in Berlijn. Verder ben ik bij alle grote
wedstrijden in Heerenveen aanwezig.
Het is intensief, maar ik vind het inspirerend
werk. Ik werk met boeiende mensen
samen. De TC bestaat uit 6 personen die
allemaal een andere nationaliteit hebben
(NO, DUI, KOR, RUS, USA, NL).Maar ik sta ook
nog steeds erg graag op de ijsvloer mensen
te coachen. Het beste uit hen halen! Alleen
mag ik als lid van de ISU nu geen nationale
ploeg meer coachen vanwege mogelijke
belangenverstrengeling. Begrijpelijk.
Welke belangrijke rol zie jij de ISU
graag spelen?
De ISU moet de schaatssport blijven ontwikkelen.
Zorgen dat het Olympische sporten
blijven. Nederland heeft naast (te) veel toppers
ook heel veel sub-toppers die dezelfde
rechten willen als toppers, maar in minder
goede ploegen georganiseerd zijn en daardoor
belangrijke ontwikkelingen in de weg
kunnen staan. De KNSB zou hierin ook een
rol moeten spelen. Daarbij komt dat een
aantal buitenlandse sporters, inline skaters
met name, wiens sport nog geen Olympische
sport is, naar Nederland komen om zo
deelname aan de Olympische Spelen af te
dwingen. Want in hun eigen land hebben ze
alles al gewonnen wat er te winnen valt en
missen ze de uitdaging.
Heeft de IJsster ook te maken
met de ISU?
Ja, want alle wedstrijdregels van de IJsster
zijn Nederlandse vertalingen van internationale
regels. Een voorbeeld is het diskwalificeren
van een deelnemer na 2 valse starts.
Voor nationale kampioenschappen mogen
eigen selectiecriteria gelden, maar voor
internationale wedstrijden schrijft de ISU
de regels voor. Toch vind ik dat de internationale
regels niet al te strikt doorgevoerd
moeten worden naar alle niveaus: als
pupillen een clubwedstrijd hebben op een
zaterdagmiddag dan moet je niet al te
streng kleine foutjes afstraffen, de dokter
bibberregel bijvoorbeeld, te streng toepassen.
Kinderen moet plezier houden in het
schaatsen, dat moet voorop staan. Door
nieuwe wedstrijdvormpjes aan te bieden
kunnen we kinderen enthousiast houden
voor het schaatsen. Een pack start bijvoorbeeld,
waarbij een grote groep kinderen
tegelijk start en zie maar wie het eerste aan
komt. Dan leren kinderen op een speelse
wijze door te gaan totdat ze over de finish
zijn. Dit doen ze al in Azië en in Amerika.
Ik zou daar best in mee willen helpen om
hierover na te denken.
Wat was jouw eerste kennismaking
met het schaatsen?
Ik ben lid geworden van de IJsster toen ik
een jaar of 9, 10 was. Samen met mijn zusje
toen. Schaatsen is ons met de paplepel
ingegoten, maar daarnaast deed ik ook aan
jazz gymnastiek en atletiek. Mijn eerste trainer
bij de IJsster was Emke de Jong. Ik geloof
niet dat ik ooit van mijn vader les heb
gehad. Ik trainde veel met Jildau Wiarda,
toen nog Jildou Bakker en met haar heb ik
ook de Jeugd Schaats Leider cursus gedaan.
We waren toen zo jong nog, een jaar of 15,
dat er speciaal toestemming voor gevraagd
moest worden bij de KNSB. Ik had toen al
ontdekt dat ik het leuk vond om anderen
iets te leren. Ik ben altijd naast mijn school
en studie trainingscursussen blijven volgen,
en was ook ooit de jongste A- trainer (nu
trainer-coach niveau-3). Inmiddels beschik ik
reeds een aantal jaren over alle trainersdiploma’s
t/m het hoogst haalbare niveau in
Nederland (ST5).
Schaats je zelf nog wel eens, gewoon
voor je plezier?
(kort en krachtig:) Nee. Als ik wat doe,wil ik
het goed doen, en als ik schaats wil ik dus
hard. En zo hard als vroeger gaat het niet
meer en dat frustreert me dan. Als ik me wil
ontspannen, loop ik hard of ga ik lekker met
de zeilboot het water op. De ruimte, de rust,
heerlijk!
Nog duizelig van alle informatie die ik
tijdens het interview te verwerken heb
gekregen over de talrijke bezigheden van
Jildou en zwaar onder de indruk van de
schaal waarop de ISU opereert, rijd ik in
een herfstige bui terug naar huis. Schaatsen
mag dan wel een kleine sport zijn, er
werken grote mensen!
Marlies de Jong
31