Dubbele nationaliteit - Bandwerkplus.nl

JOVD Politiek Commissariaat Integratie & Immigratie
gevolgen van het hebben van meerdere nationaliteiten de samenleving als geheel raken en
aangaan. Volksvertegenwoordiger en overheidsbestuursfunctionaris vallen onder deze functies.
Personen die dergelijke functies bekleden en uitoefenen mogen niet vastzitten aan
verplichtingen die het uitoefenen van hun functie beïnvloedt, en moeten altijd ter verantwoording
geroepen kunnen worden aan Nederland en het Nederlandse volk. Daarom mogen er geen
invloeden zijn van buitenlandse wetgeving die via de dubbele nationaliteit van het individu in
functie een effect kunnen vormen voor de uitvoering van de functie.
Stelling 2: Voor alle openbare bestuursfuncties waarbij een eed of belofte afgelegd moet
worden, dient in de eed of belofte opgenomen te worden dat, in het geval dat de de
functiehouder meerdere nationaliteiten houdt, de functiehouder, indien mogelijk, afstand
moet doen van zijn of haar niet-Nederlandse nationaliteiten.
Stelling 3: De Nederlandse overheid zal de niet-Nederlandse nationaliteit van alle houders
van een functie waarvoor een eed of belofte afgelegd moet worden, indien het niet mogelijk
is de niet-Nederlandse nationaliteit op te geven, niet erkennen.
3. Ambtenarij
Volgens art. 43, lid 1 van de Wet Gemeentelijke Basisadministratie Persoonsgegevens zijn
gemeenten verplicht de nationaliteit van een persoon correct op te nemen in de Gemeentelijke
Basisadministratie (GBA). Dat geldt niet alleen voor de Turkse of Marokkaanse nationaliteit, maar
voor alle nationaliteiten. Daarvoor wordt momenteel de desbetreffende nationaliteitswetgeving van
het desbetreffende land gehanteerd. In het geval van kinderen waarvan in de GBA staat dat zij
Marokkaans zouden zijn, wordt ook extra Marokkaanse wetgeving toegepast door de ouders een
namenlijst voor te leggen.
Hoewel de GBA momenteel alleen de nationaliteit mag registreren en niet door mag geven
aan consulaten van de desbetreffende landen, zijn er meerdere gevallen bekend waarin
pasgeboren een nationaliteit verkrijgen op basis van wetgeving van het land van afkomst van hun
ouders, zonder dat de ouders erom gevraagd hebben. 6, 7
Omdat dit probleem op te lossen is een aanpassing van nationale wetgeving noodzakelijk.
Allereerst zouden ambtenaren bij pasgeborenen in de GBA geen andere nationaliteit dan de
Nederlandse op mogen laten nemen, tenzij ouders er nadrukkelijk om vragen ook een andere
nationaliteit te laten registreren. Ook mogen ouders bij het op laten nemen van gegevens in de
GBA niet gehinderd worden door overige beperkingen die vastzitten aan de desbetreffende
nationaliteit, zoals een namenlijst waarbuiten geen naam gekozen mag worden. Daarnaast moet
steviger in de wet verankerd komen te liggen dat er geen gegevens uit de GBA zonder
toestemming van de betreffende persoon worden verstrekt aan niet-Nederlandse autoriteiten,
tenzij het een gegevenstransfer betreft die als noodzakelijk wordt geacht bij de bestrijding van
criminaliteit en terrorisme. Immers, het betreft aangelegenheden van de betreffende persoon zelf
of, in geval van minderjarigheid van de persoon, van de ouders van de persoon.
Vanzelfsprekend geldt dat bij naturalisatie wel de tweede nationaliteit van het
desbetreffende individu wordt geregistreerd, voor zover het betreffende individu de nationaliteit van
het land van oorsprong niet heeft opgegeven of kwijtraakt bij het aannemen van de Nederlandse
6 Betty de Hart, “Het probleem van dubbele nationaliteit. Politieke en mediadebatten na de moord op Theo
van Gogh,” Migrantenstudies 21/4 (2005): 233-236.
7 Jessica van Geel, “Informatie mag niet naar Marokko,” VVD Paul de Krom,
www.pauldekrom.vvd.nl/nieuws_9861/15797/ (bezocht op 5 september 2010).
4