aflevering 7, maart 2013 - De Roerom

Nel Beex
Even pas op de plaats
Het is bijna Pasen, als dit wordt gelezen.
Maar wat Christoffel van de Pastorale
Eenheid Veghel ons te zeggen heeft, blijft
belangrijk. Ook na Pasen. ‘… De start van
het Vormsel is weer een feit. De oecumenische
viering staat op de rol, het bezoek aan
Goch vraagt aandacht, de voorbereiding
voor de EHC draait volop, de carnavalsviering
is gereed, de … Wanneer we niet
opletten dan is het Pasen voordat we het
weten. En is er geen ruimte om de vastentijd
als tijd van bezinning, rust en inkeer
een plaats te geven. De veertigdagentijd
staat haaks op wat de samenleving ons
wil aanpraten. Misschien is het wel goed
de komende tijd wat minder een haasthaast-verhaal
te laten zijn. Even pas op de
plaats. Even tijd voor bezinning. Even tijd
voor rust. Even tijd om ruimte in onszelf te
maken…’ Zo samen op weg naar Pasen.
Is het u gelukt…
Ook Parochie Groesbeek laat zien hoe belangrijk
40 dagen vasten kan zijn. In haar
Parochieblad. ‘Het vasten hoort tot de
grote rituelen van de mensheid. Het is niet
ontstaan om mensen te kwellen of klein te
houden maar uit een oerdiepe ervaring: een
diepgeworteld ritueel om lichaam, hart en
ziel te reinigen. Vasten heeft een ordenende
en genezende uitwerking en het helpt bij
uitstek om een nieuw begin te maken in
je leven…. De vasten duurt veertig dagen.
Dat is niet alleen omdat Jezus veertig dagen
vastte, maar ook omdat veertig dagen
een volle tijd is. Als je iets veertig dagen
kunt, dan kun je het! Dan staat het op je
harde schijf. Dan zit het in de cyclus van
je hart. Probeer het maar eens …. Voor ons
christenen is de vasten vooral een tijd geworden
van bezinning op onszelf en door
mee te doen aan de vastenactie is het ook
een bezinning op onze medemensen.’
En dat verbreedt de horizon!
Christus Hovenier pastorale Eenheid
Veldhoven geeft ook aan dat even pas op
de plaats je goed kan doen. ‘Roerige tijden,
drukke agenda’s, werk, opleiding, kinderen
met vele activiteiten, sociale verplichtingen.
We kennen het allemaal… Zou het niet
goed zijn om af en toe even stil te staan in
een drukke week en te ontdekken waar je
prioriteiten liggen. En nu komt de veertigdagentijd
er weer aan. De voorbereidingstijd
op het Paasfeest. Bij uitstek een periode
om je te bezinnen op hoe je leeft. Waar zijn
we in ons leven mee bezig Waar gaat onze
aandacht naar uit. Naar zaken die geregeld
moeten worden of ook naar mensen Naar
dingen die fout lopen, die ons ergeren of
boos maken Of letten we ook op wat er
aan goeds gebeurt Misschien kan ons de
komende vastentijd wat richting geven: tijd
nemen om in onszelf te kijken ... Om te relativeren,
om ruimte te geven aan...’ Ook
hier: samen even stilstaan. Dan ervoor
gaan!
En in ’t Klepperke, parochies HH. Lucia
en Lambertus, Ravenstein en Huisseling
‘... Want de stand, de schijn die we denken
op te moeten houden in het leven van alle
dag, het masker waarachter we ons menen
te moeten verschuilen, de dagelijkse sleur
waarin we vastzitten, de muren waardoor
we ons van anderen afscheiden kunnen
we, al is het maar voor één of twee dagen
van ons afschudden ... Bij vasten gaat het
er vooral om onszelf te ontdoen van alles
wat ons gevangen houdt en waaraan we
in zekere mate verslaafd dreigen te raken.
Dan heb ik het over genotzucht, trots, hebzucht,
eerzucht en dergelijke waarmee we
allemaal te maken kunnen krijgen en die
ons doen en laten beïnvloeden en onze weg
naar God en onze medemens lelijk in de
weg kunnen staan ... Vasten, sober leven
betekent ook denken aan de ander, vooral
aan hen die niet kunnen vasten omdat ze
toch al tekortkomen. Delen met anderen,
als teken van solidariteit, omdat we het
kunnen en willen missen ...’ Voelt u zich
geroepen
Voor mij ligt een nieuw parochieblad.
Fijn! En bedankt! Kerk-Krant van de Augustijnenkerk
Eindhoven, jaargang 1,
nummer 2. Nieuwe pastor, Joost Koopmans.
‘... Toch heb ik JA gezegd op de
vraag om rector te worden van de Augustijnenkerk
in Eindhoven, juist omdat ik
augustijn ben. Het is zo gemakkelijk om te
zeggen dat je vindt dat onze enige kerk zolang
mogelijk gaande moet blijven. Maar
wil je er ook echt iets aan doen De Boskapel
kan (dat hoop ik) op eigen benen
verder en nu heb ik nog wat tijd van leven
(dat hoop ik ook) om de kerk in Eindhoven
niet alleen gaande te houden, maar
ook uit te bouwen tot een hartelijke plek
voor mensen die op zoek zijn naar spiritualiteit
en gemeenschap in de geest van Augustinus:
‘Samen op weg naar God’. Bouw
met me mee aan een levendige kerk!’ Wie
weet zich geroepen
En wat denkt men in De Twaalf Apostelen
Alverna t/m Wijchen We lezen in De
Apostelbode. ‘De weg naar geluk is een
weg van vallen en opstaan …. We staan
aan het begin van de vastentijd. Een periode
van inkeer en bezinning op ons leven.
Hoe leef ik mijn leven Wat staat mijn geluk
in de weg Hoe kan ik waarlijk mens
zijn In deze periode tussen carnaval en
Pasen is het goed eens na te denken over
de dingen die ons weghouden van het geluk,
die ons een andere weg doen gaan
dan die van het evangelie. Op Aswoensdag
tekenen we ons met as ten teken dat
we ons bewust zijn van ons tekortschieten.
Uw parochieblad
Maar ook omdat we ons steeds opnieuw
proberen te (be)keren tot het evangelie, tot
het goede. ...’ Een te steile weg Even een
pas op de plaats helpt!
R.K. parochie Sint Norbertus Middelrode,
Berlicum bereidt zich voor op de
carnavalsviering. Deze keer samen met
prins carnaval Prins Ad den Uurste. In Parochieblad.
‘... Vriendschap is belangrijk
voor Prins Ad. Vriendschap betekent tijd
maken en met mensen delen in slechte en
goede dagen. Het is dan ook niet verwonderlijk
dat hij samen met Alex, zijn adjudant,
uitkomt op de lijfspreuk: ‘Saome aon
de zwier, want zonder vrienden gin plezier!’.
Het thema van de 24 e carnavalsmis
‘Vrienden die verdien je door er zelf een te
zijn’, is daarvan afgeleid. Als Vriend van
Adora, waarvoor Ad zich zijn hele leven al
inzet is hij blij dat de opbrengst van de collecte
van de carnavalsmis deze keer naar
Adora gaat. Zo zullen ook de 13 participanten
allemaal iets laten zien wat vrienden
voor hen zijn. Een spreuk die alles omvat
is die van Adora: Niet ik, niet jij, maar
wij…’
Ondertussen maken de parochianen van
de H. Hartkerk Oss zich grote zorgen over
de toekomst van hun kerk. In De Vlaspit
‘... De H. Hartkerk blijft gewoon open...
Het wachten is op de eerste bisschop die
opstaat, zijn windels losmaakt, de stem
van Jezus en zijn geweten volgt en naar
buiten komt. Dat is het moment van ommekeer,
waarop de westerse mens al decennia
wacht. Dat stelt Robert Stouthuysen,
rechtsgeleerde, econoom en betrokken
katholiek in het Vlaamse christelijke
weekblad Tertio. De bisschop die opstaat
– één volstaat om te beginnen – naar buiten
komt en zijn handen en voeten van de
Romeinse windels losmaakt, zal in gezelschap
zijn van paus Benedictus XVI zelf ...
Hij zei ooit: Boven de paus als uitdrukking
van de kerkelijke autoriteit is er nog ieders
geweten, waaraan voor alles moet worden
gehoorzaamd zo nodig zelfs tegen de
eisen van de kerkelijke autoriteiten... Een
nieuwe kerk voor mensen en hun levensvragen
...’
22 DE ROEROM n JAARGANG 27 n NUMMER 7 n MAART 2013 www.deroerom.nl