DKARS Magazine 201507

De eerste schreden op het pad van zendamateur - Vervolg-
Door Juul Geleick, PEØGJG
Dit jaar ben ik 40 jaar zendamateur. Hoe waren mijn begin stappen? Ik denk dat een flink aantal zendamateurs zich
dit ook wel kunnen herinneren.
Mijn verhaal over mijn weg naar het officiële zendamateurisme
heeft een aantal leuke reacties opgeleverd. Ik schreef dat ik in
november 1975 toen ik examen deed behoorde tot de eerste
lichting die z’n roepletters mocht uitzoeken. Naar nu blijkt klopte
dat maar ten dele.
Althans bij mij.
Het hoe en wat betreffende de D-amateurs is mij niet bekend.
Wie weet is er iemand die dat weet en er een verhaaltje aan wil
wagen...........
Over nostalgie gesproken, hier een foto van mijn shack “toen”
Zo mailde Jan-PAØJAD dat hij in juli 1975 ook al z’n roepletters
mocht uitzoeken. Maar dat gebeurde nadat er op een zendamateurforum
ook aandacht aan werd besteed, nog veel eerder.
Zo mocht Leo, PAØLMD al in 1970 z’n roepletters uitkiezen. Helaas,
zo schrijft Leo, was PAØLEO al “vergeven”. Wel heb ik inmiddels
begrepen dat de serie roepletters met de suffix PE-
Øxxx maar gedurende 1975-1976 is uitgegeven. Daarna werd
het PE1xxx. Waarom dat was is mij volslagen onduidelijk. Wie
weet is er iemand in Groningen bij AT die het weet en daar uitsluitsel
over kan geven. Het is toch een stukje historie, nietwaar?
Ik denk dat ik Rein Bussink, PTT-RCD, in 1976 verkeerd begrepen
heb en dat het zo was dat ik bij de eerste lichting zat met de
suffix PEØxxx die z’n roepletters mocht uitkiezen.
En het blijkt dat er heden ten dage nog maar 184 PEØxxx roepletters
zijn geregistreerd. ( dank Leo-PAØLMD voor de info )
Zo zie je maar weer de spreuk;”naarmate de jaren verstrijken
vervagen de herinneringen” gaat ook hier op.
die collega en mede PE-nuller, Peter PEØPME ,toen maakte.
73 de Juul, PEØGJG
Mail: juulgeleick@norderney.nl
Ingezonden door Hielke PA3BLG
Hallo lezers, hier is PA3BLG Hielke uit Bussum weer met een
ingezonden stukje voor dit blad.
Eerst even mijn belevenissen van de afgelopen maand. Veel verbindingen
heb ik deze maand niet gemaakt, omdat ik me eigenlijk
meer bezig heb gehouden met hoorspelen die ik van de computer
af kon halen. Met succes. Er bestaat voor blinden en
slechtzienden gelukkig veel op dat gebied, te vergelijken met
video's voor de ziende mens. Als je b.v 'hoorspel luisteren' invult
in Google dat gaat downloaden, dan zul je zien dat er nog heel
veel te luisteren valt.
Dat is helaas met de sites voor zendamateurs wat minder voor
blinden en slechtzienden, want je moet heel vaak werken met
een muis. Helaas dat gaat niet met het braillesysteem, want dan
crasht de zaak en is het erg moeilijk om de computer weer goed
aan de gang te krijgen. Ik heb nog een paar verbindingen gemaakt
met ZL3RDK Ronald uit Nieuw Zeeland, al heb ik daar wel
een paar weken op moeten wachten. Het internet aan zijn kant
was wat krakkemikkig. Toen ik na een welverdiende vakantie
terug kwam uit EA-land ging het to mijn grote vreugde weer
prima. Over mijn vakantie gesproken: in EA-land moet ik zeggen
dat ik geweldig genoten heb van de tastbare dingen die ik tegen
kwam, zoals veel tropische planten. Mooi om te voelen, zoals
ook de sfeer op de boulevards en de mooie marmeren gladde
wegen die ik voelde tijdens het lopen. Grappig dat de Spanjaarden
nog rustig om 's avonds 12 uur gaan warm eten, o.a. visgerechten,
terwijl wij gulzig onze laatste biertje verslinden. En wat
zouden jullie zeggen van elke dag 30 graden Cesius? Niet mis te
verstaan dacht ik zo.
We hebben nog wel een voorval gehad tijdens de terugreis. We
zaten in het vliegtuig terug vanuit EA-land vliegend over F-land,
toen we ineens een heftige schommeling voelden in het vliegtuig.
Ik ben al niet zo'n held, maar dit had ik nog nooit meegemaakt.
Vervolgens vertelde de piloot dat er een boer uit Frankrijk
naar het vliegveld had gebeld met de melding dat hij iets aan
de staart van het vliegtuig zag hangen. De Fransen stuurden onmiddellijk
een straaljager om de zaak te onderzoeken. Dat hebben
we ook gemerkt qua vliegen, maar ook hoorde ik de ziende
mens luider en luider praten en daar doorheen hoorde ik de
piloot vertellen dat er volgens de straaljagerpiloot niets aan de
hand was. Mijn vrouw zag de piloot in de straaljager, de mensen
konden bijna naar 'm zwaaien. Schrikken dus en best wel spannend.
Ik hoorde zelfs stemmen opgaan dat dit de laatste keer
was dat ze gevlogen hadden, maar zo ver wilde ik niet gaan. De
volgende keer gaan we gewoon weer met het vliegtuig!
Zo beste mensen, dat was het dan weer voor deze keer. Als er
iemand wil reageren dan houd ik me zeer aanbevolen. Dat kan
dan via de mail pa3blg@gmail.com
73 de Hielke PA3BLG
DKARS Magazine, editie 13 -49- juli 2015