April 2012 - B&NL Country Online

SOUND OF SILENCE IN NEDERLANDSE THEATERSNaar aanleiding van dit interview kan ik je nu al verklappen dat het hier gaat om de bezieler vanhet Starridersfestival die dit jaar voor de twintigste keer doorgaat te Kaatsheuvel. Dit mooie overdektecountryfestival staat geheel in het teken en is ten voordele van het Ijshockeyrolstoelteam….Een mooi initiatief die doorgaat op zondag 4 November 2012, een niet te missen festival voor linedansersmaar ook voor wie graag luistert….Wie is Leon Priest?Dat ben ik, kort en bondig… jawie ben ik, Leon Priest is eenheel gefasineerde muzikant,die begonnen is met orgel spelentoen hij 10 jaar oud was endan overschakelde naar piano.In de Country terecht gekomendoor een goede kennis enbegonnen is met piano te spelen.Ik heb in bands gespeeldsamen met veel Amerikaanseartiesten en uiteindelijk benik dan een boekingskantoorbegonnen, voornamelijk omNashville artiesten naar Nederlandte halen. Dan zijn daarde theatershows bijgekomenen ben ik producent geworden,met een eigen studio. Ikben een man met vele hoeden,dat is Leon Priest, gepassioneerddoor country muziek.Leon, wat is de opzetvan jou show,“Sound of Silence”?De opzet, om heel eerlijk tezijn, om weer luisterconcertenterug te krijgen in Europa.We hebben jarnlang countryconcerten gehad, dat is steedsminder geworden door hetlinedansen. Linedans festivals,daar is op zich niets mis meer,maar wat je wel hebt is dat hetluisterpubliek geen fun meerheeft. We willen weer meerruimte gaan creeëren voorluisterconcerten, in Europa;Het is een heel gewaagden gevarieerd programmadat je het publiekvoorschoteld. Hoe maakjij een keuze, waar beginthet en waar eindigt het?Kijk, ik heb elf jaar een theatershowgeproduceerd en danzie je en door de ervaring ook,van dat vinden de mensen leuken luisterliedjes met een traanen een lach, dan weet je op eengegeven moment wel waar je jekeuze moet maken hoor. Uiteindelijkkwamen er er achterdat we voor iedereen wel ietsmoesten hebben, en dan ga jegaan kiezen wat er bij je bandpast, bij de muzikanten en dezangeressen. Op een gegevenmoment kom je met een lijstjevanvijftig – zestig liedjes, waarje dan een keuze uitmaakt omje programma te vormen.Mag ik zeggen dat jij heelhoog getalenteerde muzikantenin je band hebt?Ja hoor en dat klopt ook wel,want dat vind ik een zeer belangrijkpunt, dat je muzikantenhebt die Countrmuziekvoelen. Als je kijkt naar degroep,onze dobrospeler, diespeelt bij Ilse Delanghe, maarspeelt ook met heel veel Amerikanendie hier op toerneezijn. Onze drummer die isafgestudeerd aan het conservatorium,wat ook niet onbelangrijkis, want als je over akkoordenpraat dat weet hij waaroverwe bezig zijn. Alle muzikantenin de band zijn één voor éénmensen die muziek voelen.Ik heb de indruk dat je delat heel hoog legt, voorjezelf, de muzikanten enlLeon Priest.de zangeressen. Want omsongs te brengen van AlisonKrauss, moet je tochveel durf hebben.Bij devertolking kreeg ik tochwel kippevel van gezienik een heel groot fanben van Alison Krauss…Als je daar durft aan wagen,dan geeft dat een gevoel datje heel goed bezig bent. Wantdeze muziek is doet het zogoed in Amerika, dat hetmoeilijk is om daar aan te tippen.En 100 procent kan jedat nooit, maar als het ommuziek gaat dat je zelf heelgraag hoort, dan is dat gewoonleuk om dat te brengen. Hetis misschien wel de lat heelhoog leggen, maar het heeftje wel die extra energie…..We hadden het daarnetnog over de opmars vande linedans, voel jij datook aan, dat die stijgendelijn weer daalten het linedans toch afzwakt,om plaats te makenvoor luistermuziek?Ik moet eerlijk toegeven dat wevorig een show hebben gehad,Terug naar indexdezelfde show als we nu haddenmaar met meer countrymuziek,popnummers en linedansmuziek. En op festivalswas dat leuk, maar in theatersliep dat niet zo goed want demensen kwamen luisteren naarcountrymuziek en toen haddenze zoiets van “Wat moetenwe hier nou mee?” toenheb ik besloten om een nieuwconcept op te zetten met meerluistermuziek, echt iets voorcountrymuziekliefhebbers.De show zoals ik zezag, voelde aan alsik was in een grauwepub in Nashville…Vroegere jaren waren er inNederland ook veel van dezelokaties terug te vinden en inBelgie misschien ook. Maardoor de vergrijzing is binnende countrywereld voelbaar,wat heel jammer is. De mensendie van countrymuziekhouden worden steeds ouderen de jeugd die kennen geencountry. Hoewel, kennen isniet het juiste woorden, zeweten niet wat countrymuziekis. Velen houden van LadyAntebellum, weten ze veeldat dit eigenlijk popcountryis… moesten we dan de linkkunnen aanwijzen zoudenwe misschien die jeugd tochweer vinden die zich achterde countrymuziek schaart…Wat mogen de mensennog meer verwachtenvan de show “Sound ofSilence”in theater?Deze ziet er nog iets anders uitdan hetgeen we vandaag getoondhebben, dat is de voorbodeervan. In theater gaanwe meer om en om spelen,meer afwisselen, ook om zo deluisternummer te vermengenmet wat snellere nummers.Maar hoofdzakelijk blijft hetconcept dat jullie nu zagenhetzelfde, enkel uitgebreider.Op jou website vondik vier gelijkaardigeconcepten, zijn die allemaalvan jou hand?Dat klopt, het zijn iedeeën vanmijn, ik zit vol van ideeën.Lig ik soms nachten te dromenover wat ik nu weer zoukunnen verwezenlijken ommensen te vermaken. Ik verzinzo misschien wel weer ietsanders volgend jaar. Maar ikmoet er wel bij zeggen, watik nu doe is iets waar ik altijdvan gedroomd hebt. Ikhoop dat dit niet het einde is,maar zoals nu akoestisch….Laat mij nog maar een jaartjeof twee zo verder doenen dan zien we wel weer.14 @.Bnlcountryonline @.Bnlcountryonline 15Leon Priest