26 augustus - Delft.nl

Vrijwilligers geven Delft kleurHockeyclub Hudito draait op vrijwilligers‘Zonder vrijwilligerswerk zou mijn leven leger zijn’Victor Brouwer werkt als vrijwilligerbij de Delftsche Hockey ClubHudito. Al vijftien jaar zet hij zich invoor zijn club. De laatste twee jaarals bestuursvoorzitter, daarvooronder meer als trainer.“Het vrijwilligerswerk én Hudito zittenme in het bloed”, vertelt Victor.“Ik heb het van huis uit meegekregen.Mijn moeder heeft jarenlangvrijwilligerswerk gedaan, ondermeer bij Hudito, waar ze erelid was.En ook mijn schoonouders warenfanatieke Hudito-ers. Mijn schoonvaderwas er voorzitter en mijnschoonmoeder heeft indertijd degehandicaptentak opgezet. Zo ben iker ingerold. Ik hield altijd al van hockeyen,maar wilde er iets naast doen.Anders kun je net zo goed naar eensportschool gaan. Ik begon met eenteam trainen en daarna volgde er vanalles en nog wat.”TeamplayerVictor heeft een eigen bouwbedrijfen een gezin. Toch vindt hij de tijdom zo’n drie uur per dag in de clubte steken, het weekend niet meegerekend.“Als voorzitter ben ik watminder tijd kwijt dan in mijn vorigefuncties. Ik doe het met plezier, wantHudito verrijkt mijn leven. Zonderde club zou mijn leven sociaal armeren beduidend leger zijn. Ik ben nietiemand die in een stoel gaat zittenom het journaal te kijken. Ik wil dingendoen, buiten zijn. Bovenal benik een teamplayer. Ik wil aandachtgeven, maar heb ook aandachtnodig. Dat vind ik bij Hudito. En dekinderen vinden het prachtig. Zegaan elke zondag mee, met hockeysticken voetbal.” De appel valt nietver van de boom. “Onze oudstezoon van veertien is ook vrijwilliger.Hij zit in de feestcommissie vanschool en hij traint een jeugdteam.”Maatschappelijk betrokkenHudito is een gezellige vereniging,vertelt Victor. “Er zijn regelmatigfeesten en partijen. Maar Hudito isook een maatschappelijk betrokkenvereniging, die verder kijkt dan deeigen toko. Wat speelt er bij andereverenigingen? Bij de Sportraad ende gemeente? Hoe kunnen we onzekennis en ervaring delen, anderenhelpen? Dat houdt ons bezig. Wehebben buitenschoolse opvang eneen seniorenclub op het complex.Daar hebben we voor gekozen,omdat de topdrukte in het weekendligt. Het is goed als er ook overdagactiviteiten zijn. En elf jaar geledenzijn we begonnen met gehandicaptenhockey.Toen in de kinderschoenen,inmiddels zijn er vijf teams.Komend jaar starten we met eenseniorenteam. Dan komen we uit ineen nieuw op te zetten competitievoor oudere gehandicapte hockeyersin de regio.”BardienstHudito telt één betaalde kracht enzo’n driehonderd vrijwilligers. Demeeste komen uit eigen gelederen.Zonder vrijwilligers zou de club nietbestaan. “En we kunnen nog altijdenthousiaste mensen gebruiken diede handen uit de mouwen willensteken”, zegt Victor. “Er is zoveel tedoen. Een bardienst draaien, vergaderen,een feest organiseren, hetclubhuis en kunstgras onderhouden.De teams trainen en coachen.En we zijn niet alleen op zoek naarjonge mensen. We nodigen nadrukkelijkook ouderen uit. Gewoon, omeens een kop koffie te komen drinken.En als ze gewend zijn, dan willenze misschien zelf wel koffieschenken. Want dat is het mooie aanonze vereniging, je wordt hier zoopgenomen in de groep. Daarom zalik hier ook altijd wel wát blijvendoen. En weet je, ik zie er geen beenin om weer helemaal onderaan tebeginnen. Met het trainen vanjongens en meisjes bijvoorbeeld.Er zijn zoveel gave dingen te doen.Nee, ik blijf er nog wel een tijdjerondlopen.”Vrijwilligers maken speeltuin Bomenwijk mogelijk‘Ik kan niet zonder de speeltuin’Verscholen in het groen ligt SpeeltuinBomenwijk aan de Beukenlaan1. Een plek waar kinderennaar hartelust kunnen spelen enravotten.Het is een ruime, groene tuin, metalle speeltoestellen die een kindzich maar kan wensen. Eén betaaldekracht en verder alleen vrijwilligerszwaaien er de scepter. Zoals AdrieNederpel (72) en Amelia Starink(61), die zich al achtendertig jaarmet hart en ziel inzetten voor degoede zaak. “We kwamen hier altijdmet de kinderen”, vertelt Adrie. “Erzat toen nog een oude baas op despeeltuin, meneer Van Willigen,maar die stopte er op zeker momentmee. Daarna is er een stichtingopgericht, en er kwam een nieuwgebouw – betaald door de gemeente.En wij gingen aan de slag om ledenen donateurs te werven. Want ermoest natuurlijk wel geld bij. Ik ginggewoon de buurt in en belde overalaan. Een gezellige tijd was dat. Metleuke mensen en altijd wel iets tedoen voor de kinderen.”MoedersDe Stichting Speeltuin Bomenwijktelde in de beginperiode wel twaalfbestuursleden, vele donateurs,leden en een grote groep vrijwilligers.“Meestal waren dat moedersdie niet buitenshuis werkten”, verteltAmelia. “Er is veel veranderd sindsdie tijd. Nu zijn we nog met viervaste vrijwilligers en er zijn geendonateurs en leden meer. Maar hetis hier nog altijd even leuk. Het isgewoon een ouderwetse speeltuin,met tal van activiteiten rond Pasen,Sinterklaas en Kerst bijvoorbeeld.Toch is er minder animo voor dekinderactiviteiten die vroeger zo intrek waren. Daar zijn andere dingenvoor in de plaats gekomen. Zoalscarnaval, een jaarlijks uitstapje enwandeltochten voor volwassenen.Vroeger kwamen kinderen vakeralleen naar de speeltuin. Nu komenouders of grootouders mee. Weet je,wij hebben heel wat veranderingenmeegemaakt in die achtendertigjaar. En dat is heel bijzonder. Het isnu weliswaar anders dan toen, maarzeker niet minder leuk. De sfeer isnog altijd even goed en onze ouderwetsespeeltuin is nog steeds eengroene, veilige kinderoase.”Schouders eronderWij doen eigenlijk alles, zegt Adrie.“Bardiensten draaien, de administratie,het organiseren van kinderactiviteiten,het onderhoud aanspeeltoestellen en clubgebouw.Samen met onze collega-vrijwilligersJosé Droog en Gerda Breemer.”En dat al achtendertig jaar. “Stoppenkomt niet in me op” zegt Amelia.“Weet je, ik heb een baan en voeddaarnaast mijn kleinkind op, maarer blijft altijd plaats voor de speeltuin.Ik hou gewoon van deze plekén de mensen.” Ook Adrie wil nietvan stoppen weten: “Het is zó leukom te doen. Ik zou het niet kunnenmissen. De gezelligheid, samen deschouders eronder zetten. Kijkenhoe de kinderen zich buiten uitleven.Nee, ik hoop dat ik dit nog heellang kan blijven doen. Ik heb eenlieve man, kinderen en kleinkinderen.Maar zonder de speeltuin zou ikbeslist in een gat vallen.”Adrie Nederpel (l) en Amelia Starink zetten zich al 38 jaar in voor de speeltuin.Stichting Speeltuin Bomenwijk, Beukenlaan 1, is gratis toegankelijk en geopend van zondagtot en met vrijdag van 13.00 tot 17.00 uur. Adrie en Amelia zijn op zoek naar mensen die zichook willen inzetten voor de speeltuin. Interesse? Bel 06 231 86 585 of stuur een e-mail naarasstarink@casema.nl.Het belang van bevlogenheid | Dit is een pagina van het Programma Wonen, zorg en welzijn van de gemeente Delft. De gemeente wil het Europees jaar voor het vrijwilligerswerk benuttenom het belang van vrijwilligers te laten zien. En om vrijwilligers een blijk van waardering te geven voor hun bevlogen inzet voor de stad en voor hun omgeving. Tekst Tineke Pauw8Europees jaar van het vrijwilligerswerk 2011Stadskrant Delft | 26 augustus 2011 | jaargang 17 | week 34