<strong>10</strong> JAARNigtevecht digitaal<strong>SLEUTEL</strong> <strong>2000</strong>Anja NieuwkoopVoor het eerst in het tienjarig bestaanvan de Sleutel <strong>2000</strong> ga ik het dorp uitvoor het portret. Onze hoofdgast woontin Amsterdam vlak bij het Oosterpark.Maar ik heb het er graag voor over als jebedenkt dat zij al sinds <strong>jaar</strong> en dag mettrein en fiets naar Nigtevecht komt ompianoles te geven. “Al sinds 1988 volgensmij, ik weet het niet eens meer helemaalzeker.” Bij goed weer komt ze op deracefiets naar ons dorp en bij mindereweersomstandigheden komt ze per treinmet een handige vouwfiets. Het wordt eengesprek met een vrouw die van haar passiehaar werk heeft gemaakt. Want vallen dewoorden “muziek” of “ritme” dan stralenhaar ogen.Nu heb je in de Oosterpark buurt eerdereen winnend staatslot te pakken dan eenparkeerplek, dus is het even zoeken. Metopgestoken kraag loop ik naar het huis. Zeverwelkomt me en schenkt koffie in terwijl memeteen in het interieur opvalt dat muziek eenbelangrijke rol speelt in het leven van Anja.Bladmuziek en instrumenten. “Zullen we in dekeuken gaan zitten? Dan kan je makkelijkerschrijven.”Zelf begon Anja ooit als vele startendemuzikanten op de blokfluit. Ze kreeg les opde muziekschool in Haarlem. Toen bleek datze talent had voor muziek en het natuurlijkook leuk vond kwam er een oude piano thuis.Ze was circa 8 à 9 <strong>jaar</strong> oud. “Mijn eerstepianolerares was knettergek,” zegt ze lachend.“Haar kerstboom stond nog in februari enhaar honden dronken uit de kraan.” Via eenvriendinnetje kwam ze bij een andere leraresterecht. “Zij was een geweldige vrouw. Zemoest me eerst heel veel afleren voor ikweer echt verder kon.” Uiteindelijk ging Anjamuziekwetenschap studeren. Het werd al snelduidelijk: ze werd beroepsmuzikant. Lesgevenis leuk, maar zelf doen blijft het mooiste.Dianne Kroon tipte ons over Anja. Zij heeft alsinds november 2001 les van deze enthousiastemuzikante. Maar zij is niet de enige die inNigtevecht heeft geleerd hoe piano te spelen.Ik vraag Anja hoe ze vanuit Amsterdam ooit inhet voor haar verre Nigtevecht terecht gekomenis. “Ik had een leerlinge die naar Nigtevechtverhuisde, maar toch graag les wilde blijvenkrijgen. Omdat ik niet voor één les daar naartoewilde reizen zegde ik haar toe dat als ze meerleerlingen kon regelen ik dan zou komen. Toenheeft ze een briefje opgehangen bij de bakker.Binnen afzienbare tijd sprokkelde ze zes totacht mensen bij elkaar en kon ik in Nigtevechtbeginnen.”Momenteel heeft ze 12 leerlingen in ons dorp.Volwassenen en kinderen. “Ik probeer demethodes af te stemmen op de smaak van deleerling. Als je zelf de muziek kan spelen dieje leuk vind gaat het makkelijker. En er is aanbijna alle muziek wel te komen.” Natuurlijklet ze ook op de houding en de stand van dehanden. “Niet altijd leuk, maar wel belangrijk.Het duurt veel langer iets af te leren dan omaan te leren.” Ik vraag haar of er in het dorpin die ruim twintig <strong>jaar</strong> nog uitzonderlijk talentheeft rondgelopen. Lachend zegt ze: ”Ik noemgeen namen van mijn leerlingen. Maar ik kanje wel zeggen dat er verschillende soortentalenten zijn. Zo kan de één vrij snel zonderbladmuziek uit zijn hoofd spelen en de anderheeft weer een heel sterk ritmegevoel.” Zegeeft soms les aan meerdere gezinsleden. “Alshet laat wordt eet ik wel eens een hapje mee.En is het vreselijk weer brengen ze me evennaar het station in Weesp”.Als de fotoalbums op tafel komen zie je mooiebeelden uit het verleden. Plaatjes uit hetDorpshuis voor de verbouwing en allemaalbekende gezichten achter de piano. Als we deboel doornemen zegt Anja dat het haar leukzou lijken als ze nog eens een optreden zoukunnen laten verzorgen door de leerlingen.Ze zei het al, zelf doen is het leukste. Ze speeltin verschillende bands met allerlei muziekstijlen.En ze dirigeert een koor in Leiden. “Wat je ookdoet in de muziek, spelen, lesgeven of dirigeren,plezier is de belangrijkste bron van energie.”Met een blad vol aantekeningen neem ikafscheid en loop weer door de ondertussenstromende regen naar de auto, terug naarNigtevecht. Met in mijn hoofd het synthesizerdeuntje van Stiekem gedanst van Toontje Lager.Kon ik ook spelen. Heel vroeger.Pieter TammensVorige editie schreven we al over www.innigtevecht.nl, een website met allerlei informatie voorNigtevechters, opgericht door Truus Brouwer. Maar niet alleen deze site is recent actief geworden: ookde Oranjevereniging heeft een feestelijke nieuwe site: www.ov-nigtevecht.nl . Hierop vindt u naastinformatie over het programma en het bestuur ook foto’s van de festiviteiten. De TennisverenigingNigtevecht heeft een vernieuwde site gelanceerd, met nieuw logo voor de club: www.tvnigtevecht.nl.Hier vind u o.a. informatie over speelschema’s van de competitieteams, lesroosters en kantinediensten.Maar ook hier foto’s van de evenementen op de TVN! En ga ook eens kijken op de vernieuwdewebsite van DAW www.daw-nigtevecht.nl. Ook hier veel verenigingsinformatie , o.a. over het nemenvan een proefles, of om u in te schrijven voor een sport. Er zullen vast meer digitale ontwikkelingen temelden zijn over het dorp, die we nog niet ontdekt hebben. Heeft u online nieuws: meld het ons!De redactieA6/A9De drukte op de weg in de regio Schiphol,Amsterdam en Almere blijft toenemen.De noordvleugel van de Randstad is eenmet verzorgingsplaats ingericht. Al met al eenreden om als Nigtevechter na te denken wat wehier voor een gevolgen van gaan ondervinden.belangrijke economische groeipool in Nu al neemt het sluipverkeer langs ons dorpNederland. De komende jaren zijn hier veelruimtelijke ontwikkelingen voorzien.Schiphol is de economische motor van de regio enAlmere heeft in de nota ruimte een omvangrijkeenorm toe. Als het kabinet een definitief besluitneemt, kan de uitvoering tussen 2011 en 2017plaatsvinden.U kunt uw mening geven. Van 26 maart tot enwoningbouwopgave meegekregen. Ook met 6 mei 20<strong>10</strong> ligt het Ontwerp-tracébesluitAmsterdam blijft groeien. Files, sluipverkeer en weguitbreiding Schiphol-Amsterdam-Almerelange onvoorspelbare reistijden zijn aan de orde (OTB) ter inzage op de volgende locaties: devan de dag. Als het wegverkeer blijft groeien gemeentehuizen van Almere, Amstelveen,zal de situatie in 2020 onhoudbaar worden. Debereikbaarheid van het hele gebied en daarbijAmsterdam, Diemen, Muiden, Naarden, Ouder-Amstel, en Weesp , de stadsdeelkantorenook de leefbaarheid komt in het geding. Sinds van Amsterdam-Oost/Watergraafsmeer en2004 wordt er in een planstudie onderzochthoe de bereikbaarheid in dit gebied verbeterdkan worden. Er is besloten tot een uitbreidingvan de weginfrastructuur tussen het knooppuntAmsterdam Zuidoost , voor overige zie de site:http://www.rijkswaterstaat.nl/wegen/plannen_en_projecten/a_wegen/a9/planstudie_schiphol_amsterdam_almere/index.aspx.Badhoevedorp en Almere Buiten-Oost. Devoorgestelde oplossing omvat de uitbreidingvan circa 63 kilometer autosnelweg, de aanlegvan 2 tunnels, 2 grote bruggen, een aquaducten de wijziging van 5 knooppunten, waarvan 3ingrijpend. De Vechtstreek wordt gekenmerktdoor polders, riviertjes en vestingsteden. DeVoor de aanleg of vernieuwing van een rijkswegmoet de tracé/MER-procedure van de Tracéwetworden doorlopen. De Tracéwet is de wet waarinde besluitvorming voor grote infrastructureleprojecten is geregeld. Het OTB is de op éénna laatste stap in deze tracé/MER-procedure.aanwezigheid van het hooggewaardeerde Gedurende de periode van ter inzage leggingnatuurgebied Naardermeer is een opvallendkenmerk. De A1 wordt verlegd naar het zuiden,wordt verbreed van 2x3 rijstroken naar 2x5rijstroken, het wegstuk heeft een lengte vancirca 9 kilometer. Er komt een centraal gelegenkunnen omwonenden en belanghebbendenhun mening geven op het OTB en het aanvullendMER. Die reacties worden meegenomen enafgewogen bij het opstellen van het definitievetracébesluit (TB).aansluiting voor Muiden en Weesp en een bypassnaar de A9. Er komt een aquaduct bij de kruisingmet de Vecht en er wordt een nieuw tankstationDe redactiebron: RijkswaterstaatToen ik net in Nigtevecht woonde ennog maar weinig mensen kende, werd ikgevraagd om mee te doen met de redactievan Sleutel <strong>2000</strong>. Ik vond schrijven wel leuken een beetje organiseren zit me ook welin het bloed. Ik zei ja en zat erbij. De eersteredactievergadering deden we in de kroegen al snel werd mij duidelijk dat Nigtevechtniet zomaar een dorp was. Werkelijkiedereen kende elkaar en alle namen engebeurtenissen begonnen me te duizelen.En nog steeds komt het voor dat ik hoor datdie of die een zoon of dochter is van die ofdie. Ik heb door Sleutel <strong>2000</strong> versneld veelmensen en het dorp leren kennen. De eerstepaar <strong>jaar</strong> schreef ik trouw voor elke editie eencolumn. Uw reacties waren uiteenlopend. Opeen gegeven moment werd het schrijven vaneen column een opgave en kwam de kladerin. Een paar <strong>jaar</strong> geleden ben ik gestoptmet mijn column, maar ik schrijf nog met veelplezier over feiten en wetenswaardighedenin het dorp. Voor mij betekent deelname aande redactie van Sleutel <strong>2000</strong> dat je continu,bewust en onbewust, bezig bent met wat erin dit mooie dorp gebeurt en hoe we daarverslag van kunnen doen. Zonder u haddenwe echter geen bestaansrecht, want iets datniet gelezen of gewaardeerd wordt, daarmoet je mee stoppen. Daarom dank aan u,lezers!Walter Bakker4 13
Wilkommen, bienvenue, welcome …..een decennium Cabaret in NigtevechtAl <strong>10</strong> <strong>jaar</strong> lang bezoekt de redactie vande Sleutel <strong>2000</strong> de cabaretvoorstellingenin het Dorpshuis. Met doorgaans zesvoorstellingen per seizoen trakteert BenGoes de Nigtevechters op aanstormendtalent en gevestigde namen uit de wereldvan de bulderende lach en de subtielegrap. Soms messcherp, maar altijd met eenkomische toon. Als je van de cabaretierin kwestie houdt tenminste, want deoptredens zijn vaak voer voor discussietijdens de vermaarde nazit. Uw recensentin ruste (want de laatste jaren houdt ik depen en het notitieblok op zak tijdens devoorstelling) kijkt terug op een Sleutellevenlang Cabaret in Nigtevecht.Met een schitterende voorstelling vanzijn cabaretprogramma zette Marc-MarieHuijbrechts Nigtevecht in één klap op deculturele kaart. Ons dorp heeft zijn theater! Eentheater waar een unieke sfeer moet zweven.Een sfeer vergelijkbaar met de nazit na hetvolleybal. Want daar is dit idee geboren,aldus initiatiefnemer Ben Goes. Zo begon onzeeerste recensie net als de reeks voorstellingen.Marc-Marie is ondertussen wereldberoemd inNederland, maar toen stond hij bekend als detijdelijke vervanger van Thomas Acda in “Ditwas het nieuws”. Die eerste jaren kwamen toenveelbelovende artiesten naar ons dorp onderhet motto “als je in Nigtevecht hebt gestaankan je heel Nederland aan”.Beschuitmet muisjesLIzzy is geboren op 19 februari20<strong>10</strong>; dochter van Wendy vanDijk en Erland Gal<strong>jaar</strong>dFeline is geborenop 6 maart 20<strong>10</strong>;dochter van Henk enHenny den HartogIn Nigtevecht waren ze nog klein, maar laterherkenden we er velen. Veldhuis en Kemperzongen in 2001 al “Ik wou dat ik jou was” langvoor ze er de hitparade mee bestormden. Kaspervan Kooten warmde een extra voorstellingvan De Vliegende Panters op en kwam terugals gevierde ster. Al lang niet meer “de zoonvan…”. Sandifort en Klaassen, Jochem Myer enJan Jaap van der Wal.De grootste naam in <strong>10</strong> <strong>jaar</strong> was ongetwijfelddie van Youp van ’t Hek. Gek toch dat een kleinrelletje over het niet op tijd krijgen van koffiein de pauze van die voorstelling het meeste isblijven hangen.Over smaak valt niet te twisten, dus behoud ikme als zelfbenoemde Nigtevechtse recensenthet recht voor mijn absolute top 5 te benoemenin <strong>10</strong> <strong>jaar</strong> cabaret in ons eigen gymtheater. Aanu als lezer het recht hier het met mij volledig meeoneens te zijn; ik kijk uit naar onze discussie.Mijn topfavorieten die ons dorp aandedenhet laatste decennium zijn Najib Amhali, Ericvan Sauers, Kasper van Kooten, Alex Klaassenen Jochem Myjer. Maar mijn lijstje is nietcompleet zonder de mannen die we allemaalal jaren in ons hart hebben gesloten en maardie niet “echt” zijn doorgebroken: Ernesto enMarcellino. Deze mannen hebben samen metWilfried Finkers unieke voorstellingen gegeven.Op naar het volgende lustrum!Pim is geboren op<strong>10</strong> maart 20<strong>10</strong>; zoon vanVincent en Annebeth<strong>10</strong> JAAR<strong>SLEUTEL</strong> <strong>2000</strong>Al een decennium lang mag ik schrijven in deSleutel <strong>2000</strong>, ons onvolprezen dorpsperiodiekje.Inderdaad ware lezer, ik gebruik het werkwoord“mogen”. U denkt wellicht dat deze nijverevrijwilliger louter terugkijkt naar zware avondenachter zijn computer. Niets is minder waar.Natuurlijk: soms moet de krant af op momentendat je liever voor de televisie zou zitten met eendrankje in de hand en het verstand op nul. Hetis niet alles goud wat er blinkt. Geloof me: demeeste keren levert het meer energie op danhet kost. Dankzij de Sleutel <strong>2000</strong> heb ik mensenmogen spreken en plaatsen mogen bezoekendie ik zonder deze bezigheid nooit zou hebbengezien. Als één van de hoogtepunten zie ik dedatum 29 mei 2004. Bert Letteboer en Arievan der Meent namen een groep mensenop uitnodiging van de Historische Kring meedoor de Dorpsstraat voor een onvergetelijkerondleiding met prachtige verhalen.We gingen langs diverse historische plekken.Maar voor mij was een bezoek aan de torenvan de kerk het mooist. Want zeg nou zelf: hoevaak kan je zo maar de toren beklimmen enhet uurwerk van de oude klok aanschouwen.En het prachtige orgel.U ziet dat de Sleutel <strong>2000</strong> deuren opent dievoor velen gesloten blijven. Bovenal kijk ik zelfterug op een mooie periode kijken en luisterennaar onze dorpsbewoners en wat hier allemaalleeft en speelt. Zo lang ik daarvan kan en maggenieten zal ik er over blijven schrijven.Met uw welnemen.Pieter TammensHondenpoepHet onderwerp waar we de afgelopen <strong>10</strong><strong>jaar</strong> het meest over hebben geschreven isHondenpoep. Niet verwonderlijk, want ooklandelijk staat Hondenpoep elk <strong>jaar</strong> in de top<strong>10</strong> van meest irritante dingen van het leven.Wat wel is veranderd is de samenstelling van deHondenpoep. Was het <strong>10</strong> <strong>jaar</strong> geleden vaak eenstevige drol, meestal donkerbruin tot diep zwart,heden ten dage is de hondendrol verwordentot een grote variatie aan verschijningsvormen.Zacht, hard, grof, met nootjes (!), beige, rooden zelfs blauw zijn ze al gesignaleerd. Hoe ikdat allemaal weet? Omdat ik zeer regelmatigmet een tandenstoker de zolen van mijnkinderschoenen sta uit te peuteren.De gemeente heeft rondom de speeltuinnieuwe paaltjes met “verboden voor honden”geplaatst, maar de honden blijken niet tekunnen lezen, hebben vervaagde normen enschijten gewoon in de speeltuin. Ze schijten bijde schommels, onder het klimrek en voor enachter de voetbaldoeltjes. Ga maar eens kijken.En ruiken!Inderdaad, een uiterst cynisch stukje enhopelijk heb ik uw aandacht, hondenbezitter!Laat uw hond niet uit in de directe omgevingvan de speeltuinen en neem op uw ronde datzakje mee om de lichaamswarme drol van uwlieve viervoeter in te stoppen, zodat u het meenaar huis kunt nemen en daar weggooien. Hetis een plicht en de hondenbelasting ontslaat uhier niet van.Dank u wel,Walter BakkerOuderensoos op reisDinsdag 9 maart was het weer zover. Debezoekers van de ouderensoos gingen eenmij had hij daar zelfs het grootste plezier in.IJzersterk!dagje met de bus op pad. Om 13.15 uur washet inchecken in de bus en omstreeks 13.30 uurging, na het welkomstwoordje van de chauffeur,het gas erop. Het was een prachtige, zonnigedag, dus dat maakte de stemming ook al vrolijk.Al snel werd duidelijk, dat deze chauffeur hetniet alleen bij het rijden hield maar hij wist ookheel veel van de omgeving te vertellen. Zo werdduidelijk, dat toenmalig Koningin Wilhelminaeen vakantiehuisje had aan de Bloklaan bij debrug over de Vecht in Loenen. Wist U dit? Ikniet in ieder geval. Zo blijkt maar weer dat jenooit te oud bent om te leren. En overal waarVia Elst, langs het huis van Mies Bouwman,ging het uiteindelijk naar Scherpenzeel voor eenpannenkoek. Wat heet, we konden kiezen uitvier soorten en als je de pannenkoek half op had,kwam de bediening vragen of je er nog een zoulusten. Nou, er was maar een enkeling die datafsloeg dus het viel wel in de smaak. Vervolgenswas toch het moment aangebroken dat we weernaar huis moesten. De avond was gevallen enover de drukke snelweg werd Nigtevecht weeropgezocht en werd onder applaus afscheidgenomen van Cees, onze chauffeur.wij vervolgens langskwamen had de chauffeurwel iets te vertellen. Via Loenen, Loosdrecht, Het bestuur van onze Nigtevechtse OuderenHollandsche Rading, Maartensdijk met prachtige Recreatie (Soos) heeft zich weer enormmonumentale boerderijen, Lage Vuursche, Baarn,langs Kasteel Drakensteyn, via Soest langs PaleisSoestdijk ging de reis naar Houten waar, middenin het oude centrum, de eerste stop was voor eeningespannen om ons een onvergetelijke dag tebezorgen en ik wil deze dames dan ook hartelijkbedanken voor dit fantastische uitje dat zij voorde ouderen van Nigtevecht hebben verzorgd.kop koffie met gebak. Nadat iedereen gelaafdwas werd de reis voortgezet. Vanaf Houten ginghet dwars door het bosgebied van de Utrechtseheuvelrug. Een prachtige rit waar je alleen maarom je heen hoefde te kijken om te genieten. Af entoe was het wel angstig benauwd op die smalleweggetjes maar chauffeur Cees draaide zijn handNamens ditzelfde bestuur wil ik alle jongesenioren oproepen om ook deel te gaan nemenaan deze gezellige middagen. Iedere dinsdag van14.30 tot 16.30 uur is het echt een heel gezelligeonderbreking van uw drukke bestaan. Ik zeg:Gewoon Doen!!!daar niet voor om en stuurde de bus vakkundiglangs de obstakels die we tegenkwamen. Volgens Cees van Roemburg12 5