28 september 2005, 84e jaargang nummer 3 - AFC, Amsterdam

28 september 2005 84 e jaargang nr. 3ke acties aan de rechter kant. Brian keepte heel goed in de tweedehelft. De wedstrijd was spannend. Steeds stond het gelijk of stondenwe met een doelpunt voor. Gelukkig hebben we gewonnen. De oudersaan de kant waren blij en onze coach ook...” Maar ook DCG datmaar liefst 4 thuiswedstrijden aan ons moest laten zal wel even genoegvan ons hebben. Het zit ‘m blijkbaar in de voorbereiding, hoewelookAFC F4 begon slaperig, en in je positie houden : “...Het was eenprachtige dag vandaag. Mooi weer en we konden lekker uitslapen, dewedstrijd tegen DCG begon pas om 13.00 uur. Toch nog een beetje tevroeg voor Yannick, maar hij was nog net op tijd. Jean was ookkomen kijken. DCG had al twee wedstrijden gewonnen, dus we moestentegen de koploper. Zonder warming up begonnen zij aan de wedstrijd,niet echt zoals een koploper dat zou doen... Jean riep ons bijzich en gaf ons een donderspeech. We moesten de bal niet zomaarergens naar toe schieten en we liepen allemaal zomaar door het veld.We moesten onze plaats houden van Jean, niet zomaar staan te kijkenen vooral de bal veroveren. Dat werkte goed in de tweede helft. Rubenscoorde al snel na de rust 2-1. Daarna was het de beurt aanYannick. Vorige week was hij al op dreef, en nu scoorde hij weertwee doelpunten. Maar Ruben was de grote doelpuntenmaker in detweede helft. Hij maakte er vier. Sommige waren echt mooi in dekruising geschoten. Uiteindelijk werd het 3-6 voor ons. We waren ergtevreden over de wedstrijd en ook Jean had een erg goede bijdragegeleverd...”.Wordt in geheel eigen stijl beschreven bij de E4 hoe goed we bij de alietsje ouderen kunnen combineren : “...De trainer van AFC maakt heter niet beter op als hij Bijlsma inbrengt. Laffe driehoekjes, passeerbewegingenen stiekeme steekpaassies. (Maar wat wil je ook van eencoach die PRAAT met z’n spelers! Ik hep zelf, met eige oge waargenomudat ie ze een aai over de bol gaf! In mijn tijd deed ik het al mijnbroek as de trainer naar me keek!). Gerechtigheid gloort as Wekkerte kort terugspeelt (verdiende loon, de kool is de andere kant opjonge), Waller naast grijpt en Tempels onvoldoende ingrijpt. Die vanBijlsma hep echter zowaar een sprintje ingezet en werkt de bal via detegenstander over de achterlijn...”.Zoeken we het iets hoger op zowel qua leeftijd als niveau bij de D1en komen dan helaas ook een , zij het eervol, verlies tegen inclusiefhet lijden van de leider : “...Een uitstekende ontvangst, koffie metgebak voor de leiders, aangeboden door "onze" Derk Grot. Derk isde leider van AZ D1 met o.a "onze" oudspelertjes Fabian, Avital enThomas. Toch een rare ervaring als je die bekende gezichten weertegenkomt, ook van de ouders die nu opeens tot onze tegenstanderbehoren...Uit de corner nam één van onze spelers (het was zo vol inhet strafschopgebied dat ik echt niet kon zien door wie) de bal volopzijn slof en knalhard via binnenkant paal ketste de bal toch weer dedoelmond uit. De wederom ingeschoten bal verdween via de lat tegende omheining aan. Het was doodstil op het sportpark. Oh, als diekans er toch eens was ingegaan !!... Voor de wedstrijd vroeg descheidsrechter nog om een apart onderhoud met onze grens. Hemwerd op zijn hart gedrukt dat hij als assistent uiteraard op buitenspelmoest letten maar tevens de lijnen en speciaal de achterlijn moestbewaken. 5 minuten voor tijd een ingooi voor AZ. Neen, gaf descheidsrechter aan, vanaf 30 meter, het moest een corner wordenondanks de protesten van zijn assistent. Wel, u voelt het al aankomen,die corner deed ons de das om.Perfect ingeschoten en een dolblijAZ...Die leider moet er trouwens nog aan wennen dat hij gelijk metde coach de dugout uitkomt om zijn verontwaardiging of vreugde telaten blijken en er tevens voor zorgen dat hij z`n kop niet stoot. Naafloop nog een mooi gebaar van Derk in onze kleedkamer. Met eenkort speechje vol complimenten aan onze spelers en grote doos metMarsen zorgde hij voor de broodnodige ontspanning...”.De C2 trok de provincie in en liet zich niet afschrikken door stevigeboerenjongens: “...Nooit begrepen wat een landelijke competitie was.Maar alleen al de klank van “Koedijk”, kan het nog landelijker. Watin de dertiende eeuw nog een verbanningsoord was voor West-Friezen is nu een stuk lintbebouwing aan de noordzijde van Alkmaar.Maar goed, we kwamen niet voor geschiedenisles maar om te voetballen.Een stevig team, dat Koedijk C1, maar kijkend naar de voorbijeresultaten van onze tegenstander was dat geen verrassing. Benieuwdhoe de C2 daar mee om zou gaan. Nou, om alle spanningmaar weg te nemen: ze gingen er heel goed mee om. In de eerste helftzette AFC genoeg druk om lekker veel op de “goede helft” te spelen...Uitblinkersnoemen is altijd lastig in dit soort wedstrijden. Jevergeet zo maar iemand. En eigenlijk was het een teamprestatie. Noueentje dan, omdat de aanvallers bij doelpunten altijd genoemd wordenzetten we een achterhoedespeler maar eens in het zonnetje. Koedijkhad een heel gevaarlijke spits met nummer 10. Ik denk dat hijgewend is in veel wedstrijden de show te stelen en de punten voor zijnteam te pakken. Vandaag moest hij het opnemen tegen Iljaas. En denummer 10 verdween in de spreekwoordelijke achterzak van de AFCer.De hele achterhoede gaf overigens vrijwel niets weg...”.We hadden laatst al een officiële dopingcontrole bij het 1e, maarblijkbaar moeten we de B3 ook in de gaten houden, en zat er ookspraakwater bij : “...Een erg rare tijd voor deze wedstrijd, zo doordeweeksop een dinsdagavond om 18:30, maar toch waren onzejongens enorm blij dat zij weer lekker konden voetballen. Wegens detijd [rond avondeten] en de lange rit naar Almere [1 uur] wegensfile, moesten een aantal jongens nog wat eten om energie op te doen,hiervoor zorgden de ouders dan ook door middel van flesjes AA`s enMarsen/Milky Ways, dit bleek uiteindelijk erg goed te werken! Nogvoordat wij het allemaal wisten stond het al 0-1, nadat de bal doormaximaal 10 jongens was aangeraakt,...Overigens was de scheidsrechterook nog even het vermelden waard, bij elk woord dat er uit demond van iemand kwam werd de man kwaad, waarbij trainer Magiddan ook een gele kaart van deze scheidsrechter kreeg, een praatjetussen de trainer en de scheidsrechter maakte een hoop goed tijdensde rust...”. En alles zit natuurlijk in een goede voorbereiding. De D’slaten goede resultaten zien en we weten nu ook waarom : een heustrainingskamp voorafgaand aan de competitie.Onder leiding van Dave Riebeek en Tom Verhagen streken D3, 4 en 5neer in Vogelenzang. De kinderen werden er stil van: “... Zaterdagmiddagwerden de twee grote legertenten, met hulp van de spelers enenkele ouders opgezet. De leiders hadden hun tentjes strategisch omen tussen de tenten geplaatst zodat de nachtelijke activiteiten vanonze pupillen enigszins zou kunnen worden beperkt. De tenten warenopgezet, de tafels en banken waren klaargezet, kortom het kamp wasopgebouwd. Het startschot voor 5 dagen trainen, je team klaarstomenvoor de start van het nieuwe seizoen en een periode van schitterendweer... De eerste nacht kwamen er aan een stuk door allerlei enthousiastegeluiden uit de tent. Dat hield rond een uurtje of twee op en omhalf zes ging het weer vrolijk verder. Dit probleem hadden we voorzienen onze oplossing was een programma dat alle energie van dekinderen zou verbruiken. Iedere dag werd er om 9 uur ontbeten, wantom tien uur begon het ochtend programma. Elk team trainde afzonderlijkom de puntjes op de ”i” te zetten voor het begin van de competitie.Daarna werd er middag gegeten. ’s Middags hadden weandere sportieve activiteiten zoals zwemmen, flagfootball en eenvoetbalcircuit. De campingbeheerders hebben elke avond een heerlijkemaaltijd voor ons bereid, van pannenkoeken tot een volledigebarbecue, het ging er allemaal even goed in.’s Avonds hadden we ook nog enkele activiteiten zoals levend stratego.Een groot succes, dat we op verzoek van de jonge AFC-ers totdathet donker werd hebben doorgespeeld. Mede omdat er maar geenwinnaar uit de strijd kwam, niet omdat het spel niet klopte maar erwerd werkelijk eindeloos gefraudeerd met de kaartjes (vals gespeeld)Het drukke programma had duidelijk invloed op het slaapgedrag vande Pupillen want de rest van de dagen was het rond elf uur vrijwelhelemaal stil...”. Het was moeilijk kiezen want inmiddels is de oogstaan verslagen wel heel groot. Laten we hopen dat de herfst ons noggeen parten gaat spelen en we ook de komende weken weer evenveelleuke wedstrijden spelen met evenzovele leuke verslagen !Frank de Munnik23