PUPPYKAMP<strong>2013</strong>Dankzij de inzet van vele vrijwilligers ende gulle giften van diverse sponsors waser dit jaar gelukkig wel weer een Puppykamp.Ruim 80 F’jes en E’tjes kwamenvrijdagmiddag bepakt en bezakt op hetSportpark aan waar zij allemaal hun eigenRVVH Puppykampshirt kregen inde kleur van hun team. Allemaal haddenze het belangrijkste bij zich...eengrote smile op hun gezicht. Zij haddener duidelijk zin in en ook de vrijwilligerswaren, na al die uren van voorbereiden,blij dat het eindelijk zover was. Het weerwerkt gelukkig een beetje mee, wantnadat er de laatste weken zoveel regenis gevallen dat zelfs het kunstgras erva<strong>nl</strong>eek te gaan groeien liet nu de zon zichregelmatig zien.Nadat iedereen zijn spullen in de kleedkamershad achtergelaten snel naar hetkunstgrasveld waar meteen een voetbaltoernooitjeop het programma stond. Ondanksdat er alleen gespeeld werd om deeer ging het er vanaf het eerste fluitsignaalheerlijk fanatiek aan toe. Toen de E teamsnog vol aan de bak moesten mochten deF’jes naar de kantine om de traditioneleRVVH quiz te spelen. Ook hier stortte deteams zich volledig op en werden de meestevragen juist beantwoord. Terwijl de F’jeszich klaar gingen maken om te gaan “slapen”was het de beurt aan de E’tjes om telaten zien hoeveel zij wisten over hun club.Er werd druk overlegd, geprobeerd de andereteams op het verkeerder spoor te zetten,maar uiteindelijk bleken de F’jes meerkennis in huis te hebben... of waren het deleiders?! ;-)Ondertussen hadden de F’jes zich in desportzaal van de Fakkel geïnstalleerd ensliepen natuurlijk binnen 5 minuten...De E’tjes moesten dus heel zachtjes naarbinnen sluipen en een plekje zoeken voorhun luchtbedden. Net toen ze dachten datdie “kleine” F’jes echt sliepen kwamen ze allemaaltegelijk uit bed en gewapend meteen kussen kwam het tot een confrontatie.Er waren goeie afspraken gemaakt dus alsje niet mee wilde “vechten” bleef je lekkerop je bed toekijken hoe niemand op hetslagveld werd gespaard en hoe, op aangevenvan vooral Jeroen, menig leider goedonder handen genomen werd.Het werd een goed gevecht en natuurlijkhoopte vooral de nachtploeg dat iedereendaarna uitgeput in slaap zou vallen. Maardankzij Bobby en William, die tot kwartvoor 6 wakker bleven, werd het een zwarenacht. Een beetje medewerking hebben zijer zelf wel aan verleend hoor, door deze E1spelers elke 10 minuten uit bed te halen enpush-ups te laten doen.(Ouders: U kunt uklachten indienen bij de RVVH Puppykampklachtencommissie...maar verwacht geengrote financiële compensatie voor dezekinderterreur ;-))Om 7 uur, toen net iedereen sliep, werdende 80 Puppies opgeschrikt door een opvliegendeenergiebom genaamd Jeroen.Er was geen tijd om langzaam wakker teworden en de meesten wilde dit ook niet.Bed uit en zo snel mogelijk naar RVVH voorhet 2e deel van het kamp. Het ontbijt stondklaar, maar eerst een goeie warming-up ,in de zon, op het korfbalveld gevolgd dooreen massale Harlem Shake. (Beelden hiervankunt u terugvinden op de facebookpagina“RVVH Puppykamp”.)Het werd een heerlijke dag met maar af entoe wat regen. Het ging er erg sportief engezellig aan toe. De onderdelen die ‘s morgensklaar gezet waren bestonden uit o.a.voetgolf, spijkerbroek hangen, een stormbaan,blindvoetbal, latje schieten, tweelingvoetbalengaten schieten. Regelmatigwerden de deelnemers voorzien van siroopuit de bekende limonade kar van de Graafen Meeusen en werden de nodige vitaminesaangeraakt. Moe maar voldaan en helaastoch wel een beetje nat geregend kwamenalle deelnemers rond 2 uur bij elkaarin de kantine. Tijd om af te sluiten en nade nodige speeches en kadootjes voor devrijwilligers dacht iedereen dat de energieop was. Ook de al toegestroomde oudersdachten een uitgeput kind mee naar huiste kunnen nemen, maar die hoop vervloogtoen wederom de Harlem Shake werd ingezeten iedereen helemaal los ging op detafels van de kantine.Puppykamp <strong>2013</strong> was een enorm succes envraagt nu al om een vervolg. Alle foto’s envideo’s van Puppykamp kunt u terug vindenop onze Facebookpagina (RVVH Puppykamp)en mocht u als ouder dit evenementook van dichtbij mee willen maken,geef u dan alvast op als vrijwilliger voorPuppykamp <strong>2014</strong>! (want vol is vol!)
september <strong>2013</strong>JE DING DOENDe sportwereld is er een van heel veel macho’s en ego’s metde daarbij behorende praat. Als je je er niet in beweegt en jehoort een sporter of trainer praten dan denk je; waar heefthij of zij het over? Een poosje geleden schakelde ik mijn televisietoestelin en kwam middenin een gesprek terecht meteen schaatsster die na een wedstrijd in Inzell geïnterviewdwerd. ‘Ik kwam hier om mijn ding te doen’, zei ze, ‘en ik voelme opgelucht want ik vind dat het gelukt is.’ ‘Mijn ding doen’,wat moet ik me daarbij voorstellen?Veel mensen zeggen als ze niet op een bepaald woord kunnenkomen; dinges, maar zou ze dat bedoelen? Ik denk het niet. Ikkon me er wel iets bij bedenken maar ik geloof niet dat ik daarvoorhelemaal naar Inzell zou gaan, ik zou het ook bij lange naniet halen, waarschij<strong>nl</strong>ijk had ik het voor Utrecht al gedaan. Bovendienzou ik, ten aanschouwen van een paar miljoen kijkersin heel Europa, zoiets zeker niet in het midden van zo’n kouweijsbaan doen, dan kan het thuis veel warmer en veel meer privé.Zou het dat zijn? Ik kwam er niet uit. Niet alleen sporters maarook sportverslaggevers kunnen soms heel vreemde dingen zeggenof schrijven. Wat dacht u b.v. van; ‘de trainer heeft niets opde bank.’ Vervelend voor die man, ben je dan geneigd te denken.Stel je voor dat zijn wasmachine kapot gaat, dan moet misschienwel hij geld lenen voor een nieuwe. De kenners onder uweten wel beter. ‘Hij heeft een brede bank; We hielden het veldbreed; Hij scoorde met zijn chocoladebeen; De keeper zag er nietgoed uit; Hij zat niet in de wedstrijd; Hij gaf een lange bal; Deman in het zwart floot voor een kalktrap; Ze speelden met eenhangende spits; Gerommel in de zestien; Hij mocht voortijdiggaan douchen; Hij liet zijn voeten spreken; Hij had een engeltjeop de lat; De wedstrijd eindigde in een brilstan, We speelden ineen ruit met de punt naar achter.’ Allemaal uitdrukkingen die iemandeens heeft gelanceerd en nu braaf worden nagezegd. Ookzo’n mysterieuze is; ‘hij heeft een linkerbeen’. Ik snap het nut vanzo’n opmerking, eerlijk gezegd, niet. Op zichzelf is het niet echtbijzonder dat iemand een linkerbeen heeft, heel veel mensenWie kan het zich nog herinneren, zijn of haar eerste stappen ophet voetbalveld ? Voor velen is dit het begin van een prachtigehobby met veel leuke momenten en misschien nog wel veelmeer. Niet alleen de hobby is mooi maar vaak ook de dingendie er omheen gebeuren. Vriendschappen die ontstaan en latersoms ook zakelijke aspecten die gemakkelijker doorgang vindendoor een gemeenschappelijke voorliefde voor het voetbalspel.Voor velen is voetbal de rode draad door het hele leven.Tegenwoordig mag je al na je 4e verjaardag bij ons komen voetballen.Ik hoor het je denken : “is dat niet te jong ?” maar datvalt in de praktijk reuze mee. De kinderen doen het leuk metelkaar. Het is sowieso heel leuk om er naar te kijken. Sommigekinderen zijn al reuze fanatiek terwijl er ook nog kinderen zijndie het kijken naar overvliegende meeuwen of het plukken vangrassprieten nog véél interessanter vinden. Het is werkelijk ee<strong>nl</strong>ust voor het oog om onze jongste aanwas in actie te zien in hunmooie voetbalpakjes van bekende clubs zoals AC Milan, Chelseaen …... . Elke zaterdag klinkt er zelfs een heuse ChampionsLeague tune over de velden van RVVH. Het teken dat onze jongstestrijdertjes in actie mogen komen.PRESENTATIEKRANT RVVHhebben er een. Sterker nog, heel veel mensen hebben ook nogeen rechterbeen. Ik zie daarom de noodzaak van deze opmerkingniet in. Soms zijn spelers ook ‘op zoek naar hun rechterbeen.’Nou, dat kan nooit ver weg zijn. Ook trainers zeggen wel eensrare dingen vaak in een uiterste poging om populair over te komen.Een mooi voorbeeld is Leo Beenhakker, een mooie naamvoor iemand uit de voetbalwereld, die, vooral als er een T.V. kamerain de buurt was, zijn uiterste best deed om populaire uitdrukkingente ventileren. Zijn ‘cup met de grote oren’ is daar eenvoorbeeld van. Zijn verbale successen waren dan ook aanzie<strong>nl</strong>ijkgroter dan die van zijn trainerschap. Ook de mededeling dat eenspeler ‘van de patatgeneratie’ was is er zo een. ‘We voetbaldenop een knollentuin; Daar zakt je broek van af (voetbalt erg lastig);We gingen de teil in (wij vroeger ook, op zaterdagavond); Deneuzen moeten dezelfde kant op (van de schoenen?); We kregeneen zaadgoal tegen; (daar kun je goalzaadolie van maken die jeweer kunt gebruiken bij de fabricage van een zeperd, een woorddat ook hoog op de toptien van trainersuitdrukkingen staat). ‘Wegingen de bietenbrug op’ (hoe ziet zo’n ding er uit?). Ik stondeens langs de lijn bij een voetbalwedstrijd van twee clubs uit dehoofdklasse zaterdag (nee, niet bij RVVH) toen ik de trainer vanéén van deze clubs hoorde roepen; ‘die kant op’, waarbij hij naarhet doel van de tegenstander wees. Kijk, daar moet je trainervoor zijn en een zware opleiding voor gevolgd hebben en eenmoeilijk examen voor afgelegd hebben, daar was ik in m’n eentjenou nooit opgekomen. Ook zo’n mooie is; ‘het zit tussen de oren’.Ik mag het eige<strong>nl</strong>ijk niet zeggen, maar ik verdenk mensen diezoiets zeggen er wel eens van dat ze zelf juist niet zo gek veeltussen de oren hebben zitten. ‘Hij trakteerde hem op geel’, denietsvermoedende lezer denkt dan dat hij een advocaatje kreeg.‘Hij ging in gesprek met het ijs’, ook een ijzersterke in de schaatswereld.Probeer het maar eens, ik denk dat het een erg eenzijdiggesprek wordt. Nou, meer schieten me op dit ogenblik niet tebinnen, ik stop ermee. Ik heb mijn ding gedaan.Teun RijsdijkDe afdeling waar het allemaal begint:de RVVH voetbalschoolIs uw kind tussen de 4 en 6 jaar dan kunt u hem/haar aanmeldenvoor de RVVH Voetbalschool. Kinderen die voor het eerstgaan voetballen mogen maximaal 3x meetrainen om te kijkenhoe het gaat en mocht dan blijken dat uw kind het prima naarzijn/haar zin heeft dan volgt de definitieve inschrijving. Wat wijbij RVVH ook heel belangrijk vinden is dat ouders meehelpen eniets doen voor de vereniging. Een grote voetbalvereniging zoalsRVVH kan niet bestaan zonder de hulp van ouders/verzorgers.De bereidwilligheid om mee te helpen wegen wij dus ook zwaarmee bij de beoordeling van het lidmaatschapsverzoek. Velehanden maken licht werk en zo hebben de ouders en kindereneen prachtige tijd bij RVVH.In memoriam27Hans Schouwenburg,verenigingsman in hart en nierenOoit, als jochie van een jaar of 10/11 begon Hansie al aan hetverenigingsleven. Hij was lid van de muziekvereniging HarpeDavids. In die tijd werd hij al een beetje geconfronteerd metRVVH, in die zin dat Harpe Davids diverse malen een optredenverzorgde voor de wedstrijd en in de rust. Dat het organiserenen het verenigingsleven hem in het bloed zatenbleek wel uit het feit dat hij bij diverse activiteiten van HarpeDavids te vinden was in de organisatie.Door toedoen van familie en kennissen werd Hans ook lidvan vogelvereniging Witroka en ook daar wist Hans zich tescharen tussen de mensen die altijd iets aan het organiserenwaren. Zo was hij betrokken bij de bouw van het clubgebouwaan de Molendijk en ook het helpen met organiserenvan tentoonstellingen lag hem wel. Zo ontpopte Hans zichook bij Witroka tot een man die zich graag inzette voor dievereniging, met name voor het reilen en zeilen van het clubgebouw.Na een aantal jaren wilde Hans wel eens iets anders en mededoor toedoen van het feit dat zijn zoon Patrick in 1995 bijRVVH ging voetballen, was de rijrichting van Hans steeds vakernaar sportpark RVVH. In 2002 werd Hans vrij ernstig ziek,maar na een zware operatie aan zijn hoofd knapte Hans weerhelemaal op. En ja als je dan zo,n verenigingsman bent dankan je het niet laten als er iets bij de voetbal gedaan moetworden om daar ook je steentje in bij te dragen en zo gebeurdehet steeds vaker dat Hansie in de kantine was te vinden,waar hij met (zoals hij altijd zelf zei) een fantastisch groepvrijwilligers o.a. de barbezetting draaide. En ondanks dat hijniet verantwoordelijk was voor de inkoop, regelde hij heelvaak artikelen die ingekocht moesten worden, maar ook alser eens ergens iets geregeld moest worden voor reparatieswas Hans vaak de man die zei dat hij dat wel zou regelen endan deed hij dat dan ook. De laatste jaren was hij ook steedsvaker te vinden langs de lijn van het hoofdveld om samenmet z,n vaste maatjes Piet, Tiny en zwager Jan te genietenvan de verrichtingen van het eerste elftal van RVVH. En hetallerlaatste jaar ging hij met dezelfde mensen ook mee metde uitwedstrijden van het eerste elftal. RVVH was al snel bijvelen het gesprek met Hans. In november 2012 werd Hansweer opgenomen in het ziekenhuis en toen bleek dat er diabeteswerd geconstateerd. Dat er echter begin december2012 een bacterie zich had genesteld op een van zijn hartkleppenwerd Hans in amper 2 dagen fataal en op 3 december2012 overleed verenigingsman Hans Schouwenburg op57 jarige leeftijd.En dat Hans niet alleen bij de groep vrijwilligers en het eersteelftal bekend en geliefd was bleek wel op zijn begrafenistoen daar een zeer grote groep van spelers en medewerkersvan de gehele vereniging RVVH aanwezig waren. Hier bleekzeker weer eens dat een vereniging soms één grote familiemoet en kan zijn.Aanmelden voor deRVVH voetbalschool ?Wees er snel bij er zijn nogenkele plaatsen beschikbaar.KOM ER BIJ!AANMELDEN!E-mail: lidworden@rvvh.<strong>nl</strong>
Change language