De Schakel februari 2011 - Sint Marcellinus parochie

of discussieavonden. Daar, maar ook tijdens het kopje koffie na de mis, ontstond een gesprek overde vraag waar het voor velen echt om gaat: wat voor kerk willen wij eigenlijk zijn?Uitgaan van eigen kracht.Het antwoord: een kerk met de eigen parochie als vaste basis. Die soms ook een belangrijke plaatsinneemt in het sociale leven van het dorp of de wijk. Waar de onrust, die zich grotendeels afspeeltbuiten de eigen muren, niet zomaar vat op krijgt. Een veel gemaakte opmerking is dan ook dat deeigen parochie iets anders is dan de katholieke kerk als instituut. Daar spelen de problemen zich af.En in de eigen parochie is dat instituut soms ver weg.Dus moeilijk was het voor parochies wel, het onrustige jaar 2010. Ze zagen zich geconfronteerd metproblemen die ze zelf niet hadden veroorzaakt. En waar ze niet om gevraagd hadden. Maar door diebespreekbaar te maken en uit te gaan van de eigen gemeenschap en de bijbel, hebben ze zichstaande weten te houden. Na ruim 2000 jaar kerkgeschiedenis is er meer nodig om ze klein tekrijgen.Voor wie meer informatie wil rond dit onderzoek: www.Nos.nl:ga naar: “zoeken binnen NOS.nl.” ; vul in: Parochies houden zich staande.Liedeke Morssinkhof en Anne Marie ZimmermanExcusesNaar aanleiding van het artikel “Vrijwilligers in onze parochie” in de Schakel van januari:We noemden in dit artikel meer dan 30 werkgroepen die werk- zaam zijn in onze parochie. Wevoegden er nog een zin aan toe…”Misschien hebben we nog wel een groep vergeten…. “. Dit bleekinderdaad het geval. De Gouden Handen Ploeg liet ons dit ook duidelijk weten. Ook werd nietvermeld de Bezoekersgroep.Hierbij onze excuses!!!De redactieDe Schakel jrg. 50 9 februari 2011