Jaargang 36 nr.3 - Craneveer

pagina 18Agent StevensIn het vorige nummer schreef Rob van Brink overagent Stevens. Naar aanleiding van dat stukje ontvingde redactie onderstaande brief.Beste Rob van Brink,Wat was ik verrast jouw verhaal tegen te komenin de Craneveer. Ook ik heb hoofdagent Stevens mee gemaakt in mijnjeugden (achteraf) mogen profiteren van zijn opvoedkundige talent enzijn sympathieke correcte manier van optreden. Ik was aan het spelenmet mijn tweelingzusje en 2 vriendinnetjes.Wij deden een wedstrijd wiehet verst kon gooien met een steen. Ik won... .ware het niet, dat mijnsteen dwars door een ruit ging van het kasteel Zypendaal. De steenbelandde op het hoofd van een van de kantoormedewerkers. Ik wild 'mogenblikkelijk smeren, maar voordat ik de kans kreeg, werd ik als eenboef in de kraag gevat. "Zo en waar gaat de reis heen?" Ik keek op enzag een enorme grote imponerende man in een politieuniform! Na heelveel gestotter en een knalrood hoofd kwam het hoge woord eruit.De andere 3 "boefjes" waren natuurlijk nergens meer te bekennen.De uiteindelijke oplossing kwam van hoofdagent Stevens.We zoudenalle vier een dubbeltje uit onze eigen spaarpot betalen voor de schade.(in onze kinderlijke onschuld, dachten we hiermee de zaak af te handelen.)De volgende dag gingen we schoorvoetend, verlegen en zenuwachtig,onder begeleiding van hoofdagent Stevens de 40 cent brengen naar hetkasteel.Tot onze verbazing kregen we alle vier een rol drop. Dit helevoorval, heeft diepe indruk op ons achtergelaten, te meer, omdat dielieve, sympathieke taktvolle hoofdagent Stevens, mijn VADER is!!!!!!!!Let wel, is, want hij is inmiddels 89 jaar en leeft nog heel gezond engelukkig samen met mijn moeder in Arnhem Zuid. In december hopenze 62 jaar getrouwd te zijn.Met ontroering en blijdschap, hebben we jouw artikel gelezen. Hartelijkdank hiervoor.Met vriendelijke groet,Kitty Lebbink-Stevens