Kwartaalblad Mensen met een Missie 2015 najaar

16 | Latijns-Amerika | Guatemala
De verkiezingen als
beginpunt voor een
ander Guatemala
Aan het eind van dit jaar worden
er verkiezingen gehouden in
Guatemala. Een onderdeel van
het project ‘Vrede is mogelijk, een
verantwoorde stem een kans’ is
om kiezers ervan te overtuigen
op een partij te stemmen die
niet corrupt of populistisch is, en
daarmee een nieuwe impuls te
geven aan het land.
Dit project wordt gecoördineerd door
de Organización de Derechos Humanos
Arzobispado de Guatemala (ODHAG),
de mensenrechtenorganisatie van het
aartsbisdom uit Guatemala. Dat het
initiatief vanuit de kerk komt en zich
met name richt op jongeren is uniek te
noemen in Latijns-Amerika. ODHAG is
in de jaren tachtig van de vorige eeuw
opgericht door monseigneur Gerardi,
de Guatemalteekse bisschop die in
1998 werd vermoord. Nog jaarlijks
wordt - in samenwerking met andere
partners van Mensen met een Missie -
een herdenking georganiseerd om het
gedachtegoed van bisschop Gerardi
levend te houden. En dat is nodig ook,
want de problemen die ten tijde van zijn
leven speelden zijn nog niet verleden
tijd. Corruptie is nog altijd aanwezig,
maar de aanstaande verkiezingen
kunnen een startpunt zijn van verandering
- mits de Guatemalteekse bevolking
haar stem laat horen door op een
oprechte, eerlijke manier te stemmen.
Gerespecteerde organisatie
ODHAG richt zich met name op
inheemse gemeenschappen en enkele
‘rode wijken’ in Guatemala City; no-goarea’s
waarin bendes het voor het
zeggen hebben. ODHAG informeert,
Mensen met een Missie | Kwartaalblad | Najaar 2015 | 5
Het team van Alfons en een
heleboel anderen.
vormt en traint specifiek
jongeren en vrouwen, zodat
zij een overwogen beslissing
kunnen nemen over de partij
waarop ze gaan stemmen bij de
aankomende verkiezingen. Daarbij
krijgt de organisatie volledige steun
van de katholieke kerk en is dan ook
een gerespecteerde partner. Dat maakt
haar positie in het land sterk, waardoor
degenen op wie zij zich richt openstaan
voor wat ze te zeggen heeft.
De Maya-gemeenschappen die de
doelgroep vormen worden gekenmerkt
door ongelijkheid, uitsluiting
en geweld. Door leden van deze
gemeenschappen te onderwijzen in
hun burgerrechten hoopt ODHAG hen
te activeren op een partij te stemmen
die niet corrupt of populistisch is.
Ook worden zij gestimuleerd om zelf
actief te worden in de politiek, maar
daarbij niet meegesleept te worden
door de traditionele, corrupte partijen.
Enerzijds draagt dit eraan bij dat ze
meer te weten komen over hoe de
politiek werkt en wat de invloed van
de burger kan zijn, anderzijds wordt
zo een nieuwe, integere generatie van
politici gekweekt, die niet zwicht voor
corruptie.
Informatie beschikbaar maken
Mensen informeren en onderwijzen
kan echter alleen effectief gebeuren
wanneer de informatie in een voor de
doelgroep begrijpelijke taal beschikbaar
is. Meer én betere informatie in het
grote aantal lokale (inheemse) talen is
daarom ook onderdeel van dit project.
Want hoewel de inheemse talen wel
erkend zijn in Guatemala, is veel informatie
alleen nog in de officiële landstaal
(Spaans) beschikbaar. Aangezien
enkele inheemse gemeenschappen
alleen
hun eigen taal
spreken is het aanbieden
van uitsluitend Spaanstalige informatie
daarom niet voldoende.
Train de trainer
Dit informeren gaat verder dan alleen
vertellen over burgerrechten. ODHAG
onderricht de jongeren en vrouwen
bijvoorbeeld ook uitgebreid over de
geschiedenis van het land, waardoor
ze een kritisch vermogen ontwikkelen.
En door trainingen worden zijzelf ook
weer tot trainer opgeleid, zodat ze de
opgedane kennis en inzichten kunnen
verspreiden binnen hun gemeenschap
en familie.
Dat dit in de praktijk ook daadwerkelijk
lukt, blijkt uit de ervaring van degenen
die de training hebben gevolgd, zoals
Patricia Ogaldes. ‘Op de universiteit
had ik al globaal over de geschiedenis
van Guatemala geleerd, maar tijdens de
training gingen we er nog veel dieper
op in. Mijn collega’s op de school waar
ik werk zijn ook zeer geïnteresseerd
in de training die ik volg en ik laat hun
ook het lesmateriaal zien. Ik deel alle
informatie die ik krijg met mijn collega’s,
vrienden en familie,’ vertelt Patricia.
Deze vooruitgang op kleine schaal
moet ervoor zorgen dat er later in
het jaar bij de verkiezingen een grote
ommezwaai kan plaatsvinden, waardoor
Guatemala een nieuwe toekomst
tegemoet gaat, zonder corruptie.
In de rubriek ‘Vijf vragen aan…..’
stelt de redactie lastige vragen
aan mannen en vrouwen uit
het netwerk van Mensen met
een Missie die naar vermogen
bijdragen aan een betere wereld.
De vragen komen uit het boek,
getiteld Lastige vragen, van de
Zwitserse auteur Max Frisch. Ze
dagen de geïnterviewde uit om
verder te gaan dan het cliché.
Deze keer de beurt aan Lenneke
Kono-Tange (31), voormalig uitgezonden
missionair werker bij
partnerorganisatie Dynamique
Mondiale des Jeunes in
Kameroen. Voor Mensen met een
Missie hield zij een blog bij.
1] Hoe oud zou u willen worden?
Een goede vraag. De opa van de
vriend van mijn zusje is net 100 jaar
geworden en het gaat nog relatief
goed met hem. Zo zou ik dat ook wel
willen. Misschien wil ik dan wel 99
jaar oud worden. Francis, mijn man,
wil het liefst minstens 80 jaar worden
en alleen ouder als hij nog gezond is.
2] Wat staat uw geluk in de weg?
De regels en procedures die het
niet mogelijk maken te doen wat
je wilt; dat je niet je potenties kunt
waarmaken en ontplooien.
Zelf ben ik hier in Nederland
geboren, ik kan veel doen en heb
bewegingsvrijheid. Ik word verdrietig
als ik aan de bootvluchtelingen denk,
hoe oneerlijk en scheef de verdeling
en (machts)verhoudingen zijn in de
wereld.
3] Wat is voor u het belang van een
naam?
Daar had ik het toevallig laatst nog
over. Een naam is een stukje identiteit.
Ik vind het zelf iets minder
belangrijk dan mensen in Kameroen
bijvoorbeeld. Daar word je vernoemd
naar mensen binnen de familie. Het
kan dus ook dat een kind binnen
de familie een andere achternaam
heeft, hoewel het dezelfde ouders
heeft als zijn broers en zussen. Mijn
man is bijvoorbeeld de enige binnen
zijn directe familie met de achternaam
Kono. Hij is vernoemd naar
zijn opa die uit Congo komt. Als ik
had gezegd: ‘Ik neem je naam niet
aan,’ dan was dat denk ik wel een
probleem geweest om te trouwen. Nu
hebben mensen in Kameroen vaak
christelijke namen. Eerder waren dat
traditionele namen. Zelf zou ik iets
van mijn ouders of opa en oma willen
doorgeven.
4] Wat is een mens met
beschaving?
Voor mij is dat iemand die humble is,
die bescheiden is, die niet te hoog van
de toren blaast. Iemand die respect
Mensen met een Missie | Kwartaalblad | Najaar 2015 | 17
5 Vragen
aan…
Lenneke
Kono-
Tange
heeft voor andere mensen en mensen
in hun waarde laat. Ik heb minder dat
ik denk dat iemand zich aan bepaalde
regels moet houden om beschaafd
te zijn. ‘Dat doe je gewoon niet’ kun
je denk ik ook niet zomaar zeggen,
als iemand het binnen zijn of haar
cultuur zo heeft geleerd. Dat moet je
van beide kanten beschouwen. Neem
bijvoorbeeld met je handen eten.
Binnen bepaalde culturen is dat heel
gewoon.
5] Heeft u een tweede vaderland?
Ik kom hier vandaan. Nederland is mijn
vaderland, maar Kameroen is wel bijna
gelijk nu. Bijna een jaar ben ik niet meer
in Kameroen geweest. Ik heb het land
wel zien liggen vanuit Tsjaad. Ik mis het
wel. Maar ik vind het nu ook wel prima
dat ik hier ben. Mijn werk is leuk en ik
heb familie en vrienden in de buurt.
De variatie in het werk in Kameroen
was wel ontzettend leuk. Hier zit ik
toch elke dag op kantoor en daar was
elke dag anders. Vaak ging ik met de
jongeren zelf op pad om projecten
bezoeken of activiteiten te organiseren.
Ik ben erg blij dat ik in november weer
naar Kameroen kan gaan en dan in
december met Kerst ook weer.
In november begeleidt Lenneke
Kono-Tange de 100 reportersreis naar
Kameroen.
Meer informatie:
http://www.mensenmeteenmissie.
nl/ 100-reporters/over-100-reporters