Colofon 'De Kraai' - vv HSC

Alhoewel dus gewaarschuwd, kruipt
het bloed bij Willy ten slotte waar het
niet gaan kan. ‘Ik raakte echter steeds
geïnteresseerder in het voetballen. Ik
speelde vaak met m’n vrienden en m’n
broer Max op een veldje in de buurt.
Op woensdag trainen en op zaterdag de
wedstrijden. Op een gegeven moment –
ik was denk ik veertien en Max achttien
– kocht we samen zelfs in het geheim
een paar voetbalschoenen. We hadden
de volgende afspraak: op woensdag
mocht ik de rechtervoetbalschoen
aantrekken en hij de linkerschoen
(we waren beiden rechtsbenig), en op
zaterdag – de wedstrijddag – mocht Max
de rechterschoen aan en ik de linker’.
Door tussenkomst van zijn moeder wordt
Willy de Haan op veertienjarige leeftijd
uiteindelijk toch nog lid van HSC. Als jongste
speler komt hij terecht in een reserveelftal.
Als doelman. ‘Ik wilde eigenlijk niet
op doel, maar al tijdens de eerste training
zette de toenmalige trainer mij op de goal.
Het eerste jaar speelde ik vervolgens in het
zesde team, het jaar erop in het vijfde, en zo
klom ik langzaam aan naar boven. Ik heb
zelfs nog enkele wedstrijden in het eerste
gekeept, maar mijn concurrent was gewoon
te goed, dus kwam ik ten slotte toch weer
in een lager elftal terecht. Ach, ik kan er
wel mee leven: die concurrent was namelijk
m’n broer Max, haha’.
Veteranen van H.S.C.
in 1961.
Boven v.l.n.r.
Geert Schneiders, Jan
Bakema, Jacob Bakema,
Bertus Hanning, Derk
Eleveld, Willy de Haan,
Fré Wubbeling, Ale v.d.
Haag, Jacob Nieborg
en Jelle Bootsman.
Onderste rij v.l.n.r.
Jan Prak, Piet
Lups, Jacques de
Haan en Arie Smit
H S C
Willy de Haan in het veteranenelftal van 1961
15
In 1940 stopt Willy de Haan met
sporten. Hij trouwt en krijgt kinderen.
Er moet geld verdiend worden, en het
voetballen is er niet bij. Pas jaren later
komt hij weer bij HSC terecht. ‘Toen
mijn zoon veertien jaar werd, werd hij
lid van HSC. Als goed vader ging ik
natuurlijk naar die wedstrijden kijken.
Via via kwam ik zo in contact met een
bestuurslid, waarop hij vroeg of ik in
een jeugdcommissie wilde plaatsnemen.
Ik heb toen maar ja gezegd, maar toen
begon het, haha. Ik kwam van de ene
in de ander commissie terecht, en een
jaar later volgde ik zelfs Jan Prak op als
algeheel secretaris’.
De Haan neemt uiteindelijk lange tijd
zitting in het bestuur van HSC. Pas
medio jaren zestig neemt hij vanwege
een crisis afscheid. ‘’Op een gegeven
moment ben ik in conflict gekomen
met Klaas Frey. Het was een goede
voorzitter, maar erg bazig. Hij bemoeide
zich soms met zaken waar hij niets mee
nodig had. Dat heeft uiteindelijk geleid
tot een bestuurscrisis en mijn afscheid.
Nadien ben ik nooit weer bij HSC langs
geweest. Uit het oog ben ik de club
echter niet verloren. HSC zal altijd een
onderdeel van mij blijven. Daar kan
zelfs mijn dood niets aan veranderen,
haha ’.
* Enkele maanden na het 110-jarig jubileum
overleed Willy de Haan op 92-jarige leeftijd.
DE OUDE DOOS
Interview: Willy de Haan