FORE 2018 nr 1

ons bordje en hebben veel werk verzet. Dat
lag niet aan ons maar aan u als ledenvergadering
die ons de ruimte, de middelen en
mogelijkheden verschafte in het belang van
de club aan de slag te gaan. Samen met, ik
zeg dat er nadrukkelijk bij, de commissies
en de vele vrijwilligers die onze club maken
tot wat ze is.
Ik noem wat zaken die wij hebben aangepakt:
een buitentoilet, nieuwe afslagmatten,
een opslagloods, nieuwe lockers, planmatig
onderhoud van het clubhuis in plaats van
op ad hoc basis eens een blik verf openmaken,
het bedrijfslidmaatschap dat werd
ingevoerd en met andere sponsorbijdragen
substantieel aan de inkomsten van de club
bijdraagt. We hebben zonnepanelen en een
nieuwe oefengreen. De informatie aan de
leden is gedigitaliseerd, voor de Marshals
kon een buggy worden aangeschaft en er
is beter bunkeronderhoud, hoewel helaas
niet iedereen dat zo ervaart.
Zeer recent hebben we een kassa in gebruik
genomen. En wat in de nabije toekomst nog
aangepakt wordt, op onze aandrang, maar
te realiseren door de gemeente, zijn betere
en veiligere parkeerfaciliteiten op Heiveld.
Dat, en ik zal best nog wat vergeten zijn,
hebben we allemaal kunnen doen, ook omdat
er in onze club mensen zijn die hun
schouders eronder willen zetten. En, omdat
er voldoende geld was, ondanks het teruglopende
aantal leden. Om dat laatste tegen
te gaan, hebben we een paar jaar geleden
opendagen op touw gezet. Iets wat vroeger
met een wachtlijst nooit nodig was geweest,
maar nu wel en wat zijn vruchten afwerpt.
En we zijn nog steeds de goedkoopste baan
van het land en met de laagste consumptieprijzen.
Ben ik alleen maar tevreden? Nee, dat niet.
Er is nog wel wat te wensen. Wat meer tolerantie
op en rond de baan bijvoorbeeld,
minder kijken naar anderen maar zelf
verantwoordelijkheid nemen. U weet niet
hoeveel mensen ik de afgelopen jaren benaderd
heb om bestuurslid te worden.
En graag betere onderlinge afspraken over
de vraag, wie rijdt er na een leuke avond of
wedstrijd naar huis? Met andere woorden,
wie is de BOB?
Alles overziend ben ik dankbaar dat ik dit
werk heb mogen doen. Dat in de laatste
edities van de FORE, zonder mogelijkheid
van een reactie onzerzijds, laatdunkend
over het bestuur werd gesproken en zelfs
op de man werd gespeeld, doet daar niets
aan af. De balans is gelukkig positief.
Met die gedachte en met goede herinneringen
aan deze periode, zeg ik u dank. Na
Tony Dumoulin was ik de langst zittende
voorzitter, het was een mooie tijd. Ik wens
Golfclub Meerssen een zonnige toekomst.
En ik? Ik ga eindelijk aan mijn handicap
werken!
FORE 2018 nr. 1 7