brochure RJAM 2018

Tony Viola
Antonius Adrianus ‘Tony’ Viola
Rotterdam, 26 september 1935 - Rotterdam, 16 oktober 2008
Op 20 oktober 2008 werd onder grote publieke
belangstelling drummer Tony Viola
begraven op de Algemene Begraafplaats
Crooswijk. Indrukwekkend was de laatste
groet van zijn collega-slagwerker
John Engels die, nadat vrijwel iedereen
was vertrokken, eenzaam afscheid nam
van zijn oude jazzvriend. Tony wist als
kind al dat hij drummer zou worden.
Het werd hem sterk afgeraden vanwege
zijn klompvoeten. Tony zette door en hij
ging slagwerk studeren bij de socialistische
harmonievereniging Tot Steun in
de Strijd en het conservatorium aan de
Mathenesserlaan. Buurtgenoot en pianist
Ruud Kuyper bracht hem in aanraking met
de jazzmuziek. In de bebopkelder onder
het café Trianon aan de Groene Hilledijk
leerde hij de Rotterdamse saxofonisten
Toon van Vliet, Karel Reys, Sander Sprong
en Piet Noordijk kennen. De laatste nodigde
hem uit voor zijn nieuwe kwartet met
contrabassist Jan Fens en Ruud Kuyper.
Viola werd een veel gevraagde slagwerker
bij het Green Swan Sextet, The Millers, het
orkest Malando, de bigband van Piet van
Dijk en het Kwintet van Piet Noordijk. Tony
kreeg een halfjaarcontract voor optredens
in Zweden, maar hij bleef er uiteindelijk
zeven jaar. Hij werkte met de in Zweden
mateloos populaire Nederlandse zanger
Cornelis Vreeswijk en de baritonsaxofonist
Lars Gullin. Na huwelijks problemen
keerde hij terug naar Nederland en hij
belandde in de theaterwereld (o.a. de
musical Anatevka). In 1973 had hij een
engagement met vibrafonist Coen van
Nassau en Piet le Blanc bij de Holland
Amerika Lijn op de Statendam.
Tony woonde een half jaar in New York
en hij ontmoette in The Big Apple de
wereldberoemde drummer Art Blakey,
die zich verbaasde over de techniek die
Tony met zijn klompvoeten zich eigen
had gemaakt. Na Tony’s terugkeer naar
Nederland in 1974 werd hij slagwerker bij
Robert Long en Toon Hermans. In 1975
dook hij op in een rolletje als straatmuzikant
in Frans Weisz’ film Rooie Sien. Van
1978 tot 1998 was hij muzikaal begeleider
bij de Rotterdamse Dansacademie. Tony
werkte bij talrijke producties van het
RO-Theater, maar hij werd in Rotterdam
echt wereldberoemd als schnabbelaar in
het cafécircuit. Jarenlang verzorgde hij
de zondagmiddagjazz in café De Consul
met pianist Fred van Zegveld en bassist
Dolf del Prado. Tony was de ontdekker
van ‘Brush-art’. Hij schilderde op de muziek
van zijn favoriete drummers met in
verf gedoopte brushes. Een chronische
schouderblessure als gevolg van een
val van de stoep van zijn woning aan de
Wolphaertsbocht dwong hem te stoppen
met drummen. In 2001 maakte Anneloek
Sollart een documentaire over zijn leven,
getiteld Boom Boom Viola. John Engels,
sinds eind jaren vijftig Tony’s vriend, was
op 27 februari 2008 de muzikale spil tijdens
de eenmalige uitreiking van de ‘Tony
Viola Award’ in café Ari. Zeven maanden
later stond hij aan het graf van zijn markante
jazzgabber, die op 16 oktober was
overleden.
Louise ‘Poeki’ Lagerweij
(Rotterdam, 28 december 1942)
Autodidact. Specialiteit: pasteltekeningen
en portretten van jazzmusici.