Luxebrochure_2018_nl_web

inhoudstafel - organisatie - informatie - wedstrijden - Klaver 4 -
Wandelsport Vlaanderen - Defensie - wandeldagen - sponsors
Mesen is de kleinste stad van het land, maar je
zal merken dat je dit stadje zal blijven herinneren.
Het eerste wat we merken als we de Mesenstraat
oversteken is het Messine Ridge British Cemetery
met aan de ingang het Messine Ridge New
Zealand Memorial. Rondom het verhoogd plateau
waarop het Cross of Sacrifice staat zijn panelen
aangebracht met de namen van de regimenten en
de 828 officieren en manschappen van de New
Zealand Expeditionary Force die geen gekend graf
hebben en sneuvelden in of rond Mesen in 1917 en
1918. De meeste van hen vielen tijdens de Tweede
Slag om Mesen. Na deze korte halte nemen we
een veldweg richting volgend monument namelijk
het New Zealand Memorial Park. Het gedenkteken
werd onthuld op 1 augustus 1924 in aanwezigheid
van koning Albert en Sir Alexander Russel,
gewezen bevelhebber van de Nieuw-Zeelandse
afdeling. We passeren ook 2 Duitse bunkers in
het "New Zealand Memorial Park". Deze markeren
de Duitse 1ste linie vooraleer de Mijnenslag van
7 juni 1917 losbarstte. Ze maakten deel uit van
het Duitse verdedigingssysteem dat op Britse
militaire stafkaarten aangeduid staat met "Uhlan".
Bij de meest zuidelijke bunker is het beton van de
constructie gegoten tegen een houten bekisting.
Vanaf de richel konden de Duitsers de lager
gelegen vijand onder vuur nemen. De andere
bunker is opgetrokken met betonblokken, die met
mekaar bevestigd waren via ronde staven. Na de
oorlog waren dergelijke betonblokken een gegeerd
bouwmateriaal voor de plaatselijke bevolking,
53
waardoor bunkers
of schuilplaatsen die
met betonblokken
opgebouwd zijn,
een zeldzaamheid
geworden zijn.
Hierna wandelen
we door een
veldweg langs het
park, passeren het
voetbalveld, trekken
tussen twee weides
om uit te komen in
Het Cross of Sacrifice aan de ingang het Messine Ridge New Zealand Memorial
het Ierse Vredespark
met onder andere zijn centrale toren. Deze
herdenkingstoren dient om de Ieren te herdenken
die een offer hebben gebracht voor hun vaderland,
ongeacht hun politieke of religieuze voorkeur.
Het dient eveneens als symbool voor de
verzoening tussen de Ieren. De toren herbergt de
‘war memorial books’ van John French (1922),
waarin de namen staan van circa 49.000 Ierse
mannen die stierven tijdens de Eerste Wereldoorlog.
De 30,5 meter hoge toren is ontworpen naar het
traditionele ontwerp van een Ierse round tower.
Er is voor dit ontwerp gekozen omdat er gezocht
werd naar een typisch Iers symbool, dat niemand
tegen het hoofd kon stoten. Deze ronde torens
werden vermoedelijk in de 10de eeuw gebouwd
door de Kelten als verdedigingswerk tegen de
Vikingen. De stenen die werden gebruikt om
de buitenkant van de toren te bekleden bestaat
grotendeels uit Ierse breuksteen. Deze stenen zijn
afkomstig van het St. Mary's Hospital te Mullingar.
Het ontwerp heeft een uniek aspect dat ervoor
zorgt dat de zon het interieur alleen verlicht op het
11de uur van de 11de dag van de 11de maand,
de verjaardag van de wapenstilstand die de oorlog
beëindigde. In dit park houdt de Vierdaagse van
de IJzer zijn laatste herdenkingsplechtigheid
(op het parcours althans) om 11u30.
Na deze parade steken we de Armentierssteenweg
over, zien het bord van de 15 kilometer en trekken
onmiddellijk een veldweg in om uit te komen in
de Kerkstraat. Hier staat een hulppost opgesteld,