Kek Mama editie 7

Een torenhoog appartementencomplex
aan de Amsterdamse Zuidas. Tussen
de voetbalvrouwen woont mode­ ondernemer
Josh V hier samen met partner en vastgoedondernemer
Nick Amann. Volgers van de fashionista
– ze heeft haar eigen YouTube-kanaal – kunnen
naar hartenlust meekijken in het appartement. Én in
de parkeergarage eronder trouwens, waar haar witte
Range Rover geparkeerd staat naast Nicks Porsche in
dezelfde kleur, met zijn naam op de kentekenplaat.
Het had zo in een luxe interieurblad kunnen staan. Met
uitzicht over Amsterdam is het een droomappartement,
beaamt ze. “We wonen hier net een jaar, maar we blijven
hier waarschijnlijk niet lang meer. We kochten het met eigen
kamers voor Nino en Luèn, de kinderen van Nick uit een
eerdere relatie. Maar op het moment dat we hier introkken,
bleek ik zwanger. Iets eerder dan verwacht, maar heel welkom.”
Alexis slaapt nu dus in een van de twee kinderkamers; Nino en
Luèn in de andere.
Waar ze heen verhuizen is nog een discussiepunt. “Ik wil absoluut
niet weg uit Amsterdam, Nick mist de rust van België, waar hij elf jaar
lang woonde. Als compromis hebben we een tweede appartement in
Schilde, in de buurt van Antwerpen. Ik begrijp waarom Nick zich er zo
lekker voelt, het is er zo veel rustiger. Maar mijn werk is hier. Onze nieuwe
woning zal dus ergens tussen die uitersten in zitten: een belachelijk groot
huis met een tuin naar Nicks wensen, maar wel in deze regio.”
Ze zet een kop thee en een kop koffie neer op de enorme
eettafel. “Ken je dat? Sinds ik moeder ben, vergeet ik van alles. Ik heb je niet
‘Die baby
vormt
zich wel
naar mijn
leven, dacht
ik nog’ >
eens een koekje aan te bieden. Je kunt niet én een goede moeder zijn én een
goede CEO én een huisvrouw, heb ik besloten.”
Vroeger was het veel erger, qua werktijden. “Ik draaide zeker tachtig uur per
week. Ik dacht: daar ga ik vast mee door zodra mijn dochter is geboren. Ze vormt
zich wel naar mijn drukke leven. Maar dat liep helemaal anders. Toen ik wist dat
ik in verwachting was, wilde ik mijn leven opeens vormen naar háár. Vanaf dat
moment gaf ik mezelf tot Alexis een halfjaar zou zijn om mijn bedrijf zelfstandig
genoeg te maken om het af en toe ook zonder mij te redden. Daarna zou Alexis me
meer herkennen, eenkenniger worden, dacht ik, en dan wilde ik er meer voor haar zijn.
Dat is gelukt. Ik kan nu met mijn gezin op vakantie zonder dat ik me zorgen maak. Ik
wist niet dat ik het zou kunnen, maar ik kijk soms echt tijden niet op mijn telefoon.”
Eén dag per week probeert ze een mamadag te hebben. “Mijn bedrijf is zo verweven met
mezelf dat het me nooit zal lukken om helemáál uit te staan. Maar ik wil een goede en leuke
KEKMAMA 4