0419_UTRECHT

Winter 2019
Keeping families close
Eleonore bloeit op
van een buidelknuffel
Kinderarts:
‘Zieke kind is rustiger
met ouders dichtbij’
Zorgen
Haalt Jilles de
ochtend?
Dootjespower
loomt dertien uur
voor het Huis
Knuffelen
als ultieme troost

Robert ten Brink
Foto: Nick van Ormondt
Achter de schermen Welkom in de spiksplinternieuwe
entree van Ronald McDonald Huis
Sophia Rotterdam
Dichtbij
Vaste prik bij ons tijdens de feestdagen: een hele rij
Ten Brinkjes en vrienden aan de kleurrijk versierde
eettafel en dan uren natafelen. Roos bereidt de
lekkerste Italiaanse gerechten, mijn dochters nemen
alle hoogtepunten van het jaar samen door en
kleinkinderen rennen overal tussendoor.
Vanuit mijn werk als presentator, en zeker ook als
ambassadeur van het Ronald McDonald Kinderfonds,
weet ik dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is om
familie dicht bij je te hebben. Het blijft hartverwarmend
om te zien hoe mensen opleven als ze elkaar weer
kunnen omhelzen. Want zelfs na al die jaren raken
ontmoetingen van families die elkaar lange tijd niet
hebben gezien me nog altijd. Dat geldt voor mensen in
mijn televisieprogramma, maar misschien nog wel meer
voor de families die dankzij de Huizen weer dicht bij
elkaar kunnen zijn. Ik ben er trots op dat ik daar een
steentje aan mag bijdragen. Ik wens u hartverwarmende
feestdagen en een inspirerend nieuw jaar – waarin u dicht
bij uzelf en elkaar bent.
Greep uit de
INHOUD
Levensbedreigend
Vlak voor haar
eerste schooldag
wordt Norah
opgenomen in het
ziekenhuis
Momentopname Voor McHappy Day werden
Fleur, Juliën en Keano echte superhelden
Robert ten Brink
Ambassadeur Ronald McDonald Kinderfonds
2 [t]Huis

5 vragen aan...
In gesprek
ROOS CUPERUS
kinderarts Juliana Kinderziekenhuis, bestuurslid Ronald McDonald Huis Den Haag
Een knuffel van mama en papa is voor een kind in het ziekenhuis van levensbelang. Maar wat gebeurt er
precies in het lichaam bij zo’n aanraking? En waarom heeft het een ander effect als een verpleegkundige
haar armen om een kind heen slaat? Kinderarts Roos Cuperus geeft antwoord.
1. Waarom is knuffelen zo belangrijk voor
kinderen?
“Aandacht en liefde zorgen voor een veilige, stabiele basis. Bij
fysiek contact tussen mensen komt er oxytocine vrij, ook wel het
‘knuffelhormoon’ genoemd. Dat hormoon speelt een grote rol
bij de bevalling en bij borstvoeding, maar ook bij de hersen-
ontwikkeling van kinderen. We weten uit grote studies dat als
babyaapjes liefde en aandacht ontberen, hun hersenen niet
volledig tot bloei komen en er zodoende een ontwikkel-
achterstand ontstaat. Bij mensen is dat waarschijnlijk niet anders.”
2. Helpt knuffelen ook bij de genezing?
“De aanwezigheid van ouders op de kinderafdeling zorgt voor
minder stress bij het kind. En we weten uit onderzoek dat stress,
onveiligheid en wantrouwen níét goed zijn voor de genezing.
Een ontspannen kind ervaart bovendien minder pijn. Want in pijn
zitten ook stress en angst, niet weten wat er gaat gebeuren.
Minder stress levert minder pijn op.”
3. Kunnen alleen ouders voor die stressreductie
zorgen?
“Wij doen als ziekenhuis ook ons uiterste best om kinderen een
veilige omgeving te bieden. Een verpleegkundige kan een kind
heel goed verzorgen. Hij of zij voert misschien wel dezelfde
handelingen als de ouder uit, en is ook heel lief voor het kind,
maar het heeft toch een ander effect. We zien dat kinderen vaak
rustiger zijn als hun ouders in de buurt zijn.”
4. Heeft u daar een voorbeeld van?
“Laatst hadden we een zuigeling op de afdeling die heel
onrustig was. Moeder had een groot gezin, met meerdere
kinderen thuis, dus die kon er niet de hele tijd zijn. Het
meisje dronk heel slecht. Zodra moeder er was, dronk dat
meisje haar flesjes beter leeg en was ze veel rustiger.
En zelfstandig kunnen drinken is bij zuigelingen vaak een
voorwaarde om naar huis te mogen.”
5. Welke rol speelt het Ronald McDonald
Huis hierin?
“Een grote rol. In het Ronald McDonald Huis kunnen ouders
zichzelf opladen. Ze zijn even weg en
hebben net dat beetje afstand
waardoor er ruimte is voor hun
eigen stress en zorgen.
Ze vinden er wat afleiding en
hebben bijvoorbeeld een fijn
gesprek met een vrijwilliger.
En toch zijn ze zo dichtbij
dat ze desnoods ’s nachts
nog even naar hun kind
kunnen om dat gerust te
stellen of te voeden.
Ik ben heel dankbaar
dat wij dit in
Den Haag onder ons
dak hebben.”
[t]Huis 3

Gastenverhaal
Wanneer we buidelden met Eleonore werden
HAAR ADEMHALING EN HARTSLAG METEEN RUSTIG
Hun kamer in het Jeroen Bosch Ziekenhuis is een oase van rust. Remy ligt te buidelen met Eleonore, terwijl
Nijntje toekijkt als nachtlampje. Corinne ruimt ondertussen nog wat dingen op voor de fotosessie. “We slapen
al weer vier weken met z’n drietjes op deze kamer. Maar het gaat zo goed dat we bijna naar huis mogen.”
4 [t]Huis

Eleonore lijkt zo klein en fragiel, maar schijn bedriegt. “Met 24 te houden. Daarom waren Remy en Corinne heel blij met hun
weken braken spontaan mijn vliezen”, vertelt Corinne. “In het kamer in het Tuinhuis van Huis Utrecht. Corinne: “Het was zo
Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht wachtte een
fijn om een nacht door te kunnen slapen, even in de tuin te
artsenteam ons op. De cijfers klonken slecht: 40 procent van zitten met een kop thee of rustig te kunnen kolven. Mijn
de baby’s overleeft zo’n vroeggeboorte
niet.” Maar twee dagen
vol weeënremmers en longrijpingsprikken
later bewees
Eleonore het tegendeel. “Ze was
bij haar geboorte zwaarder dan
normaal én ze slaakte een
‘ De Kinderfondsknuffel is
een herinnering aan dat
het Huis ons thuis was’
wereld was acht weken lang
een kilometer groot: van het
ziekenhuis naar het Huis.”
Remy vult aan: “We hadden
ook veel aan de andere
gasten, veelal ook
nieuwbakken ouders met een
kirretje! Bijzonder voor een prematuurtje, want eigenlijk zijn de kindje op de NICU. Zij wisten precies wat we meemaakten.”
longetjes daar nog niet klaar voor.” Ook bijzonder: Eleonore
hoefde niet aan de beademing en kreeg geen infecties. Inktvis
Het gezin mag bijna naar huis. Natuurlijk gaan Eleonores
Timer
knuffels dan ook mee. “Veel zijn het er nog niet, maar ze
Ook al gaat het nu goed, Remy en Corinne hebben een hebben wel een speciale betekenis. Het inktvisje bijvoorbeeld
spannende tijd achter de rug. “Het kon alle kanten op gaan. haakte een vrijwilliger speciaal voor premature kindjes.” De
Steeds wachtten we op de klap, maar elke keer kregen we tentakels voelen als een navelstreng, waardoor de kleintjes
gelukkig goed nieuws. Het is een wonder dat Eleonore het zo van de infuusslangen afblijven. “Ook de kikker gaat mee naar
goed doet.” Remy: “Mensen denken heel gemakkelijk over huis, dat is de mascotte van dit ziekenhuis. En we kochten de
een couveusekindje: je doet de deksel dicht, zet de timer en Kinderfondsknuffel als herinnering aan die maanden dat het
als het belletje gaat, is je kindje ‘klaar’ en mag het mee naar Huis ons thuis was.”
huis. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Je bent zo veel mogelijk
bij je kind, dat aan heel veel slangetjes vastzit, je hoort
constant alarmen afgaan en privacy is ver te zoeken.”
Tekst: Linda Blankenstein, foto’s: Paulich Fotografie
Buidelen
Een verblijf op de NICU (neonatale ic) is niet alleen stressvol
voor de ouders, maar ook voor de baby’s. Het belangrijkste
wat ouders daarom voor hun kindje kunnen doen, naast
moedermelk geven, is buidelen. Corinne: “Dat huid-op-huidcontact
is superbelangrijk. De verpleging zag op de monitor
direct wanneer we gebuideld hadden met Eleonore, want dan
werden haar ademhaling en hartslag meteen rustig.” Dagelijks
legde de verpleging Eleonore minimaal twee keer met alle
slangetjes, stekkers en plakkers op de blote borst van haar
ouders en bedekte haar met dekens. “Soms lagen we zo wel
vier uur lang.”
Tuinhuis
Maandenlang 24/7 bij je kind in het ziekenhuis zijn, is niet vol
[t]Huis 5

Achter
de schermen
Ouders, broertjes en zusjes van kinderen die zijn opgenomen in het
Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis krijgen een warm welkom in
de spiksplinternieuwe entree van het Ronald McDonald Huis Sophia
Rotterdam. Hier schrijven zij zich in voor een eigen gastenkamer. In het
Huis kan het gezin logeren, rust vinden, het dagelijkse ritme behouden
en tegelijkertijd dicht bij het zieke kind zijn.
SPIKSPLINTER-
NIEUWE ENTREE
RONALD MCDONALD
HUIS SOPHIA
ROTTERDAM
Even wat lezen of bladeren om
tot rust te komen. Dat kan met
de actuele tijdschriften van
leesmap.nl. Elke week
gratis bezorgd.
Sprank Interieurprojecten
sponsorde het ontwerp voor de entree en
de ontvangstbalie. Met als resultaat: een
warm welkom voor iedereen.
6 [t]Huis

Kleding maakt de man. Ook in het Huis. Naast
Dankzij Glazenwasserij
Van Elten kijken ouders
altijd door schone ramen
naar buiten.
dat ze al jarenlang nachtzoenen sponsoren,
zorgde Klupp Sportswear-Stichting
Blokland voor mooie shirts en truien. Zo zijn
management en vrijwilligers herkenbaar
gekleed bij events.
198 vrijwilligers
houden het Huis schoon, beantwoorden
de telefoon, schrijven gasten in en uit,
leiden nieuwe gasten rond en bieden
een luisterend oor. Zij maken van het
Huis een warm thuis.
Boeketterie Binnenweg doneert elke
week drie prachtige bossen bloemen voor in
de algemene ruimtes.
Op álle feestdagen is er het
lekkerste gebak in Huis.
Homemade en handmade door
sponsor Koekela
uit Rotterdam.
Elke eerste zondag van de maand is het
’s ochtends smullen geblazen. Het
Vlaamsch Broodhuys
verzorgt dan een heerlijk ontbijt voor de gasten.
Kosteloos.
Foto: John van Hamond
[t]Huis 7

In actie
Dertien uur loomen door Dootjespower
Wat kunnen ruim dertien uur ‘loomen’ en een ziekenhuisopname van vijf weken betekenen voor de Ronald
McDonald Huiskamer in het WKZ? “Een heel lange loomketting en zelfgemaakte mooie kralenarmbandjes
en die verkopen voor een mooie opbrengst. De kralen voor de armbandjes bleven maar komen.”
Dominique, ook bekend als ‘Dootjespower’ op YouTube,
haalde als echte powermeid ruim € 122 op met de verkoop
van haar eigengemaakte sieraden.
Chocomelk, cake en koekjes
De 12-jarige Dominique en haar familie brengen veel tijd met
elkaar door in de Huiskamer als ze is opgenomen in het
Wilhelmina Kinderziekenhuis. Deze zomer lag Dominique
ruim vijf weken in het ziekenhuis. “Voor het hele gezin is de
Huiskamer een plek waar we even met elkaar kunnen samen
zijn, in een andere omgeving dan in het ziekenhuis.
Avondeten, spelletjes doen, warme chocomelk met koekjes
of cakejes bakken die vervolgens weer versierd worden
samen met een vriendin. Het is een huiselijke plek met een
mix van rust en gezelligheid.”
Prijsvraag
Ruim dertien uur heeft Dominique ‘geloomd’ om een ketting
te maken van de populaire elastiekjes. Deze is opgehangen
in de Huiskamer. Vervolgens werd er een Facebookprijsvraag
van gemaakt op de pagina van het Ronald
McDonald Huis. De persoon die raadde hoe lang de ketting
was, kreeg een leuke prijs van het Huis. De lengte van de
ketting was maar liefst 29 meter en 12 centimeter.
Geen witte jassen
Wat maakt de Huiskamer voor Dominique zo’n prettige plek?
“Een fijne en rustige plek waar geen doktoren en verpleging
komen. Even geen witte jassen, maar met mijn broertje en
ouders samen zijn.” En wat blijkt: thuis hebben ze inmiddels
dezelfde koekjes als in de Huiskamer.
Kinderen voor Kinderen
Tijdens haar opname zijn Dominique en haar broertje
gevolgd voor de jubileumuitzending van 40 jaar
Kinderen voor Kinderen. De uitzending hiervan was op
19 oktober op NPO3. Een geweldig hoogtepunt voor
broer en zus.
8 [t]Huis

Feiten op een rij
jaar
lang is de Kinderfondsknuffel de enige echte
knuffel van het Ronald McDonald Kinderfonds
In 2013 won de
Kinderfondsknuffel
de Hearts &
Hands Award van
de internationale
moederorganisatie
Ronald McDonald
House Charities.
De zachte knuffel symboliseert de
knuffels die ouders hun zieke
kind kunnen geven dankzij hun
verblijf in een Ronald McDonald Huis.
Een liefdevolle knuffel van papa of mama
hebben zij in het ziekenhuis hard nodig.
DE KINDERFONDSKNUFFEL
IS TE KOOP:
bij alle Ronald
McDonald Huizen
in Nederland
op wehkamp.nl
op bol.com
op greetz.nl (ook als
gepersonaliseerd konijn)
De verkoopprijs is
€ 15,99.
Met de opbrengst worden
overnachtingen mogelijk
gemaakt voor ouders op
loopafstand van hun zieke
kind
Sponsor Johnson
& Johnson betaalt
de productiekosten.
Sponsor Happy Horse
heeft het gebruiksrecht
afgestaan en produceert
de knuffel exclusief
voor het Kinderfonds en
sponsort de opslag van
de voorraad.
[t]Huis 9

Gastenverhaal
‘BINNEN EEN
PAAR MINUTEN
STONDEN WE BIJ
ONS KLEINE MEISJE
IN DAT GROTE
ZIEKENHUISBED’
10 [t]Huis

Norahs
enige focus was overleven
Vlak voor haar eerste schooldag wordt de bijna vierjarige Norah opgenomen met een levensbedreigende
leveraandoening. Terwijl haar Brabantse klasgenootjes samen spelen, ligt zij vijf maanden in het UMCG in
Groningen, wachtend op een leverdonor. Als ineens een donor zich meldt, maakt het gezin zich op voor een
risicovolle transplantatie. “Gelukkig was in het Ronald McDonald Huis alle ruimte voor onze emoties.”
“Norah huilde haar eerste maanden dag en nacht vanwege
heftige darmkrampen”, vertelt moeder Judith. Het gezin trekt
aan de bel, maar artsen vinden geen verklaring. De overstap
naar flesvoeding biedt verlichting. Tijdelijk, want bij de eerste
vaste hapjes gaat het mis. Vader Stefan: “Norah kreeg
vreselijke jeuk. Vierentwintig uur per dag krabde ze haar huid
stuk, tot bloedens toe. Niets hielp. Het was hartverscheurend
haar zo te zien.”
Zoektocht naar diagnose
In hun zoektocht naar een diagnose reizen Judith en Stefan in
Norahs eerste levensjaren veel op en neer. Eerst naar het
WKZ in Utrecht, later naar Groningen. Als Norahs ontwikkeling
stagneert, groeien hun zorgen. Stefan: “Kindjes op het
kinderdagverblijf ontdekten speelgoed, kropen nieuwsgierig
rond. Maar Norah zat in haar eigen wereldje, door die intense
jeuk. Haar enige focus was overleven.”
Op de wachtlijst
Maandenlang blijft Norah ‘stabiel’, tot vlak voor de eerste
schooldag haar gezondheid onderuitgaat. Ze wordt
onmiddellijk opgenomen in het UMCG met een
gedecompenseerde levercirrose: een levensbedreigende
situatie. Norah komt op de donorwachtlijst. Haar stoeltje
in de klas moet op haar wachten.
Het gezin neemt intrek in Huis Groningen en ervaart hoe snel
het een tweede thuis wordt. Judith: “Het warme welkom van
de vrijwilligers en de ruimte voor ons gezin: we voelden ons
meteen op ons gemak. Zelfs onze negenjarige dochter Hanne
liet trots het Huis zien aan bezoek.” >>
Het is bijna een opluchting als Norahs leveraandoening aan
het licht komt. De artsen komen op het juiste spoor als haar
oogwit geel begint te kleuren. Stefan: “Eindelijk kreeg Norah
medicijnen tegen de jeuk.” Het meisje leeft een beetje op,
maar de moeheid blijft. Nog meer onderzoeken volgen. De
term ‘levertransplantatie’ valt voorzichtig. Voor controle gaat
Norah regelmatig naar UMC Groningen. Daar is specialistische
kennis over levertransplantaties bij kinderen.
[t]Huis 11

Elkaar vinden als gezin
In de avond komt het verlossende telefoontje: de operatie is
“Norah had de beste kansen met een levende donor”, vertelt goed gegaan. “Dan merk je pas hoe dichtbij het Huis staat.
Stefan. “Zelf waren we geen match. En hoe vraag je iemand Binnen een paar minuten stonden we bij ons kleine meisje in
zijn lever te doneren?” Ze delen met veel mensen hun verhaal. dat grote ziekenhuisbed.”
Tegelijkertijd moeten ze
veel moeite doen om
elkaar als gezin te blijven
vinden. Judith: “Ik zat dag
en nacht aan Norahs
‘ Als een normaal gezin samen
lunchen, was een geluksmomentje’
Het laatste weekend
voor ontslag mag
Norah mee naar het
Huis, om te oefenen
met medicijnen en
ziekenhuisbed, terwijl Stefan honderden kilometers verderop sondevoeding. “Dat was fantastisch.” Norah is opgetogen dat
het dagelijks leven runde van Hanne en onze jongste dochter ze bijna naar huis mag, maar geniet ook van het Huis. Voor
Fiene van drie. Als een normaal gezin samen lunchen in het Judith en Stefan is het prettig om nog even lotgenoten in de
Huis, was een echt geluksmomentje na weken uit elkaar.” buurt te hebben. “Zij begrijpen onze geschiedenis en iedereen
Zelfs Norah mag even spelen met haar zusjes in de huiselijke heeft daar net zo’n heftig verhaal.”
omgeving.
Versierde kerstbomen
Uren aftellen
Na vijf maanden keert het gezin terug naar huis. Norah (nu zes)
Na weken wachten, worden Judith en Stefan overdonderd vertoont nog steeds afstotingsverschijnselen. Behandelingen
door een telefoontje. Eddy, de zwager van Norahs oma, zegt: en opnames vallen soms in de feestmaand. Judith: “In het Huis
ik ben een match met Norah. Talloze onderzoeken en
staan elk jaar prachtig versierde bomen, er ligt lekkers in de
gesprekken volgen, tot alle seinen op groen staan. Op de keuken. Ook al is je zieke kindje het allerbelangrijkst, dankzij die
ochtend van de transplantatie wachten Stefan en Judith kerstsfeer in het Huis voelt de buitenwereld toch dichtbij.”
samen met Norah tot ze naar de ok gaat. “Ons meisje daar In december moet Norah terug voor een leverbiopt. “Onze
achterlaten, is het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan.”
jongste vroeg meteen: gaan we weer naar het ‘RomDrom’ Huis?
In en om het Ronald McDonald Huis tellen ze de uren af. Als het in de vakantie valt, gaan we zeker samen als gezin.”
Tekst: Marica Crombach, foto’s: John van Hamond
12 [t]Huis

Kort nieuws
uit Huis Utrecht
ZONNIG VRIJWILLIGERSUITJE NAAR ROTTERDAM
Wensboom in Ronald
McDonald Huiskamer
Elk jaar is er de Vredesweek. Dit jaar
viel deze week van 21 tot en met 29
september. Het Huis wilde graag iets
met dit thema doen, omdat iedereen
wel wat vrede, vriendelijkheid en
betrokkenheid kan gebruiken. In
de Ronald McDonald Huiskamer in
het WKZ hebben vrijwilligers een
mooie wensboom gemaakt. In deze
wensboom kunnen bezoekers op
een papieren hart of duif een wens
schrijven voor iemand anders en
deze ophangen. Mocht u het leuk
vinden om een wens achter te laten,
kom dan langs met kerst. Dan mag
u ook een wens in de kerstboom
hangen.
Zaterdagochtend 21
september vertrokken
ruim 90 vrijwilligers
richting Rotterdam
voor het jaarlijkse
vrijwilligersuitje. Ze
werden warm
ontvangen door hun
collega’s van Huis
Sophia Rotterdam,
waar ze een mooie
rondleiding kregen. Daarna gingen ze door naar Hilton Rotterdam voor een zalige
lunch, om vervolgens met gevulde maag de dag af te sluiten tijdens een
rondvaart met Spido. Het mooie weer maakte deze gezellige dag helemaal af en
iedereen keerde, voldaan van alle indrukken, weer terug naar Utrecht.
Mooie actie in
Austerlitz
Op 30 maart vond in het
Dorpshuis ’t Trefpunt in
Austerlitz de derde editie
van Austerlitz Live plaats.
Een groot muzikaal
spektakel met optredens
van muzikanten die een
band hebben met dit dorp.
Tijdens dit muzikale evenement konden bezoekers ook bieden op mooie
veilingitems. Dit alles leverde een geweldige donatie op van € 5.000 voor
Ronald McDonald Huis Utrecht.
[t]Huis 13

Momentopname
Superkracht voor
Fleur, Juliën en Keano
Voor drie bijzondere kinderen was McHappy Day
een superdag. Op die dag, 27 november, staan
McDonald’s en het Ronald McDonald Kinderfonds
ieder jaar stil bij hun partnership. Dit jaar zijn
speciaal voor McHappy Day de verhalen van deze
drie kinderen tot leven gebracht. Fleur (11), Juliën (9)
en Keano (11) hebben door ziekte lange tijd in het
ziekenhuis gelegen. Gelukkig kon hun familie altijd
dicht bij hen zijn in een Ronald McDonald Huis. Dat
gaf hun alle drie veel kracht. Superkracht! De drie
kinderen stonden met hun superkrachten model
voor actie-figuurtjes: de McNificents. Op McHappy
Day verving McDonald’s de Happy Meal-speeltjes
voor deze bijzondere actiefiguurtjes om aandacht te
vragen voor het Kinderfonds. McDonald’s sponsort
jaarlijks ongeveer 20 procent van de totale
inkomsten van het Ronald McDonald Kinderfonds.
KINDEREN ALS
SUPERHELDEN OP
MCHAPPY DAY
27 november 2019
14 [t]Huis

Kort nieuwsvan het Kinderfonds
MOOI VOOR IN DE BOOM
‘Christmas is wherever I’m with you.’ Die passende tekst staat
op de kerstbal, waarmee sponsor Rivièra Maison het Ronald
McDonald Kinderfonds een warm hart toedraagt. Per
verkochte kerstbal doneert Rivièra Maison € 5 aan het Ronald
McDonald Kinderfonds. Ook stuurde het interieurmerk elk
Ronald McDonald Huis een doos met deze kerstballen om
het Huis in kerstsferen te brengen. Ook zo’n schitterende bal
bestellen voor in de boom? Dat kan via de winkels van Rivièra
Maison of online op rivieramaison.nl.
HARTJESSNOEPJES VOOR
HET GOEDE DOEL
Wie houdt er nu niet van zoetigheid? Bo hield
haar spreekbeurt over het Ronald McDonald
Huis en wilde het extra speciaal maken. Samen
met haar ouders,
zusjes, klasgenoten
en vriendinnetjes
verkocht ze zakjes
gevuld met
hartjessnoepjes. En
daarmee zamelde
ze veel meer geld in
dan verwacht: maar
liefst € 565!
Start en finish in Rotterdam
Deelnemers van de sportieve events HomeRide, HomeRun en
HomeWalk starten en finishen in 2020 in Rotterdam. De skyline
van de havenstad vormt op 27 en 28 juni het decor voor de
aftrap van 500 kilometer fietsen, 240 kilometer hardlopen of
120 kilometer wandelen voor de Ronald McDonald Huizen,
Huiskamers en vakantiehuizen. Wilt u zich ook sportief inzetten
voor gezinnen met een ziek of zorgintensief kind? Schrijf u dan
nu in met uw eigen team op homeride.nl, home-run.nl of
homewalk.nl.
[t]Huis 15

Gastenverhaal
‘PAS NA
TWEE WEKEN
MOCHT IK JILLES
VOOR HET EERST
VASTHOUDEN’
16 [t]Huis

Konijnen en knuffelen helpen
Jilles
door moeilijke tijd
Jilles zit lekker bij mama Stefanie op schoot, omringd door knuffelkonijnen in alle kleuren van de
regenboog. “Bij elke ziekenhuisopname krijgt hij een nieuwe van opa en oma”, vertelt Wesley. Met veertien
operaties achter de kiezen groeit de konijnenfamilie gestaag door.
Tekst: Linda Blankenstein, foto’s: Paulich Fotografie
Dat Jilles geboren zou worden met een slokdarmprobleem
wisten zijn ouders al, maar niet hoe erg het zou zijn. “Zijn
slokdarm bleek een stuk te missen, waardoor maagzuur direct
zijn longen in liep”, vertelt Wesley. “Ook was zijn luchtpijp
verkleefd met zijn slokdarm. Net vier dagen oud lag Jilles al
op de operatietafel van het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Hij
woog maar 1.500 gram, de ondergrens voor of je zo’n operatie
kunt overleven.”
Kroelen
Vele operaties volgden om Jilles’ slokdarm op te rekken en te
dichten en alle verklevingen los te maken. “Ik dacht vaak dat
hij de ochtend niet zou halen”, verzucht Stefanie. “Pas na twee
weken mocht ik hem voor het eerst vasthouden, doodeng.”
Wekenlang konden ze alleen Jilles’ handje vasthouden. “Hij
lag drie maanden als een kasplantje aan de beademing, tot ze
een canule plaatsten. Dat gaf hem, en ons, letterlijk wat lucht.
Eindelijk hadden we echt een kind en mochten we met hem
kroelen en hem in bad doen.”
Knuffelmedicijn
Stefanie dacht altijd dat het onzin was: baby’s die zichtbaar
opknappen van knuffelen. “Maar het werkt echt! Als Jilles bij
mij lag, had hij geen zuurstof nodig en werd zijn hartslag
rustiger, tot we weer weggingen. Jilles is een enorme
knuffelkont, alsof hij alles wil inhalen. Nog steeds wordt hij
rustig van knuffelen en hij moet ’s avonds eerst een halfuurtje
op schoot zitten, anders slaapt hij niet.”
Het ziekenhuis was een halfjaar lang Jilles’ enige thuis. Zijn
ouders konden in die periode terecht in Huis Utrecht, maar
kozen na een paar weken toch voor pendelen. “We misten de
rust van ons eigen kleine dorp, al zaten we rond elke operatie
wel weer een paar weken in het Buitenhuis. Daar is het veel
rustiger dan in het Huis en ben je echt even uit het ziekenhuis.”
Konijn
Na anderhalf jaar ziekenhuis in, ziekenhuis uit zit het gezin nu
in rustiger vaarwater. Ze mogen de beademing afbouwen en
binnenkort leert Jilles eten. Maar hoe zit het nou met al die
konijnen? “Al vanaf dat hij op de ic zijn allereerste knuffel
mocht kiezen, wil
hij alleen maar
konijnen. Van
andere beesten wil
hij niks weten.”
Binnenkort moet
Jilles weer naar het
ziekenhuis voor
controle. Dat levert
vast weer een
knuffelkonijntje op.
[t]Huis 17

Bedankt...
namens Sanne- Marije
Huis en Huiskamer Emma Amsterdam
020 696 47 46
emma@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis Arnhem
026 352 52 60
arnhem@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huiskamer Delft
070 210 73 90
denhaag@ronaldmcdonaldhuis.nl
[t]Huis is het relatiemagazine van het Ronald McDonald
Kinderfonds voor vaste donateurs, sponsors en andere
betrokken relaties. [t]Huis brengt ieder kwartaal de verhalen
uit de Huizen, Huiskamers en vakantiehuizen bij u thuis. Wat
gebeurt er met uw geld? Wie zijn de gezinnen die gebruik
maken van de voorzieningen? [t]Huis verschijnt landelijk in
verschillende regio-edities, zodat u altijd op de hoogte bent
van de ontwikkelingen van het Ronald McDonald Huis bij u in
de buurt.
Sanne-Marije is de nieuwe medewerker op
de donateursadministratie. U krijgt haar aan
Huis en Huiskamer Den Haag
070 210 73 90
denhaag@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis Groningen
050 593 33 95
groningen@ronaldmcdonaldhuis.nl
[t]Huis verschijnt in een totale oplage van 91.880 exemplaren.
Dankzij de sterk gereduceerde tarieven van onze toeleveranciers,
kunnen wij de kosten voor dit magazine zeer laag houden. De
kostprijs inclusief verzending bedraagt € 0,56 per exemplaar. [t]Huis
is gedrukt op FSC-papier en de basiseditie is voor verzending verpakt
in biofolie. Het Kinderfonds ontvangt geen overheidssubsidie en is
geheel afhankelijk van bijdragen van donateurs en sponsors.
de telefoon als u belt met een vraag of als
u bijvoorbeeld een adreswijziging
doorgeeft. “In november ben ik bij het
Ronald McDonald Kinderfonds begonnen.
Ik ben onder de indruk van alle mensen die
het mogelijk maken dat gezinnen ook in
december een warm thuis dicht bij hun
zieke kind krijgen. Ik ben blij en trots dat ik
voor zo’n mooie organisatie mag werken.
Ik wil hierbij alle donateurs, sponsors,
giftgevers en vrijwilligers bedanken voor de
impact die zij hebben op gezinnen met een
ziek of zorgintensief kind.”
Ronald McDonald Huizen, Huiskamers
en vakantiehuizen
Hoeve
0512 38 05 55
info@ronaldmcdonaldhoeve.nl
Kindervallei
043 604 92 50
secretariaat@kindervallei.nl
Huis en Huiskamer Leiden
071 515 81 58
leiden@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Maastricht
043 387 73 73
maastricht@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Middenwest-Brabant
013 537 26 66
tilburg@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Nijmegen
024 354 09 61
nijmegen@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Sophia Rotterdam
010 310 81 00
rotterdam@ronaldmcdonaldhuis.nl
ADRESWIJZIGING
Voor het doorgeven van uw adreswijziging, nieuw e-mailadres,
telefoon- of bankrekeningnummer kunt u contact opnemen
met de donateursservice: 088 221 90 07 of via e-mail:
service@kinderfonds.nl. Mocht u geen prijs stellen op de gedrukte
versie van [t]Huis dan kunt u dit aangeven via service@kinderfonds.nl.
Vermeld daarbij uw adres en e-mail.
Het Ronald McDonald Kinderfonds gaat zorgvuldig om met uw
persoonsgegevens. Wij gebruiken ze om u te informeren over onze
activiteiten. Wilt u de gegevens die wij hebben vastgelegd wijzigen
of heeft u vragen? Bel 088-221 90 07 of mail service@kinderfonds.nl.
Of lees ons privacystatement op kinderfonds.nl.
OVER HET KINDERFONDS
Het Ronald McDonald Kinderfonds zorgt dat zieke kinderen en hun
familie dicht bij elkaar zijn. In 12 Ronald McDonald Huizen logeren
ouders en broertjes en zusjes op loopafstand van het ziekenhuis,
in 12 Ronald McDonald Huiskamers kunnen families in huiselijke sfeer
ontspannen en in 3 (aangepaste) vakantiehuizen komen gezinnen
met een zorgintensief kind op adem tijdens een welverdiende
vakantie. Het Ronald McDonald Kinderfonds krijgt geen subsidie en
functioneert dankzij vrijwilligers, sponsors en donaties.
#keepingfamiliesclose
Huis en Huiskamer Utrecht
030 256 33 33
utrecht@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis VUmc
020 301 3333
vumc@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Zuidoost-Brabant
040 228 59 00
zuidoostbrabant@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Zwolle
038 455 46 70
zwolle@ronaldmcdonaldhuis.nl
Ronald McDonald Kinderfonds
088 221 90 00
info@kinderfonds.nl
COLOFON
[t]Huis is een uitgave van het Ronald McDonald Kinderfonds en de Ronald
McDonald Huizen en vakantiehuizen. Redactieadres: Postbus 1096, 3800 BB
Amersfoort, Stationsplein 13, 3818 LE Amersfoort, 088 221 90 01,
info@kinderfonds.nl, IBAN: NL27 RABO 0376 1257 99.
Hoofdredactie: Godelief Swank
Eindredactie: Maud van Gennip
Coördinatie Huizenedities: Esther van Prooijen
Art direction en vormgeving: Melanie Nowee
Fotografie: John van Hamond, Istar Verspuij,
Anne-Marie Peek, The Others Creativity, e.a.
Oplage basiseditie: 26.482
Oplage regio-edities totaal: 65.398
Drukwerkcoördinatie en afwerking: ten Klei Print
Drukwerk: Joh. Enschedé Amsterdam
Distributie: Sandd
ISSN: 1874-4923
18 [t]Huis
Dit magazine is tot stand gekomen dankzij sponsorbijdragen
en gereduceerde tarieven van toeleveranciers.

Winterpuzzel
K N E T S O O R T S D I N D Z
V R E E B L E F F U N K B G A
E T V K K W A C H T E E E E C
I N G E E G A P E N G N W V H
L E E O R O E R E R A E O E T
I C B X S H B F M N L O N N H
G I O Y T T A N O T R Z D E E
H F R T M H N L E L E T E L I
E I G O A U D R E T V H R E D
I N E C R I U Z S N S C I M U
D C N I K S E C C U S A N M I
K M N N T N U H E L E N G O M
B E R E N D O K T E R S W D E
F G N I Z L E H M O T F O N N
M C H A P P Y D A Y S E L I L
BERENDOKTERS
BEWONDERING
DUIMEN
GAPEN
GASTENBOEK
GEBORGEN
GEVEN
HELEN
INDOMMELEN
KERSTMARKT
KNUFFELBEER
MCHAPPYDAY
MCNIFICENT
NACHTZOEN
OMHELZING
OXYTOCINE
SLAPEN
STRESSVERLAGEND
SUCCES
THUIS
TROOSTEN
VEILIGHEID
VERHALEN
VOORLEZEN
WACHT
WARMTE
WELTERUSTEN
WENS
WOL
ZACHTHEID
Puzzel mee en win een Kinderfondsknuffel
Zoek alle woorden (horizontaal, verticaal en diagonaal) en streep ze weg. De overgebleven
letters vormen de oplossing. Let op: de woorden kunnen letters met elkaar delen.
De IJ geldt als één letter en krijgt maar één vakje. E-mail de oplossing en uw naam en
adresgegevens naar thuis@kinderfonds.nl o.v.v. ‘puzzel december 2019’. Door de oplossing
te mailen, stemt u er automatisch mee in onze digitale nieuwsbrief te ontvangen, zodat u
het hele jaar door op de hoogte blijft van de ontwikkelingen in de Huizen. U kunt zichte
allen tijde afmelden. De oplossing opsturen naar Ronald McDonald Kinderfonds, Postbus
1096, 3800 BB in Amersfoort kan ook. Onder de juiste inzenders verloot het Kinderfonds
vijf Kinderfondsknuffels. Inzenden kan tot 1 februari 2020. Alleen de winnaars krijgen
bericht.
[t]Huis 19

Gastenboek
Beste Ronald McDonald Huis,
Wat ben ik blij dat ik samen met mijn vrouw Cindy
en zoon Mels hier kon verblijven. We hebben onze
dochter Nieco van bijna 8 weken mooi zien opbloeien.
De aandacht voor elkaar en de saamhorigheid was hier
super onder de medebewoners. Ik wil de vaste mensen
en vrijwilligers enorm bedanken voor hun inzet en
betrokkenheid. Verder wil ik andere medebewoners veel
succes, sterkte en beterschap met hun kind wensen.
Het ga jullie goed!
Groeten, Jeroen, Cincy, Mels en Nieco