210816 Thema Augustus 2021 - Editie Oost Brabant Nr 8

lemen geweest tussen Vlamingen
en Walen. We zien weinig verschillen
tussen beide landsgedeelten. Er
geldt op de steenweg richting Bevekom
weliswaar een andere snelheidsbeperking:
70 kilometer per uur
aan Vlaamse kant, 90 per uur aan de
andere kant. Ook bij de avondklok
zouden we hier problemen kunnen
gehad hebben. Wij moesten binnen
zijn om 22 uur, aan de overzijde van
de straat om 24 uur. Maar wie zou
dat gecontroleerd hebben?” lachen
Lydia en Jacques.
Moeilijk om pakjes te
bezorgen
“Nu is de huisvuilophaling ongeveer
dezelfde aan beide kanten, maar vroeger
werden de zakken geplaatst aan
de kant waar het de mensen het best
uitkwam, meestal aan Waalse kant. Er
kwamen hier indertijd drie postbodes:
één van Hoegaarden, één van Bevekom
en één van het vlakbijgelegen
Saint-Remy-Geest in Geldenaken. Op
de plaatsen waar de taalgrens kronkelt,
was het soms moeilijk voor nieuwe
postbodes om de juiste huizen te
vinden. De facteur van Geldenaken
hebben ze nu afgeschaft. Maar het
blijft een probleem om de juiste adressen
te vinden bij levering van pakjes.”
“Door de digitale televisie kunnen we
nu dezelfde zenders ontvangen als in
Vlaanderen, vroeger niet. Qua boodschappen
doen zijn de meeste mensen
hier afgestemd op Tienen en Hoegaarden.
Zo gaan we elke dag de krant
halen in Hoegaarden. Voor ons vaccin
tegen corona moesten we wel naar
Hannuit ”, besluiten Jacques en Lydia.
Even voorbij de kerk van Sluizen loopt
de taalgrens tegen Geldenaken aan
tot aan het gehucht Elst-Elgi. In 1963
kwam Elst definitief van het arrondissement
Nijvel over naar Hoegaarden.
Vandaar vormt de Grote Gete de taalgrens
tot aan de Grote Molen. Opmerkelijk
is dat de gemeente Hoegaarden
eigenaar is van de visvijver, waar de
Grand-Pont vissers actief zijn, evenals
van het vroegere voetbalveld van De
Klup, op Waals grondgebied. Daar ontmoetten
we Philippe Smets, voorzitter
van de Grand-Pont vissers.
Oppassen voor de kleur
van de maden
“Wij vissen zowel op de vijver als op de
Gete. Onze Getevissers moeten met
aan aantal zaken rekening houden.
Als je een vis vangt, forel of witvis, dan
moet je die aan Waalse kant terugzetten
als die maar 22 cm groot is, aan
Vlaamse kant mag die 25 cm lang zijn.
Normaal mogen er alleen beekforellen
uitgezet worden, maar aan Waalse
kant durft men weleens regenboogforellen
los te laten. Aan Vlaamse kant
mag men uitsluitend met witte maden
vissen, aan Waalse kant mogen het
ook gekleurde zijn. Aan Waalse kant
mag er bij de kleine opening in februari
al even gevist worden, niet aan de andere
kant, daar moet gewacht worden
tot juni.”
“Onze vissers zijn vooral actief aan
de Waalse kant en moeten dus een
Waalse licentie hebben. Gelukkig is er
weinig controle, want na een verwittiging
kan het gaan tot inbeslagname
van het materiaal”, besluit Philippe
De taalgrens loopt dan verder over de
terreinen van AB InBev en over een nog
te realiseren industrieterrein. Plannen
om een gemeenschappelijk industrieterrein
van acht hectare te ontwikkelen
liepen spaak, ook al omdat er in
Vlaanderen en Wallonië blijkbaar een
verschil in de diameter van afvoerbuizen
bestaat, maar het was vooral de
intercommunale van Waals-Brabant
die dwars lag.
Vandaar kronkelt de taalgrens zich
langs Altenaken en de grens met Outgaarden
- Zétrud Lumay, waar de grens
zich ter hoogte van het tankstation
weer in het midden van de steenweg
bevindt. Door de Outgaardse velden
bereikt men tenslotte het uiterste punt:
de parking gekneld tussen de E40 en
de HST-lijn, aangeduid als ‘parking Tienen’,
maar die zich eigenlijk op grondgebied
Outgaarden-Hoegaarden bevindt,
of tenminste de gebouwen, want
een gedeelte van de parking ligt op
grondgebied van Heilissem.
Reportage De taalgrens 49