download (1)

J ANA W IJNSOUW EN M ARJAN STERCKX
Net zoals het geval was voor de vrijstaande, publieke sculptuur op de Expo,
werd ook de decoratieve aankleding van de paviljoenen minder frequent door
niet-Gentenaars uitgevoerd. Bijvoorbeeld het centrale eresalon in de rechtervleugel
van het Paleis der Luxe-industrieën in de Belgische sectie was gedecoreerd
met reliëfs, muurschilderingen en beeldhouwwerk van de Brusselaars Charles
Samuel (1862-1938), Camille Sturbelle (1873-1944) en Jacques Marin (1877-
1950). 80 Het paviljoen van de Stad Brussel op zijn beurt was bekleed met een
eclectische mix van replica’s van negentiende-eeuwse gevelsculpturen op het
Brusselse stadhuis die waren vervaardigd door beeldhouwers uit alle hoeken van
het land, onder wie Charles-Auguste Fraikin, Thomas Vinçotte, Jacques en
Joseph Jaquet, Egide Rombaux, en ook George Minne. 81
De interieurs en exterieurs van de buitenlandse paviljoenen waren meestal wel
door kunstenaars afkomstig uit dat land gedecoreerd. In de leeszaal van de Britse
afdeling waren negen wandpanelen te zien met voorstellingen van de Arbeid in
tempera en vijftien ingekaderde etsen van Frank Brangwyn (1867-1956), die
evenwel een band had met België. 82 In het Eresalon van het Nederlandse paviljoen
stond een religieus altaar-retabel uit 1890-1909 door Hendrik Van der
Geld (1838-1914) dat werd bekroond met een ‘Diplôme de Grand prix’. 83 Het
Perzische paviljoen dan weer was wel gedecoreerd door Gentenaars: de broers
Cornelis, zij het met imitaties van polychrome muurschilderingen met motieven
uit moskeeën en Achaemenidische paleizen. 84 Het Duitse paviljoen, dat voor
controverse zorgde wegens zijn moderne, strakke stijl, was verfraaid met een
80
Exposition universelle et internationale de Gand en 1913. Groupe II: Beaux-arts. Oeuvres modernes, 1913, pp.
99-104; Salon d’honneur d’art monumental belge, Exposition universelle et internationale Gand, Gent, 1913,
z.p.; Capiteyn, Gent in Weelde Herboren, p. 135; Cf. Sterckx en Wijnsouw, ‘Kunsttentoonstellingen op de
Gentse Expo in 1913’.
81
Sinds de restauratie in 1841 werden in verschillende fases beelden toegevoegd aan de gevels van het Brusselse
stadhuis. Hierdoor vormt het geheel een eclectische mix van sculpturen, uitgevoerd door de grootste
Belgische beeldhouwers uit de tweede helft van de negentiende eeuw. (Capiteyn, In Weelde Herboren, p.
158; J. Van Lennep, De 19 de -eeuwse Belgische beeldhouwkunst, 2 vols., Brussel, 1990, p. 159.)
82
Brangwyn werd uit Engelse ouders te Brugge geboren. Tijdens zijn kindertijd verhuisde hij samen met zijn
ouders terug naar Engeland, waar hij zich op diverse kunsttakken richtte. Naast zijn aanwezigheid op de
Gentse Wereldtentoonstelling, exposeerde hij in 1936 meer dan 420 werken in Brugge. De decoratie door
Brangwyn op de Expo in Gent is te zien op een afbeelding uit de collectie van het Stadsarchief Gent: SAG,
Fototheek, reeks VI, 51; De Smet, ‘Les Beaux-Arts à l’Exposition de Gand,’ p. 4; Ghent Exhibition 1913.
British Official Catalogue, II. Ceramics, Furniture and Decoration, Londen, 1913, p. 6; Capiteyn, In Weelde
Herboren, p. 138; A. Windsor, ‘Brangwyn, Sir Frank William (1867–1956)’, Oxford Dictionary of National
Biography, Oxford, 2004, online editie (http://www.oxforddnb.com/view/article/32046), geraadpleegd
31 januari 2013.
83
Capiteyn, In Weelde Herboren, p. 141.
84
Ibidem, p. 141.
220