ooRloG - Dwars - Universiteit Antwerpen

22
De ayatollahs van prijsstabiliteit
Duitslandjaar trok richting Europese Centrale Bank te Frankfurt
De voorbije maanden stond Duitsland centraal in het
nieuws. Als economische motor van Europa heeft het
land veel gewicht in de schaal te werpen en op de Europese
bijeenkomsten doet Angela Merkel zich gelden.
De publieke opinie kijkt met argwaan hoe Duitsland
doet bewegen, maar vergeet de blik te verruimen. Op
uitnodiging van de Duitse ambassade kreeg dwars de
gelegenheid om die argwaan te laten voor wat het is
en mee te reizen naar Frankfurt am Main, ‘s lands financiële
centrum. Die uitstap maakte deel uit van het
Duitslandjaar dat in samenwerking met de Universiteit
Antwerpen wordt georganiseerd. Het project durft echter
ook de economische paden te verlaten, en wegens
succes werd het nu al met een jaar verlengd.
Economic governance is het nieuwe modewoord en
bail-out behoort niet langer uitsluitend tot het gevan-
genisjargon. Dat Europa het ten gevolge van een economische
en financiële crisis maar moeilijk onder de
markt kreeg, is ondertussen algemeen geweten. Bij
momenten dreigden de schulden in zwakkere economieën
afgewenteld te worden op de hele eurozone. In
Frankfurt volgde men in de Europese Centrale Bank
(ECB) nauwgezet de zaken en wil men de financiële integratie
verdiepen.
DUITSLAND DIRIGEERT
In maart kwamen de Europese leiders samen om de
problematiek te bespreken. Aan daadkracht toen alvast
geen gebrek. Men bereikte een akkoord over wat we
in België ‘het Competitiviteitspact’ noemen. De inhoud
ervan is vrij te consulteren op de webstek van de Europese
Raad - www.consilium.europa.eu - en omvat
een duidelijk werkkader. De lidstaten krijgen ruimte om
TeksT en FoTo’s: BArT VAn BAllAerT
een eigen beleidsinvulling uit te tekenen, maar die zal
steeds moeten voldoen aan de richtlijnen in een vooropgesteld
Europees kader. Het pact is bindend omdat
er strafmaatregelen voorzien zijn. De kredietverschaffers
houden zo een vinger op de knip en kunnen bailout-operaties
verantwoorden.
De invulling is neoliberaal geïnspireerd. Marc Reynebeau
beschouwde in De Standaard (2011, 12 maart)
reeds mogelijke gevolgen voor ons land. Alle nuances
terzijde zullen mensen langer moeten werken, en dit
voor een lager loon. De staat zal saneren en moet het
pensioenstelsel hervormen om betaalbaar te blijven.
Om verdere besparingen mogelijk te maken, zal men
ook de sociale sector deels privatiseren. Deregulering
wordt opnieuw de norm. Andere economieën worden zo
hertaald naar het Duitse succesmodel. Deze berichtge-