Van het algemeen bestuur - Heino

Beste Johan,
Het is alweer een lange zomer geleden dat ik
jouw brief mocht ontvangen. Een hele lange en
zwoele sportzomer. Allereerst natuurlijk het
Europees Kampioenschap voetbal, waar we weer
hebben kunnen genieten van de suprematie van
de Spanjaarden zijnde de Europese top. Al langer
was ik overtuigd van het feit dat mentaliteit in het
voetbal een belangrijke voorwaarde was voor het
presteren bij de mooiste bijzaak in het leven.
Maar hoe ons Oranje dit heeft aangetoond in
Oekraïne is toch pijnlijk voor ons zo trotse
kikkerlandje. De conclusie die de bondscoach uit
dit fiasco trok, was dan ook een logische: ‘trekken
aan een dood paard’ zet geen zoden aan de
Hollandsche dijk.
Een fantastische bijna-dopingvrije Tour de France
volgde en natuurlijk kort daarop de Olympische
Spelen in Londen. Het is lang geleden dat ik zo
aan de buis gekluisterd zat om dagelijks de
topsport op te snuiven. Of dat nu kwam doordat
ik na het EK voetbal even voetbalmoe was of dat
sport op topniveau zo mooi was, weet ik niet. Dat
het evenement in de Eurozone gespeeld werd,
zou er ook mee te maken kunnen hebben gehad.
Daar waar de Nederlandse prestaties in de Tour
net zo dramatisch waren als ons voetballende
eerste keurkorps, waren de prestaties van onze
atleten in Londen wel voortreffelijk. Daarbij moet
ik direct opmerken dat voetbal wat mij betreft
gewoon van de Olympische kalender mag. Dat
Mexico Olympisch kampioen voetbal is, mag een
aanfluiting worden genoemd. Aangezien het
Wereldkampioenschap Voetbal het hoogst
haalbare is voor een voetballer en niet de OS,
mag van mij dit evenement verdwijnen. Voor het
vrouwenvoetbal mag het toernooi ook nog wel
even blijven bestaan in verband met de
levensduur van deze sport. Al moet ik zeggen dat
de hegemonie van de Amerikaanse dames wel
saai begint te worden. Maar goed, aangezien jij
ook regelmatig langs het damesvoetbalveld te
vinden bent, je zult het met me eens zijn dat er
alles aan gedaan moet worden om deze sport tot
wasdom te laten komen.
42 e jaargang (2012-2013) No. 1 21
Ik heb ook veel geleerd van de Spelen. Zo heb
ik met veel plezier naar hockey gekeken
(zowel mannen als vrouwen). Normaal
gesproken vind ik hockey zeg maar ‘voetbal
met een stokkie’, maar ik heb toch heel veel
dingen gezien waarvan het moderne voetbal
kan leren. Ik zag bijvoorbeeld dat als de bal
over de zijlijn is geweest, de bal direct mag
worden ingenomen zonder dat de bal eerst
bij een medespeler moet zijn aanbeland of
dat überhaupt de bal stil behoefde te liggen.
Dit kwam de snelheid van het spelletje enorm
ten goede; een welkome toevoeging voor
onze volkssport nummer 1. Daarnaast wordt
de tijd regelmatig bij spelonderbrekingen
stilgezet, zodat er 70 minuten zuivere
speeltijd overblijft! Ook een verbetering voor
het hedendaagse voetbal.
Daarnaast de arbitrage. Drie kleuren kaarten,
waarbij de groene kaart vergelijkbaar is met
de gele kaart bij voetbal. De gele daarentegen
staat bij hockey gelijk aan een tijdstraf van
minimaal 5 minuten. Dat mag ook bij voetbal
wel eens worden ingevoerd. Bij het
amateurvoetbal is dit reeds een daverend
succes, want de tegenpartij heeft daar direct
voordeel bij. Tenslotte en niet geheel
onbelangrijk: de videoscheidsrechter.
Weg met de 5e en 6e official die ook tijdens
het EK weer gigantisch hebben geblunderd.
Ook de 4e official kan weg, we willen gewoon
een videoscheidsrechter! Ieder team 1x de
kans een videoscheidsrechter te raadplegen
bij een beslissing van de scheidsrechter. Heb
je gelijk gekregen, behoudt je dit recht. Ik
denk: hou maar op over lijnbewaking en
allerlei andere voorstellen, gewoon de
videoscheidsrechter gebruiken! Ben
benieuwd of jij net zo opgewonden bent
geworden van de leereffecten van het
veldhockeyspelletje….
Met sportieve groeten,