de Olympische

De Olympische Schietsport
18
DOE-AAN-SPORTBEURS
De “Doe-Aan-Sportbeurs” te Gent
Een klein historisch overzicht bij de 20e editie.
In 1990 werd voor de eerste maal door de
Schoolsportdienst, het Bloso, het B.O.I.C.-Oost-
Vlaanderen, het Provinciebestuur van Oost-
Vlaanderen, de stad Gent en de Oost-Vlaamses
sportfederaties, dit zeer unieke sportgebeuren
georganiseerd. Dit in de “Gentse Piste” de
Winterwielerbaan in het Citadelpark, beheerd door
“SPORT-INN” met de intussen overleden heren
Fernand Hanet, Pradel Moreels, André Dhondt,
Jacques Haller, alsook Guy Colpaert, Chris De
Potter, Stanny Van Driessche, en nog veel anderen.
Denise Van Hauwe was toen voorzitster van de
commissie ‘Sport, Vrije Tijd, Jongeren & Dames’
van het KVBSV.na. en zelf actief geweerschutster.
Zij werd aangesproken om met een luchtdrukkarabijnstand
op 10 de 10-meterbaan, deel te nemen
aan het gebeuren. Gezien schieten een Olympische
sport is, werd een kleine schietstand opgebouwd in
de lokalen zodat men duidelijk het verschil kon zien
tussen de sport en het schieten op de kermis.
Het project groeide bestendig en werd georganiseerd
in alle Vlaamse Provinicies wat voor de jongeren
een grote ervaring was. Ze hadden door deze
sportbeurzen de mogelijkheid om een keuze voor
hun toekomst te maken.
Gestart met 29 sportfederaties in 1990 en 2350
deelnemende leerlingen namen er nu dit jaar 70
federaties en 6891 leerlingen deel.
Voor de “sport na arbeid”-federaties, welke op
vrijwilligerswerk steunen is het telkens moeilijk
om over voldoende medewerkers te beschikken,
gezien de beurzen gedurende de “werkuren” en
werkdagen” doorgaan. Voor de leerlingen van het 6e
leerjaar gebeurt het tijdens de lesuren. Er zijn nooit
moeilijkheden geweest met hun gedrag, gezien zij
vooraf geselecteerd zijn en degelijk begeleid worden
door de scholen waardoor zij kunnen deelnemen aan
de diverse sporten.
Wat onze eigen stand betreft is het wel zo dat er één en
ander moet verricht worden. Wij stellen gewoonlijk
een 4-tal schietpunten ter beschikking en hebben een
7 à 8-tal begeleiders nodig. Dit om alles in goede
banen te leiden. Elke vorm van agressie is uit den
boze, en er moet even geduld worden opgebracht
door de leerlingen.
De opbouw van een “occasionele schietstand” vergt
wel aanzienlijk wat werk. We moeten enerzijds de
jongeren duidelijk maken dat de veiligheid primeert,
dus er moet een ganse opbouw komen welke eruit
ziet als een heuse schietbaan. Elk loodje moet op een
veilige wijze opgevangen worden, en noch muur of
iets anders mag worden geraakt. Enkel de doelschijf
op 10 meter moet worden geraakt, zo goed mogelijk
op de juiste plaats.