Takke- gåver - Fjell kyrkjelyd

More documents

Recommendations

Info

Kyrkjeblad for Fjell Intervjuet Hundreåringen Betzy Amanda Vika gav Fjell kyrkje 10 000 kroner i samband med sin runde dag. Fjell Sokneråd, ved kyrkjeverje Annlaug Børve, takkar hjarteleg for gåva, og gratulerer med 100 årsdagen! Delar av dei tekstilane som vart sydd på preikestolen i Fjell kyrkje på sekstitallet var totalt utsliten, og trengte å blir reparert. Reperasjonen ville komme på 10 000 kroner. I soknet arbeider ein med å få på plass ei giverteneste i kyrkjelyden for å møte også slike utfordringar. Hundreårsgåve – Vil du sponsa kyrkja med midlar til å reparera tekstilane på preikestolen? Det var eit spørsmål som 99-åringen Betzy Vika fekk tidleg i vår. – Sponsa? Nei!, seier ho, idet ho rynkjer panna og set opp ei alvorleg mine. – Kunne du ikkje tenkja deg å gje ei gåve til kyrkja på Fjell, spør den yngste systera hennar, Solveig (85), – du veit jo at Kusineklubben, som du er tante til, sponsar ny altarduk! – Gåve – ja, sjølvsagt kan 6 eg det … Men sponsa – nei, det kjem ikkje på tale!, understreka Betzy med sitt humoristiske glimt i auga. – Du kunne jo betale ein del av det det vil kosta å få reparert preikestolen. Kanskje kostnadane til nytt stoff, – det som må bytast ut, seier systera. – Nei …, seier Betzy, det er ikkje noko å dela på! – Kva meiner du, undrar systera, – meiner du slik som Marte Svennerud at du tek «alle ihop». Du veit ho som tok seg av alle dei sju foreldrelause borna … Då ler Betzy, svingar knyttneven i lufta og seier: – Itte no' knussel!! Så kvitterer ho for pengane til kyrkja og legg til: – Dette kan vera som ei hundreårsgåve frå meg! Leve lenge i landet Betzy Amanda var fødd Kobbeltvedt, på Kolltveit i Fjell den 15. mai 1912. Ho var jente nummer tre i familien til Synnøve Larsen (f. Foldnes) og Olav O. Kobbeltvedt på Kolltveit. I godt vaksen alder gifta ho seg med Johannes Vika og flytta til heimstaden hans i Åkra i Sunnhordland. Då ho vart enkja flytta ho attende til Fjell og busette Hunderåringen Betzy Amanda Vika, som vaks opp på Kolltveit, men no bur på Straume Bu- og Service Senter, tenkte det var rikare å gi enn å få. Dermed gav ho ei gåve til Fjell kyrkje i samband med sin runde dag. seg på Kolltveit. No bur ho på Fjell Sjukeheim på Straume. Den 15. mai 2012 rundar ho 100 år. Betzy vaks opp i ein stor syskenflokk på sju systre og ein bror og gjekk på folkeskulen på Fjell gard like ved kyrkja. På den tida gjekk dei på skulen annankvar dag. Dei gjekk to og to klassar saman. – Annankvar dag var nok, seier Betzy, – for skulevegen var lang. Dei andre dagane sat vi heime og las, legg ho til. Ho fortel at ho gjekk i klassen mellom anna med Anna på Berget og Ragnvald Fjell og
Givarteneste Betzy Amanda Vika (f. Kobbeltvedt) rundar 100 år 15. mai: Gav 100-årsgåve til Fjell kyrkje annakvart år gjekk ho saman med dei to systrene i Haljedalen, Magnhild og Randi. Læraren dei hadde heitte Nordahl, men vart kalla «gamle-klokkaren». – Eg hugsar han sa at han skulle vera lærar så lenge han kunne lea på augene, fortel Betzy. Ho ler og legg til: – Det er lenge sidan! På den tida var Storesund prest, så vidt eg hugsar … Seinare gjekk vi «for presten» hos Storesund i Fjell kyrkje, vi kalla forresten det å gå til konfirmasjonsundervisning at vi «gjekk å les». Eit lite minne dukkar fram. Betzy fortel at då systera Klara, som var litt eldre, begynte å gå til konfirmasjonsundervisning fekk ho eit fint nytt skaut. Betzy minnest at ho sto i vindauga og såg Klara koma heimover vegen svingande på det nye skautet. Ho svinga det så høgt i lufta at vinden tok det … – Det gjekk bra, – men eg hugsar eg var sjokkert over kor uforsiktig ho var med det fine skautet, ler Betzy. Langs kyrkjevegen Kyrkjevegen var lang så det var ikkje kvar sundag at dei gjekk til kyrkja. Men ho hugsar godt dei gongene dei såg folk på veg til kyrkja. Det var spesielt når nokon hadde døydd. Då kom kista til Kolltveitkaien med båt. Ein kar som budde på Kolltveit hadde jobben med å gå framfor kista og vera forsangar. Det var viktig å syngja salmar heile vegen frå Betzy Amanda fotografert i 1935. Kolltveit til Fjell. Mannen som var forsangar hadde kraftig røyst så det kunne høyrast heilt sør i garden. Det var jo ein fin skikk som vart kalla «å syngja han i jord». Ein stad på vegen mellom Kolltveit og Fjell gard låg det nokre kvilesteinar som vart kalla «Brurasteinane». Her sat sikkert mang ei brur – og andre kyrkjefolk å kvilte seg på veg mot kyrkja. – Det er der grensa mellom Fjell og Kolltveit går, fortel Betzy. Siste bakken nedover mot kyrkja, forbi skulehuset, vart kalla «skautabrekko». Der tok kyrkjefolket på seg besteskautet før dei kom til kyrkja. Ho fortel og at når dei skulle i kyrkja hadde dei alltid beste- klede på seg. Desse brukte dei berre når dei skulle i kyrkja eller på møte eller fest i bedehuset – eller Ungdomshuset som dei kalla det på Kolltveit. Det var noko anna enn Ungdomshuset på Fjell. Her gjekk dei berre når Foreininga Mauren hadde basar. Då var folk frå alle gardane samla der på Fjell. Betzy budde på Kolltveit og arbeidde på hermetikkfabrikken på kaien i mange år, slik svært mange ungdommar gjorde på den tida. Seinare flytta ho til Bergen. I mange år sydde ho på «Schjøtten» og hadde leilighet i Hordagaten. Då Betzy budde på Kolltveit var ho med i Losjen, som hadde samlingane sine på skulehuset på Fjell. Det var ein avholdslosje. Elles var ho medlem av Ungdomsforeningen på Kolltveit. Dei hadde også basar ein gong i året. På Ungdomshuset på Kolltveit hadde dei alltid store julefestar og 17. mai-festar, som Betzy og dei andre ungdomane lika å vera med. Dei hadde sangkor og. Liker å lese Ein av Betzy sine kjæraste sysler er å lesa. Ho les Guds Ord, Bibelen, og avisene VestNytt, Norge IDAG og Dagen, – og sjølvsagt blader frå organisasjonar og Kyrkjebladet for Fjell. Ho engasjerer seg i det ho les. – Er du ferdig med den forrige boka du lånte hos meg, spør veslesystera hennar. – Nei, seier ho og grip eit godt tak i boka, – den les eg i heile tida, og den fortel meg at det er nett slik i himmelen som eg har håpa på og trudd! (Det er den norske utgåva av bestseljaren i USA, «Himlen er på ornt'li» frå Hermon Forlag). – Neste gong eg flyttar skal eg dit opp, seier Betzy. – Då er eg nøydd å ta eit bilete av deg først, seier eg og tek fram mobilen og knipsar. Eg viser henne resultatet og fortel at no skal eg senda dette på direkten til mange i slekta. Ho ristar på hovudet og hyttar med neven og med glimt i auga seier ho: – Dette kallar eg trolldom!! Like etter ymtar ho frampå: – Er det ikkje på tide at nokon skaffar meg ein slik mobiltelefon?! I dei seinare tider har ho ikkje reist så mykje, men nokre turar til Kolltveit, Fjell og på Haukeland Sjukehus har ho hatt. Sist ho var på Haukeland låg ho på rom med ei dame frå Sund. Svigersonen til ho i nabosenga var på besøk og fortalde at det blei litt snakk att og fram før ho kom til poenget som var: – No er vi blitt så pass kjend at eg kan spørja om å få kikka i VestNytt som ligg på nattbordet til svigermor di! Av Ingalis A. Malmo 7 Kyrkjeblad for Fjell
Page 1 and 2: Nr 3. 2012 Kyrkjeblad for Fjell FJE
Page 3 and 4: nsparent 50% ransparent 50% Givertj
Page 5: Soknerådet har dei siste åra vedt
Page 9 and 10: Fjell sokn har fått sin første kv
Page 11 and 12: halvside vår 2012_T6 07.05.12 14.4
Page 13 and 14: - Vigde - Ingunn Algrøy og Hans Ch
Page 15 and 16: eredskapstelefon i prostiet I tidsr

Takke- gåver - Fjell kyrkjelyd

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?