La sanktulo - Associação Paulista de Esperanto
La sanktulo - Associação Paulista de Esperanto
La sanktulo - Associação Paulista de Esperanto
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
(Daŭrigo <strong>de</strong> la paĝo 19)<br />
Jair Salles instruis per “Ekspresa Kurso”. <strong>La</strong><br />
lastan tagon <strong>de</strong> la kongreso oni okazigis viglan<br />
<strong>de</strong>baton kun partopreno <strong>de</strong> multaj ĉeestantoj<br />
pri la temo <strong>de</strong> la kongreso, sub kunordigo <strong>de</strong><br />
la Prezidanto <strong>de</strong> EASP, Genildo M. Coelho. <strong>La</strong><br />
vesperon <strong>de</strong> la meza kongresa tago, oni aŭskultis<br />
altnivelan violonan kaj gitaran ludadon kaj<br />
kantadon, fare <strong>de</strong> José Inácio, Ivan Guimarães<br />
kaj Pedro F. Silva.<br />
Paralele al la oficiala programo, okazis<br />
rapidaj <strong>de</strong>monstroj <strong>de</strong> kalkulado per abako,<br />
fare <strong>de</strong> José Linck. Dum la kongreso funkciis<br />
Libroservo <strong>de</strong> EASP kaj <strong>de</strong> Eldonejo “Oportuno”,<br />
kie oni lanĉis du librojn: “Geedza Kanzono”,<br />
(rakontoj) <strong>de</strong> Machado <strong>de</strong> Assis kaj “Breno kaj<br />
Lilika” (infanlibreto), respektive traduko kaj<br />
originalaĵo <strong>de</strong> Paulo S. Viana. Amarílio Carvalho<br />
vendadis siajn <strong>Esperanto</strong>ĉemizojn kaj Mirna<br />
Duarte intervjuis plurajn kongresanojn por<br />
sia radiprogramo “Parolu, mondo!”<br />
Post la fermo oni vizitis la monumenton al<br />
Zamenhof en proksima placo, kaj tie oni fotis<br />
parton <strong>de</strong> la kongresanaro. Por la proksima<br />
kongreso en la Ŝtato San-Paŭlo, en 2009, sin<br />
proponis grupo el la urbo San-Karlo.<br />
LAMPIRO 122 2008<br />
20 <strong>La</strong><br />
Amo, stranga amo<br />
(Daŭrigo <strong>de</strong> la paĝo 5)<br />
Ŝi ankoraŭ floras, ankoraŭ fluas en<br />
ŝia trunko la suko, kiu eble povus<br />
revigligi min, revivigi min por pliaj<br />
printempoj, por pliaj floroj, por ke mi<br />
plu fruktu... Sed mi jam putriĝas senmova,<br />
senforta kaj sen espero iam ĝermi.<br />
Estas necese akcepti ĉion. Ne estas<br />
malfacile akcepti. Fariĝi akceptata<br />
estas ĝenerale pli komplekse. Estis<br />
jaroj kaj jaroj da kunvivado. Ne, ne da<br />
kunvivado: da komplicado. Jes, ni ĉiam<br />
estis komplicoj unu <strong>de</strong> la alia. Estis necese<br />
akcepti. Sed, kiam mi pensis diri al ŝi, ke<br />
mi eĉ sentas min feliĉa pro ŝi, pro niaj<br />
infanoj, pro ŝia vizito, pro ĉio, ŝi stariĝis.<br />
Kun okuloj ŝvelintaj pro tiom da<br />
plorado, kun la floroj ankoraŭ ĉemane,<br />
ŝi mil<strong>de</strong> rigardis min, mallevis la nigran<br />
vualon sur sian belan vizaĝon kaj per<br />
simpla gesto, metis la florojn<br />
sur mian tombon kaj foriris.<br />
BEL konferencoj 2009<br />
Poços <strong>de</strong> Caldas<br />
februaro (dum karnavalo)<br />
Pliaj informoj:<br />
Paulo S. Viana psviana@terra.com.br<br />
João Otávio Veiga jveiga51@yahoo.com.br