BAYERN MÜNiH

Profil
HF
#
77
hem de topa sahip olmaya devam ediyordu.
Ve kurtulduğu anda “zafere kaçış” edasındaki
top sürüşü… Finali golle yapmadan önce,
bir anda cepheye doğru manevra yapışı,
zaten tamamıyla Ronaldo’ya özgü bir şeydi.
Luxemburgo’nun dediği gibi; Tanrı tarafından
en iyi olması için özenle yaratılmıştı, farklıydı,
yukarıdan torpilliydi.
Dünya Kupası alsın!
Annesinin söylediğine göre, henüz bebek
yaştayken “pas ver pas!” diye sayıklayan,
havalara tekmeler savuran o dişlek çocuk,
bir gün çok iyi bir futbolcu olacağını daha
yürümeye başladığı an belli eder. Fazla da
gecikmez. Genç takımlarda “bir maça iki gol”
ortalamasını tutturan Ronaldo, 18’indeyken bir
Arjantin maçıyla ilk kez milli olur. Ve elbette
hemen akabinde her yetenekli Brezilyalının
karşılaştığı yakıştırmayla tanışır: Yeni Pele!
Pele’nin de cevabı klasiktir; “Bir bekleyin, önce
Dünya Kupası alsın”. Ronaldo, o fırsat için
çok beklemez, çünkü 1994 Dünya Kupası’nda
kadrodadır ve Brezilya kupayı almıştır. Ancak
Romario ve Bebeto’lu takımda, Perreira 18
yaşındaki bu çocuğun yüzüne pek bakmaz,
süre alamaz… Dört yıl sonra, o fırsat daha güçlü
şekilde tekrar doğar. Artık Barcelona ve Inter’de
kendini kanıtlamış ve döneminin en iyisi bir
Ronaldo söz konusudur. Takımını da finale
de taşır zira… Artık o adı tarihe kazıma vakti
gelmiştir.
Ancak Fransa karşısındaki o “hayalet”
Ronaldo, sanki bunun farkında değildi. Hiç
alışık olunmadık derecede silik ve tehlikesizdi…
Zaten gelecek şampiyonluğun da baş etkeni
olacak o Fransa savunması, onu yutmakta pek
zorluk çekmemişti. Bir şeyler ters gidiyordu…
Dramatik gerçeğin ortaya çıkması, pek de uzun
sürmedi. Ronaldo, final öncesinde epilepsi krizi
geçirmişti. Hatta yıllar sonra aslında onun bir
kalp krizi olduğu ortaya çıkacaktı. Ronaldo,
ölümden dönmüştü.
Fernando Couto’nun duyduğu ses
Dünya futboluna çok nadiren düşen o parıltılı
yıldızın, bir de “tarihin en iyisi” olma yolundan
dönüş hikâyesi vardır. Kimilerine göre kendisini