türk kış sporunun başlangıcı - Kulturgeschichte Online

Heyeti oluşturmak için Dr. Viktor Pietschmann (bk. Pietschmann; not 1)
görevlendirildi. Onun seçtiği sivillerden oluşan Albert Bildstein (Bregenz),
müh. Paul Ippen, Dr. Otto Hübner ve Dr. Alexander Maxymowics (hepsi
Viyana) adlı ve Osmanlı Hükümeti tarafından ilk önce 4 ay için görevlendiren
Avusturyalı kayak heyeti Ocak 1915'te Istanbul'a vardı (Pomiankowski, sf.
177; Jung, sf. 29). Aynı zamanda Osmanlı Ordusu tarafından Avusturya'dan
1000 adet kayak takımı ısmarlandı; ancak, harp yüzünden sadece 100 adet
gönderilebildi. Bunun üzerine Zeytinburnu ve Tophane'deki devlete ait
fabrikalarda kayakçı heyeti tarafından kayak kalıpları yapıldıktan sonra Şubat
ayında seri kayak üretimine geçildi (Jung, sf. 29).
Zorlu ve 43 gün süren bir yolculuktan sonra heyet 18 Mart 1915'te Erzurum'a
vardı. 3.üncü Ordu komutanıyla beraber eğitim için Erzurum ve Palandöken'in
yamaçları seçilmişti ve 5 Nisan 1915'te kayak eğitimi başladı (Jung, sf. 29).
Türk ordusundan seçilen 80 „er ve küçük zabıt“ların hepsi „sağlam, çevik
kuvvetli olmaları...beden terbiyesi yönünden de dikkatli gözlemden geçirilerek
yüzlerce kişi arasından ayrılmıştı“. (Koyunoğlu; Ek 2/1). Eğitimciler katılanları
yeteneklerine göre iki gruba ayırmışlar, dil iletişimi de için türk yedek
subaylara görev verilmişti (Jung, sf. 29) ki, bunlar A. Hikmet Koyunoğlu,
„Trabzonlu Kemal, Cevat Dursunoğlu, Arif Sofya ve Hasip idiler“ (Koyunoğlu;
Ek 2/1). 28 Nisan'da 2.510 m rakımlı bir tepedeki alıştırmadan sonra ilk iki
„kayak keşif kolu“ cepheye gönderildi, gidenlerin yerine hemen yeniler geldi,
böylece ikinci bir eğitime geçildi. İlk kursun en iyi on mezunları eğitimci olarak
görevlendirildi (Jung, sf. 29). Mayıs ortasında, ilkbaharın gelişi yüzünden
eğitim Palandöken'in kuzey yamaçlarına, 2 650 m rakımlı bir çadır kampına
kaydırıldı (Pomiankowksi, sf. 178). Eğitim iki değişik kayış tekniği üzerine
yoğunlaşıyordu: „sarp arazide geçerli olan tek bastonlu Zdarsky sistemi ve
diğer çift bastonlu İsveç sistemi“. Çalışmalar „çok sıkı“ idi, „geceleri bile
yürüyüşler“ yapılıyordu. „Kayakcılıkta ilerledikçe de, kayakta silah atışları,
çığ düşmüş ve kar yüzeyinde bir çok sedler, mamialar oluşturmuş yerlerde,
uçurum kenarlarında da talimlere devam“ edildi. „Dikkatli bir imtihandan“
sonra „bu işlerde faydalı birer öğretmen olacağımıza kanaat getirdiler, bunu
övücü bir raporla orduya bildirdiler“ (Koyunoğlu, ek 2/2). 6 subay, 10 astsubay
ve 80 erden oluşan bir türk kayak birliğinin teşkilinden sonra eğitim 16
Haziran 1915'te sona erdi (Atılgan, sf. 84; Jung, sf. 29; Pomiankowski, sf.
178).
Sonradan yüzbaşı von Hüpka önderliğinde 3 kişilik başka bir heyet ve
Tirolya'da „staj yapmış olan bir kaç subay“ tarafından Palandöken'in „yazın
bile erimeyen karlı sahaları üzeri“nde eğitimin devamı başarılı bir şekilde