kant: zaman zıvanasından çıkarken ben başkası olur
kant: zaman zıvanasından çıkarken ben başkası olur
kant: zaman zıvanasından çıkarken ben başkası olur
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
158<br />
Kant: Zaman Zıvanasından Çıkarken Ben Başkası Olur<br />
anlağın iç durumlarının sezgisi ancak onun altında olanaklıdır. Uzay ve<br />
<strong>zaman</strong> ayrı olarak irdelenmezden önce ikisi için de denebilir ki; bunlar<br />
deneyimden elde edilmiş görgül kavramlar değillerdir, üstelik bunlar<br />
birer kategori de değildir. Uzay ve <strong>zaman</strong> öznede a priori bulunan,<br />
sezgiyi olanaklı kılan bilgi ilkeleridirler. 10<br />
Uzay görgül bir kavram değildir zira şeyleri “birbirlerinin dışında<br />
ve yanısıra, dolayısıyla salt ayrı değil ama ayrı yerlerde olarak da<br />
tasarımlayabilmek için, uzay tasarımı daha şimdiden zemin olarak<br />
bulunuyor olmalıdır.” 11 Dolayısı ile uzay deneyim yoluyla elde edilmiş<br />
değil aksine dış deneyimin kendisini olanaklı kılan tasarımdır.<br />
Cassirer’in yorumuyla, “Bizim için uzay noktalardan, <strong>zaman</strong> ise anlardan<br />
oluşan, yani nesnel öğeleri bir araya getirircesine yaptığımız bir şey<br />
değildir. Hatta noktalar ve anlar (ve böylece de, uzay ve <strong>zaman</strong> içindeki<br />
tüm şeyler) ancak, bizim toplu halde bir arada olma (Beisammen)<br />
formunun ve ardışıklık (Succesion) formunun ilksel olarak içerildiği bir<br />
sentez aracılığıyla konumlanabilirler.” 12 Kant uzayla ilgili ikinci olarak<br />
onun, tüm dış sezgilerin temelinde yatan zorunlu bir a priori tasarım<br />
olduğunu belirtir. Onda hiçbir şeyin bulunmadığı düşünülebilse de bir<br />
uzayın olmadığı tasarlanamaz, o halde uzay görünüşlerin olanağının bir<br />
koşulu olarak görülmelidir ki buradan da yine, uzayın deneyimden<br />
kaynaklanan ve görünüşlere bağımlı bir belirlenim olmadığı sonucu<br />
çıkacaktır. A priori bir tasarımdır, zira zorunlu olarak onların temelinde<br />
yatar. Üçüncü olarak Kant’a göre uzay arı bir sezgidir, uzay özsel olarak<br />
birdir ve dördüncü olarak uzay verili sonsuz bir büyüklük olarak<br />
tasarımlanır. Buradan hareketle denebilir ki; her bir kavram değişik<br />
olanaklı tasarımları kendi altında kapsayan bir tasarım olarak düşünülür,<br />
ama hiçbir kavram sanki kendi içinde sonsuz bir tasarımlar çokluğunu<br />
kapsıyormuş gibi düşünülemez. Fakat uzay tam da böyle<br />
düşünüldüğünden (çünkü uzayın tüm bölümleri sonsuza dek aynı<br />
<strong>zaman</strong>dadırlar); kökensel uzay tasarımı a priori sezgidir, kavram değil. 13<br />
10<br />
Deleuze, uzay ve <strong>zaman</strong> ile kategorileri, a priori bilgi ilkeleri diye belirler.<br />
Uzay ve <strong>zaman</strong>, kategoriler gibi a priori bilgi ilkeleri olmakla birlikte birer<br />
kavram değildirler. Bkz.: Deleuze, Kant Üzerine Dört Ders.<br />
11<br />
Kant, Arı Usun Eleştirisi, s. 80.<br />
12<br />
Ernst Cassirer, Kant’ın Yaşamı ve Öğretisi, çev. Doğan Özlem, (İstanbul,<br />
İnkılâp Kitabevi, 2007), s. 216.<br />
13<br />
Kant, Arı Usun Eleştirisi, s. 82.