25.10.2013 Views

kant: zaman zıvanasından çıkarken ben başkası olur

kant: zaman zıvanasından çıkarken ben başkası olur

kant: zaman zıvanasından çıkarken ben başkası olur

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

158<br />

Kant: Zaman Zıvanasından Çıkarken Ben Başkası Olur<br />

anlağın iç durumlarının sezgisi ancak onun altında olanaklıdır. Uzay ve<br />

<strong>zaman</strong> ayrı olarak irdelenmezden önce ikisi için de denebilir ki; bunlar<br />

deneyimden elde edilmiş görgül kavramlar değillerdir, üstelik bunlar<br />

birer kategori de değildir. Uzay ve <strong>zaman</strong> öznede a priori bulunan,<br />

sezgiyi olanaklı kılan bilgi ilkeleridirler. 10<br />

Uzay görgül bir kavram değildir zira şeyleri “birbirlerinin dışında<br />

ve yanısıra, dolayısıyla salt ayrı değil ama ayrı yerlerde olarak da<br />

tasarımlayabilmek için, uzay tasarımı daha şimdiden zemin olarak<br />

bulunuyor olmalıdır.” 11 Dolayısı ile uzay deneyim yoluyla elde edilmiş<br />

değil aksine dış deneyimin kendisini olanaklı kılan tasarımdır.<br />

Cassirer’in yorumuyla, “Bizim için uzay noktalardan, <strong>zaman</strong> ise anlardan<br />

oluşan, yani nesnel öğeleri bir araya getirircesine yaptığımız bir şey<br />

değildir. Hatta noktalar ve anlar (ve böylece de, uzay ve <strong>zaman</strong> içindeki<br />

tüm şeyler) ancak, bizim toplu halde bir arada olma (Beisammen)<br />

formunun ve ardışıklık (Succesion) formunun ilksel olarak içerildiği bir<br />

sentez aracılığıyla konumlanabilirler.” 12 Kant uzayla ilgili ikinci olarak<br />

onun, tüm dış sezgilerin temelinde yatan zorunlu bir a priori tasarım<br />

olduğunu belirtir. Onda hiçbir şeyin bulunmadığı düşünülebilse de bir<br />

uzayın olmadığı tasarlanamaz, o halde uzay görünüşlerin olanağının bir<br />

koşulu olarak görülmelidir ki buradan da yine, uzayın deneyimden<br />

kaynaklanan ve görünüşlere bağımlı bir belirlenim olmadığı sonucu<br />

çıkacaktır. A priori bir tasarımdır, zira zorunlu olarak onların temelinde<br />

yatar. Üçüncü olarak Kant’a göre uzay arı bir sezgidir, uzay özsel olarak<br />

birdir ve dördüncü olarak uzay verili sonsuz bir büyüklük olarak<br />

tasarımlanır. Buradan hareketle denebilir ki; her bir kavram değişik<br />

olanaklı tasarımları kendi altında kapsayan bir tasarım olarak düşünülür,<br />

ama hiçbir kavram sanki kendi içinde sonsuz bir tasarımlar çokluğunu<br />

kapsıyormuş gibi düşünülemez. Fakat uzay tam da böyle<br />

düşünüldüğünden (çünkü uzayın tüm bölümleri sonsuza dek aynı<br />

<strong>zaman</strong>dadırlar); kökensel uzay tasarımı a priori sezgidir, kavram değil. 13<br />

10<br />

Deleuze, uzay ve <strong>zaman</strong> ile kategorileri, a priori bilgi ilkeleri diye belirler.<br />

Uzay ve <strong>zaman</strong>, kategoriler gibi a priori bilgi ilkeleri olmakla birlikte birer<br />

kavram değildirler. Bkz.: Deleuze, Kant Üzerine Dört Ders.<br />

11<br />

Kant, Arı Usun Eleştirisi, s. 80.<br />

12<br />

Ernst Cassirer, Kant’ın Yaşamı ve Öğretisi, çev. Doğan Özlem, (İstanbul,<br />

İnkılâp Kitabevi, 2007), s. 216.<br />

13<br />

Kant, Arı Usun Eleştirisi, s. 82.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!