Ailenin Karanlık Yüzü: Türkiye'de Ensest - Sosyoloji Derneği

Alanur ÇAVLİN BOZBEYOĞLU, Ece KOYUNCU, Filiz KARDAM, Altan SUNGUR
hayatlarının ilk yıllarında sorunlar karşısında çözüm bulmakta zorluk yaşamaktadırlar. Bu
durumda öğretmenlerin ensest mağduru çocukla kurdukları diyalogun her aşamasında attığı
adımların doğruluğu, kendi duyarlılıkları ve çalıştıkları kurumun donanımına bağlı olarak
değişmektedir.
Okullarda istismar karşısında sistemli bir uygulama olmadığından aileler gibi
öğretmenler de ensesti fark etmeyebilir, fark ettiğinde ne yapacağını bilemeyebilir, çocuğun
yararına olabileceğini düşünerek oluşturdukları bazı stratejiler çocuğa zarar verebilir. Bir
savcının okul kanalıyla kendilerine ulaşmış bir vakaya ilişkin aktarımı şöyledir:
“…öğretmenine anlatmıştı o, yargılamada bir olay. Öğretmeni
inanmamıştı tekrar bir başka öğretmeni, bir başka öğretmeni. Derken bir kurul
halinde öğretmenler bu işin yalan olmadığı, doğru olduğu kanaatine varıp olayı
intikal ettirdiler resmi mercilere, o şekilde baba tutuklandı.”
Bu olayda olduğu gibi mağdurun öğretmenlerce defalarca sorgulanması çocuğu
yıpratmıştır. Ayrıca böyle durumlar çocuğun korkarak ve kendisine inanılmadığını düşünerek
olayı gizlemesine de neden olabilmektedir.
Bir rehber öğretmen ise meslektaşının kendisine anlattığı bir olayda ensest mağduru
bir öğrencisini yönlendirmede nasıl zayıf kaldığını şu sözlerle anlatmıştır:
“...sekizinci sınıfta bir öğrencisiydi... görüşmeler ilerledikçe altından
böyle bir vaka çıktığını anlattı. Bunu babasının yaptığını anlattı. Babasının çok
baskıcı, otoriter, kesinlikle ama kesinlikle ortaya çıkarsa çocuğu öldürebilecek
yapıda falan olduğundan bahsetmişti... ve kendisini çaresiz hissettiğini... bir yere
yönlendiremediği ve böyle bir durumla kendi başına mücadele etmek durumunda
Sosyoloji Araştırmaları Dergisi / Journal of Sociological Research - 2010 / 1 26