İYİLİK - Bu Ramazan ve Her Zaman

İyilik 15Kaçtık kendimizden ve çakılı gökdelenlerin gölgesinde kaybolduk.Kaybettik yolumuzu, iyi yanımızı kaybettik.Duymazsın sen rüzgârları…Hastalarının inlemelerine şahit duvarları duymazsın. Başınınüstünde taç ettiğin çatıların göstermez gökleri… Oysabilsek evimiz gök kubbedir. O vakit anlardık kardeşliğimiziVe duyardık… Lodosların uğultusunu… Hasta gönülleringözlerinde görürdük altın başakların savrulup gittiğini ve görürdüktaşlı tarlaların iyi bir tohuma hasret nasırlı avuçlarını.Bu avuçlardaki suların tokat misali insanın yüzüne çarptığınıve bir şey hatırlatmak istediğini, sonra iyileşirdik.Ey Âdemoğlu arın!Bedeninde ve ruhunda yer edinmiş her kötülüğü koy birkenara.Eyüp misali vur ayağını yere!..Fışkırsın sular ve zarifçe değsin kararmış yüzüne… Çünküdenizlere dönme vaktidir artık. Pak alınları yerle göğün karışanmavisine dayama vakti.Bu yüzden düşmeli cemreler havanın ılık esintisine…Ki poyrazlar yerini meltemlere bıraksın. Aşkın dillerdekibeş vakit sözleri yumuşatsın poyrazları. Dolaşmasın ayaklarakorkunun kötüye açılan taşları. Karanlıklarda aksetmesin âdeminyüzü. İyileşelim.Bu defa İsmailler vursun ayağını yere!..Ve sulara düşsün cemreler…Sulardaki suretimiz temizlensin… Karanlık kuyulara itse debizi haset dolu eller, o ellere de verilsin buğdaylar. Yusuf misalibakalım kem gözlere, Yusuf’un bakışlarıyla hatırlatalım insanolmanın şanını… İyileşelim.Bir daha vursun İsmailler ayaklarını çatlamış sinelere…Ve haykırsın garibe analık eden kaldırımlar…