Değirmen

Öykümat k
MİNİK YAZARLAR İŞ BAŞINDA !
Ada UYSAL
Fıstıkçı
B r varmıș, b r yokmuș. Leyla adında b r kız varmıș. Leyla dağların
tepes nde a les yle b rl kte yașarmıș.
Leyla babasının ș nden dolayı dağlarda arkadașsız yașıyormuș.
Leyla b r gün babasına, "babacığım, artık ben çok sıkılıyorum tek
bașıma olmaktan" d ye söylenmeye bașlamıș. Babası da "o zaman
sana b r arkadaș yapalım" dem ș. Leyla, babasının sözüne șașırmıș!
Arkadaș yapılır mı h ç d ye düșünmüș. Bütün gece h ç uyku tutmamıș.
Yatağında b r sağa b r sola dönmüș durmuș.
Sabah olmuș. Babası, "Leyla ,Leyla !" d ye seslenm ș. Leyla,
koșturarak dıșarı çıkmıș. B r de ne görsün: karșısında b r korkuluk..!
Babasının yaptığı arkadaș yoksa bu muymuș ? Ardından babasına
sormuș:
Leyla: -Babacığım bu da ne ?
Babası: -İște arkadașın kızım !
Leyla: -Babacığım, böyle arkadaș olur mu ?
Babası: -Kızım, hayal gücünle herșey olur dem ș. Leyla daha sonra
korkuluğun yanına g tm ș:
- Merhaba, ben Leyla. Sen n adın ne ? Babası da korkuluğu
konușturmuș:
- Ben m adımı sen koy.
Leyla, buna sev nm ș; b raz düșünmüș ve șöyle dem ș:
- Sen n adın "Fıstıkçı" olsun dem ș. Çünkü bahçeler nde fıstık ağaçları
varmıș. Aynı zamanda Fıstıkçı'dan onları da korumasını st yormuș.
Leyla le Fıstıkçı en yakın arkadaș olmușlar. Artık Leyla her gün
Fıstıkçıyı z yaret ed yormuș. Bu z yaretler sırasında k arkadașın en
sevd ğ șey; dağlara g d p rüzgarın ses n d nlemekm ș. Bu durum onlar
ç n adeta n nn g b ym ș.
Leyla artık çok mutlu b r çocukmuș.
3