Jackowiak - Rondeau - Le trait d'union franco-polonais

More documents

Recommendations

Info

14 FINIsTERE sUd Część Bretanii, w której spokojne zatoki przeplatają się z poszarpanymi, skalistymi brzegami, a gwałtowne wiatry tworzą niecodzienne połączenie z przyjemnym, umiarkowanym klimatem. Południowa część departamentu Finistère może się również poszczycić ogromnym bogactwem kulturalnym, skoncentrowanym przede wszystkim w stołecznym Quimper i w Pont-Aven, mieście malarzy. Granice historycznego regionu Kornwalii stanowią: od północy, wzgórza Arrée i półwysep Crozon, a od wschodu – góry Montagnes Noires. Poszarpana linia brzegowa obfituje w przylądki i zatoki wszelkich rozmiarów. Miejsca takie jak Van czy Raz pozwalają poznać Finistère Sud od jego najdzikszej i zarazem najpiękniejszej strony. W departamencie znajdziemy również największe bretońskie porty rybołówstwa przybrzeżnego i pełnomorskiego: Audierne, Concarneau, Douarnenez, Le Guilvinec i Camaret. W głębi lądu, w Argoat zwanej krainą drewna, odnajdziemy tradycyjną bretońską wieś, z niewielkimi zielonymi lasami i płytkimi dolinami, którymi płyną nadmorskie rzeki. To właśnie tutaj stawiano skromne, choć przeurocze kapliczki. Historia Bretanii jest niezwykle bogata, naznaczona wieloma ważnymi wydarzeniami: od wzniesienia megalitycznych budowli, przez zwycięstwo Juliusza Cezara w 56 r. p.n.e. nad flotą wenetyjską, podbój Karola Wielkiego w 799 r., po ponowne przyłączenie Księstwa Bretanii do Francji w 1532 r. przez Franciszka I Walezjusza. Dusza Bretanii przesiąknięta jest zmysłem fantastyki i starodawnymi pogańskimi tradycjami, które leżą u źródeł wielu żywotów świętych. Armoryka to ojczyzna legendarnych Rycerzy okrągłego stołu, towarzyszy króla Artura, którym zawdzięczamy jedne z najpiękniejszych kart historii tych ziem. Park Regionalny Armoryki obejmuje część gór Montagnes Noires i niemal cały półwysep Crozon. Rzeka Aulne przepływa przez Dzień Dobry www.wirtualnafrancja.com znajdujące się w środkowej części regionu Châteaulin, a bardziej na południe, na zbiegu rzek Steir i Odet, leży Quimper – stolica Kornwalii. Najważniejsze aglomeracje to leżące nad rozległą zatoką Douarnenez (na zachodzie) i południowe Concarneau z licznymi fortyfikacjami. Ponieważ Finistère Sud leży nieco bardziej na południe, znakomicie nadaje się do nadmorskiego wypoczynku. Łagodny klimat kurortów, takich jak Morgat, kontrastuje z nieprzystępnością Ménez-Hom czy przylądka Raz. Archipelag Glénan, archipelag Tristana czy Sein to kapitalne miejsca do nurkowania i żeglowania. BREsT Rozległa reda portu w Breście jest dowodem na odwieczny mariaż miasta z morzem. Przez wiele wieków służył on marynarce, dziś przyjmuje promy i statki pasażerskie. Brest to również światowa stolica oceanografii, a jej instytuty badawcze ściągają nawet 60 % naukowców w tej dziedzinie. Nowoczesny kompleks Océanopolis co roku wita tysiące turystów. Miasto wspaniale się rozwija pomimo dotkliwych zniszczeń poniesionych w trakcie II wojny światowej. Odrysowane od linijki ulice, wielo piętrowe bloki i nieco szare dzielnice spra wiają, że odbudowany tuż po wojnie Brest trudno nazwać nadmorskim kurortem. Niemniej, warto wybrać się do miasta, by odkryć oferowaną przezeń szeroką gamę nadmorskich atrakcji: suche doki, okręty bojowe, nasycone jodem powietrze, rozległą redę, krzyk mew, a przede wszystkim – nowoczesne oceanarium. Quimper Strzeliste wieże katedry St-Corentin zdobią serce Quimper, dawnej stolicy Kornwalii. Czuwają nad wąskimi alejkami zabudowanymi kamienicami, których nazwy pochodzą od wykorzystujących je średniowiecznych gildii. Nieodzownym punktem programu jest również przechadzka nad brzegami Odet w połowie drogi Bretanii do morza. Pays de Dinan - Fot. Christophe Leux / CRTB Quimper (bret. Kemper), zaklasyfikowane jako miasto sztuki i historii, zdaje się doskonale sobie zdawać sprawę ze swojego bogactwa kulturalnego, które pielęgnuje i intensywnie promuje. Katedra została niedawno odrestaurowana, a place Laënnec i Saint- Corentin poddano generalnemu remontowi. Odkryto tu cmentarz z XII wieku i promenadę z XIV wieku. Miasto wzbogaciło się również o centrum sztuki nowoczesnej, le Quartier. Miasto nie zapomina o swoich słynnych mieszkańcach – o Fréronie, krytyku literackim, przeciwniku Woltera, o poszukiwaczu przygód, René Madeku, o poecie Maksie Jacobie i lekarzu René Laënneku. To właśnie w Quimper powieszono Mariona du Faouët, bretońskiego odpowiednika Robin Hooda. Słynny odkrywca Yves de Kerguelen również pochodził z okolic miasta. Mieszkańcy Quimper czują silną więź ze swoimi celtyckimi przodkami i świętują kulturę celtycką na festiwalu Kornwalii organizowanym co roku w lipcu. MORBIHAN Leżący na południu Bretanii Morbihan, po bretońsku „małe morze”, to jedyny departament we Francji, który zachował nazwę w regionalnym języku. Łagodne krajobrazy oświetlone pięknym słońcem, omywane wodami Atlantyku postrzępione wybrzeże i wspaniałe miasta - Morbihan to miejsce pomiędzy wodą a lądem, oferujące wiele atrakcji. Początki historii Morbihan giną w mrokach niepamięci. Zamieszkujący te tereny w neolicie ludzie pozostawili po sobie imponującą ilość kamiennych konstrukcji. Same budowle w Carnac i w Locmariaquer stanowią największą koncentrację megalitów na świecie. Zatoka Morbihan to zbiornik przypominający niewielkie śródlądowe morze, gdzie, jak mówi się, wysp jest tyle, co dni w roku. Solne pola i bagna są domem dla niezliczonej ilości gatunków ptaków. Łagodny klimat, południowa roślinność, kolorowe piękno krajobrazu i przyjemne, piaszczyste plaże przyciągają rzesze turystów. Rzeki Auray i Vannes wpadają do zatoki i stanowią jej przedłużenie na lądzie. Wybrzeże Morbihan to również bogactwo wysp (Arz, Belle-Île, Groix, Houat itd.), które odwiedzić powinien każdy miłośnik dzikiej przyrody. Wcinający się w Atlantyk wąski półwysep Quiberon to miejsce wyjątkowe – dzikie, nieogładzone, silnie kontrastujące z łagodniejszym wschodnim wybrzeżem, obfitującym w przytulne plaże. Miasta regionu, jak choćby antyczne Vannes czy odbudowane po II wojnie światowej Lorient, tętnią życiem. W głębi lądu warto zwiedzić zamki w Josselin i w Pontivy, piękne domy w Rochefort-en-Terre, dawne hale w Questembert i
Vannes - fot. : Donatienne Guillaudeau / CRTB muzeum malarstwa w Faouët. Rzeka Vilaine przepływa przez południową część Morbihan i wpada do Atlantyku tuż za granicami La Roche-Bernard. Vannes, leżąca w głębi zatoki stolica departamentu, jest niezwykle dynamicznym miastem, którego populacja studentów nieustannie wzrasta. Pozostałe dwa większe miasta leżą bardziej na południowym zachodzie: Lorient, nazywane również „Miastem pięciu portów” i średniowieczne Auray. Region obfituje w rzeki, rzeczułki i strumienie, których nie sposób zliczyć. Zatoka Morbihan jest niemal zamknięta i dobrze chroniona przed falami oceanu. Wewnątrz zatoki wyrasta mozaika wysepek. Znajdujące się w głębi departamentu miejscowości są mniej uczęszczane, mimo interesujących zabytków i pięknych pejzaży. vANNEs Vannes cieszy się dużą popularnością wśród turystów ze względu na bogate dziedzictwo architektoniczne i wysoki poziom życia. Mury broniące dostępu do średniowiecznego miasta zbudowanego wokół katedry przetrwały do naszych czasów. Spacer ulicami miasteczka pozwoli odkryć wspaniale odrestaurowane bogactwa Vannes. Bliskość zatoki sprawia, że miasto jest idealną bazą wypadową na „małe morze” i rozsiane na jego powierzchni wysepki. Historię Vannes datuje się na czasy imperium rzymskiego, kiedy to miasto nosiło nazwę Darioritum. W V w. w Vannes założono biskupstwo. W Średniowieczu miasto zyskało na znaczeniu. W XIV w. zostało stolicą Bretanii, a jego mury trzeba było rozbudować. Obecnie miasto przeżywa rozkwit dzięki rosnącej populacji studentów, zwiększającej się roli centrum administracyjnego i stolicy departamentu oraz rzeszom przybywających do Bretanii turystów. LOIRE ATLANTIQUE Od Ancenis do Saint-Nazaire, Loara toczy swe leniwe wody przepływając między innymi przez Nantes, stolicę departamentu. Rzeka opuszcza skąpane w zieleni koryto i wpada do oceanu tworząc szeroką deltę. Północ departamentu zdominowana jest przez lasy i stawy. Południe i znajdujące się na zachodzie Guérande obfitują za to w słone bagna. Departament Loire Atlantique bynajmniej nie odcina się od swoich bretońskich korzeni, ale otwiera się również na swoich południe i departament La Vendée. W 1969 r. wstąpił do Kraju Loary. Cały region podporządkowany jest szerokiej delcie rzeki, która stanowi doskonałe okno na Atlantyk. Nantes, dawna stolica Księstwa Bretanii, jest dziś stolicą Kraju Loary. Jest to również największe miasto na zachodzie Francji. Aż do połowy XIX w. Loara była bardzo ważną drogą transportu dóbr, m.in. soli z Guérande i ryb z oceanu. Departament składa się z licznych gmin, z których każda ma swoją regionalną specyfikę. I tak mieszkańcy półwyspu Guérande i miasta Le Croisic od stuleci produkują sól. Tymczasem La Baule i okoliczne kurorty powstały dopiero pod koniec XIX w. Przemysłowe Saint-Nazaire przeżyło największy rozkwit w pierwszej połowie XX wieku. W okolicach Retz królują pastwiska, plaże i słone bagna. Okolice Ancenis to obszar uprawy winogron z gatunków muscadet i gros-plant. Niebieskie tony oceanu zastępuje tu zieleń wybrzeża i fot. : Erich Spiegelhalter / CRTB fot. : Donatienne Guillaudeau / CRTB czerwień dachówek. Północna część departamentu to zielone pejzaże lasu Gâvre i krainy Châteaubriant. Departament Loire Atlantique bierze swoją nazwę od rzeki, która przecina go na całej długości i wpada do Oceanu Atlantyckiego w okolicach Saint-Nazaire. Jest to bardzo zróżnicowany teren. Północno-zachodnia część departamentu, półwysep, na którym leży Guérande oraz la Brière, to skaliste wybrzeża i bagna, z rozsianymi tu i ówdzie domami krytymi strzechą lub dachówkami. Część północna, Châteaubriant, to tereny otoczone lasami, które doskonale nadają się do pieszych wycieczek. Dominują tam niebieski i szary, czyli kolory skał łupkowych. Na południe od Loary rozciągają się winnice i przysadziste domy kryte dachówką rzymską. Nad brzegiem oceanu, w okolicach Retz, piaszczyste plaże przeplatają się ze słonymi bagnami eksploatowanymi od czasów starożytności. NANTEs Historyczna stolica książąt Bretanii wzniesiona została w strategicznym miejscu, gdzie rzeki Sèvre i Erdre wpadają do Loary. Choć pełne starych gmachów i luksusowych kamienic z XVIII i XIX w., Nantes to dynamiczne, młode duchem miasto, inwestujące znaczne środki we własny rozwój. Od niedawna Nantes jest szóstym pod względem liczby mieszkańców miastem Francji, dzięki rekordowemu napływowi ludzi skuszonych wysokim poziomem życia. Aby dobrze poznać Nantes, należy spokojnie zwiedzić okolice zamku książęcego i skierować się na drugi brzeg Loary. We wschodniej części miasta znajdujemy zamek książąt bretońskich wraz z placem du Bouffay i katedrą Saint-Pierre-et-Saint-Paul, które niegdyś stanowiły ścisłe centrum Nantes. Ogród, muzeum sztuk pięknych i stylizowane centrum kulturalne Le Lieu Unique to nieodzowne punkty programu. Aby obejrzeć miejsca, które zainspirowały pochodzącego z Nantes Juliusza Verne’a, należy skierować swe kroki na zachód, brzegiem rzeki, daleko za teren portu morskiego. Merci pour l'aide du Comité Régional du Tourisme de Bretagne www.tourismebretagne.com
Page 1 and 2: 91 listopad - novembre 2011 Magazin
Page 3 and 4: Vos loisirs et divertissements à p
Page 5 and 6: par semaine UWaga Biuro A.F.P.E. dz
Page 7 and 8: us FrAnCe - beLArus- russIe (DE PAR
Page 9 and 10: Mają one twardą, zbitą masę i
Page 11 and 12: i przykrywane później ziemią, cz
Page 13: Belle Île - fot. : Jean-Patrick Gr
Page 17 and 18: ZAPIsY NA NOWY ROK AKADEmICKI 2011/
Page 19 and 20: SZUKAM PRACY - OFERTY - RECHERCHE D
Page 21 and 22: 40 91 94 warsztat samochodowy mecha
Page 23 and 24: DZIEN DOBRY Magazine : le trait d'u

Jackowiak - Rondeau - Le trait d'union franco-polonais

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?