Panarion † Adversus haereses 1.153 Ἐπιστολὴ γραφεῖσα ἐν τῷ ...
Panarion † Adversus haereses 1.153 Ἐπιστολὴ γραφεῖσα ἐν τῷ ...
Panarion † Adversus haereses 1.153 Ἐπιστολὴ γραφεῖσα ἐν τῷ ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ὑπόστασιν τῆς θεότητος; ἢ καταχρηστικῶς εἴωθε πᾶν ῥῆμα ὑπέρογκον λέγεσθαι ἡμῖν εἰς<br />
παράστασιν τῶν <strong>ἐν</strong> ἡμῖν πληρουμένων; 34. Καὶ γὰρ <strong>τῷ</strong> μὲν ὄντι πᾶς θεοσεβὴς οὐ κατὰ<br />
τὸν νοῦν τὸν ἀνθρώπινον πολιτεύεται, ἀλλὰ κατὰ τὸν τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὑπὸ Χριστοῦ<br />
πληρούμενον τῇ συνέσει, τὸν κατὰ τὸν Χριστὸν λογιζόμενον <strong>ἐν</strong> δικαιοσύνῃ, τὸν <strong>ἐν</strong><br />
Χρισ<strong>τῷ</strong> πεπολιτευμένον τῇ ὁμολογίᾳ, τὸν διὰ Χριστὸν σῳζόμενον <strong>ἐν</strong> τῇ δικαιοπραγίᾳ.<br />
οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νοῦς Χριστοῦ, ὁ <strong>ἐν</strong> ἡμῖν δυνάμενος εἶναι καὶ <strong>ἐν</strong> τόπῳ περιεκτικῷ τὸν<br />
Χριστὸν μὴ κατέχειν. πάντη γάρ ἐστιν ὁ πατὴρ καὶ ὁ υἱὸς καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα, καὶ <strong>ἐν</strong><br />
ἡμῖν ὑπάρχει πνευματικῶς, ἐὰν αὐτοῦ ἄξιοι γενώμεθα, οὔ τινος τόπου περικλείοντος<br />
αὐτὸν καὶ τὸν αὐτοῦ πατέρα καὶ τὸ ἅγιον αὐτοῦ πνεῦμα, τῇ δὲ δυνάμει τῆς αὐτοῦ<br />
θεότητος <strong>ἐν</strong> ἅπασι τυγχάνων ἐστὶ καὶ ἀμιγὴς πάντων ἐστὶ διὰ τὴν αὐτοῦ<br />
ἀσυγκοινώνητόν τε καὶ ἀσύγκριτον οὐσίαν καὶ ἀκραιφνῆ καὶ ἀκατάληπτον θεότητα.<br />
ὅταν δὲ εἴπῃ ὁ ἀπόστολος «ἡμεῖς δὲ νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν», ἆρά γε τί λογισώμεθα; εἶχε<br />
τὸν ἴδιον ἀνθρώπινον νοῦν ἢ τοῦ Χριστοῦ ἐμφορούμενος νοῦν τὸν μὲν ἴδιον<br />
ἀπεβάλλετο, νοῦν δὲ Χριστοῦ εἶχεν ἀντὶ τοῦ ἰδίου; οὐ πάντως. συνομολογήσειε γὰρ<br />
ἕκαστος τῶν ἀκουόντων ὅτι τὸν μὲν ἴδιον εἶχε, τοῦ τε Χριστοῦ <strong>ἐν</strong>εφορεῖτο, τοῦ<br />
κοσμήσαντος αὐτὸν κατὰ τὴν θεοσέβειαν καὶ γνῶσιν καὶ θεοῦ πολιτείαν ἐπουράνιον. εἰ<br />
τοίνυν τὸν ἴδιον ἔχων νοῦν Χριστοῦ <strong>ἐν</strong>εφορεῖτο νοῦν, ἄρα γε καὶ Χριστὸς αὐτὸς ὁ λόγος<br />
νοῦς ἦν, εἴ γε οὕτως δεῖ λέγειν, ἐπειδή τισι τοῦτο ἔδοξε νοῦν καλεῖν θεόν. ἐγὼ δὲ τὸν<br />
νοῦν τὸν ἡμέτερον οὐχ ὑπόστασιν ἡγοῦμαι, οὐδέ τις τῶν υἱῶν τῆς ἐκκλησίας, ἀλλ'<br />
<strong>ἐν</strong>έργειάν τινα ἐκ θεοῦ <strong>ἐν</strong> ἡμῖν δεδομένην καὶ οὖσαν. τὸν δὲ Χριστὸν ὑπόστασιν 3.447<br />
λέγω, ὡς καὶ πάντες πιστοὶ ὁμολογοῦσι, καὶ θεὸν ὁμολογῶ καὶ ὄντα κύριον, ἐκ πατρὸς<br />
γεγεννημένον, τέλειον ἐκ τελείου καὶ φῶς ἐκ φωτὸς καὶ θεὸν ἐκ θεοῦ. ἀλλ' ὅμως κατὰ<br />
τὸν αὐτὸν λόγον ὁ ὢν <strong>ἐν</strong> ἑαυ<strong>τῷ</strong> νοῦς, ὥσπερ ὁ ἅγιος ἀπόστολος διδάσκει περὶ αὐτοῦ ὅτι<br />
«ἡμεῖς δὲ νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν», εἶχεν αὐτὸς καὶ οἱ ὑπ' αὐτοῦ μαρτυρούμενοι τὸν ἴδιον<br />
ἑαυτῶν νοῦν καὶ πάλιν <strong>ἐν</strong>εφοροῦντο τοῦ Χριστοῦ νοῦ, οὕτως δυναμένης τῆς χάριτος<br />
αὐτοῦ <strong>ἐν</strong> ἑαυτοῖς τελειοῦσθαι. 35. Ἄρα οὖν οὐδὲν διοίσει ἀπὸ τοῦ κατάντικρυς<br />
ὁμοιώματος τὸ καὶ ἐπὶ Χριστοῦ τοῦτο λαμβάνειν, ὅτι Χριστὸς ὢν <strong>ἐν</strong> ἑαυ<strong>τῷ</strong> νοῦς, εἰ καὶ<br />
μετεῖχε νοῦ ἀνθρωπίνου, ὡς καὶ σαρκὸς μετέσχε καὶ αἵματος καὶ ψυχὴν εἶχε τὴν<br />
ἀνθρωπείαν, οὐ πάντως ἀπὸ τοῦ νοὸς ᾐχμαλωτεύετο. εἰ γὰρ ὁ κατὰ φύσιν ἴδιον νοῦν<br />
κεκτημένος ἀπόστολος τὸν ἀνθρώπινον καὶ τὸν ἐκ συμμετοχῆς δωρεᾶς καὶ χαρίσματος<br />
καὶ χάριτος, οὐκέτι κατὰ τὸν νοῦν τὸν ἴδιον ἐπολιτεύετο, ἀλλ' ὑπερβαινούσῃ τινὶ<br />
φύσεως ἀγωγῇ <strong>τῷ</strong> Χριστοῦ νῷ κατεκοσμεῖτο, πόσῳ γε μᾶλλον ὁ θεὸς λόγος <strong>ἐν</strong> ἑαυ<strong>τῷ</strong><br />
ἔχων τὴν πᾶσαν τελειότητα, αὐτοτέλειος ὤν, αὐτόθεος ὤν, αὐτοδύναμις, αὐτόνους,<br />
αὐτόφως, καὶ τοῦ νοῦ καὶ παντὸς τοῦ σώματος πληρωτὴς ἐγένετο, μᾶλλον δὲ<br />
τελειωτής, καὶ <strong>ἐν</strong> ἅπασι διὰ τῆς αὐτοῦ <strong>ἐν</strong>σάρκου παρουσίας ἡμῖν τὸ σωτήριον<br />
ἐξειργάσατο; παρενεκτέον τοίνυν τὸν τοιοῦτον λόγον, μὴ ἔχοντα ἔμφασιν περὶ τῆς<br />
τοιαύτης ὑποθέσεως, καὶ παρενεκτέον τὸ μὴ ὁμολογεῖν πάντα τέλεια <strong>ἐν</strong> Χρισ<strong>τῷ</strong>, ἄνευ<br />
ἁμαρτίας. πάντα γὰρ ἀληθινῶς ἐποίησεν ἐλθὼν ὁ λόγος, τὰ προγεγραμμένα περὶ αὐτοῦ<br />
τελειῶν κατὰ τὸ γεγραμμένον «ἰδού, ἡ παρθένος <strong>ἐν</strong> γαστρὶ ἕξει» καὶ τὰ ἑξῆς· <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ<br />
ἐγκυμονηθεὶς καὶ οὐκ <strong>ἐν</strong> δοκήσει, συλλαμβανόμενος <strong>ἐν</strong> γαστρὶ <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ, <strong>ἐν</strong>δημῶν<br />
σαρκὶ <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ, σάρκα ἔχων καὶ ψυχὴν <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ καὶ νοῦν <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ, καὶ πάντα εἴ<br />
τί ἐστιν ἄνθρωπος <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ χωρὶς ἁμαρτίας, καὶ γεγεννημένος ἐκ παρθενικῆς μήτρας<br />
καὶ ἁγίας παρθένου <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ, οὐκ ἐκ σπέρματος ἀνδρός, <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ δὲ σάρκα ἔχων<br />
καὶ ψυχὴν καὶ νοῦν, ὡς ἔφην, καὶ διὰ τῶν τοκετικῶν πόρων <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ εὑρισκόμενος<br />
καὶ <strong>ἐν</strong> φάτνῃ <strong>ἐν</strong> ἀληθείᾳ σπαργανούμενος, ὑπὸ Μαρίας βασταζόμενος καὶ <strong>ἐν</strong> Αἰγύπτῳ<br />
Ερευνητικό έργο: ∆ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ – ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ.<br />
Εργαστήριο ∆ιαχείρισης Πολιτισµικής Κληρονοµιάς, www.aegean.gr/culturaltec/chmlab.<br />
Χρηµατοδότηση: ΚΠ Interreg ΙΙΙΑ (ETΠΑ 75%, Εθν. πόροι 25%). Πανεπιστήµιο Αιγαίου, Τµήµα Πολιτισµικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, © 2006.<br />
Επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση του υλικού µε αναφορά στην πηγή προέλευσής του.<br />
564