Pobierz PDF - Tygodnik powiatowy

14
3 czerwca 2009
wieruszów
Wieruszów
W świecie widzianym moim okiem
„Każdy z nas nosi w sobie piękno. Cała sztuka polega na tym, by umieć je odnaleźć.”
Eric Emmanuel Schmitt
Fotografia czarno – biały lub
kolorowy, mały skrawek papieru,
a ile można z niego wyczytać. To
sztuka, która opowiada o uczuciach,
emocjach, a przede wszystkim
pomaga nam skryć głęboko
wspomnienia, które pragniemy
ocalić od zapomnienia. To forma
dziękczynienia Stwórcy za możliwość
zachwytu nad doskonałością
Matki Ziemi.
Dla wielu fotografia to pasja życia.
Obrazy uwieńczone aparatem
sprawiają, że inaczej spoglądamy
na otaczający nas świat, dostrzegamy
jego dobro i piękno. Od ponad
30 lat fotografia jest pasją życia
Ryszarda Zycha z Wieruszowa,
fotografa amatora, społecznika,
który za pomocą aparatu fotograficznego
uwiecznia wydarzenia
kulturalne i życie mieszkańców
Wieruszowa i okolic, piękno naszego
krajobrazu, ciekawe osobistości
oraz życie rodzinne. 22
maja w Wieruszowskim Domu
Kultury miało miejsce otwarcie
wystawy fotograficznej Ryszarda
Zycha pt.”Kultura Wieruszowa w
Fotografii”.
Ryszard Zych (53) ur. w Łubnicach,
ukończył Liceum Ogólnokształcące
w Wieruszowie, a następnie
Studium Ochrony Roślin
w Szamotułach. Od 32 lat pracuje
w zakładzie płyt wiórowych, niemieckiej
firmie Pfleiderer Prospan
S.A. Zodiakalny Byk, ma
dużo przyjaciół. Żonaty, ma trójkę
dzieci: dwie córki i syna i żonę (jak
twierdzi) jedyną do końca życia.
„Trzeba być wrażliwym na pewne sprawy, nie tylko widzieć siebie, ale
widzieć innych ludzi” – mówi Rysiek
Zdjęcie, które sprawiło mi największą radość - „Formacja Nieżywych
Schabuff”
Skąd pasja i jakie były jej początki?
Początki z fotografią, te pierwsze, to
było jak dostałem na I komunię Św.
„Druha” i nie wiedziałem, do czego
służy aparat, chyba nawet nie zrobiłem
nim żadnego zdjęcia. Wtedy mnie
to nie interesowało, dopiero w późniejszym
okresie zaczęły mnie interesował
piękne zdjęcia w magazynach, czasopismach
zachodnich, wtedy nie były
one dostępne u nas, można było sobie
jedynie pooglądać. Chciałem dojść do
tego, dlaczego są takie piękne zdjęcia,
jak oni to robią, jakimi technikami i
to mnie zainspirowało i zająłem się
fotografią. Kupiłem sobie pierwszy
aparat, zacząłem czytać, dochodzić,
zgłębiać temat
Która to pana wystawa fotograficzna,
kto był jej inicjatorem i
kto pomógł panu w jej zrealizowaniu?
To jest moja druga wystawa w Wieruszowskim
Domu Kultury, jedną
miałem także w Powiatowej Bibliotece
Publicznej w Wieruszowie. W sumie
mam w swoim dorobku trzy wystawy
fotograficzne. Chcę pokazać to, co robię,
żeby ludzie zobaczyli, ponieważ
często przechodzą obok pewnych rzeczy
nie widzą, widzą tylko to, co jest na
talerzu.
Chciałem podziękować WDK-owi,
który pomógł mi zorganizować tę wystawę,
także pani Iwonie Szkopińskiej
Burmistrz Wieruszowa, że była
przychylna zorganizowaniu wystawy.
Osoby, które mi pomogły też uważają,
że trzeba to pokazać to, co się robi, a
robi się naprawdę dużo, bo ludzie szybko
zapominają. Pamięć ludzka jest
ulotna, zresztą sam mogę o tym coś
powiedzieć, jednak jak się spojrzy na
to zdjęcie to człowiek sobie przypomina,
że był tu, czy tam, czy co się działo ciekawego
Czy w ślady taty idzie któreś z
dzieci?
Muszę stwierdzić z przykrością, że
żadne z dzieci nie idzie w moje ślady,
córki robią, co innego, syn chce zostać
grafikiem komputerowym. Bardzo dobrze
maluje, chce robić komiksy i w tym
kierunku chce się kształcić. A żona
podziwia i czasami zrobi mi zdjęcie
gdzieś na spacerze.
Które zdjęcie z bogatego dorobku
fotograficznego sprawiło panu
największą radość?
Zdjęcie, które mi sprawiło radość to
było zdjęcie, które zrobiłem „Formacji
Nieżywych Schabuff” na Dniach Wieruszowa.
Bałem się zrobić to zdjęcie, bo
nie wiedziałem jak artyści to przyjmą
zapytałem i pozwolili mi.
Co jest ważniejsze: zrobienie dobrego
zdjęcia czy odnalezienie go
wśród innych zdjęć?
Najważniejszy jest temat. Może to być
coś prostego, ale żeby przemawiało, czy
to gestem czy spojrzeniem. Musi to inspirować,
może to być prosta rzecz, czy
prosty człowiek. Proste zdarzenia żeby
przyciągnęło uwagę widza. Czasami
przypadek zrządzi, że, to zdjęcie jest
ciekawe. Można jechać samochodem,
zrobić zdjęcie i się trafi w tę dziesiątkę,
można nawet przypadkowo komórką
zrobić. Życie kreuje scenariusze, na siłę
nic się nie zrobi, niestety.
Czy łatwo jest, i czy każdy może
posiąść tą umiejętność posługiwania
się światłem, kolorem i sprzętem?
Nie, to nie jest takie proste, to trzeba
widzieć, troszeczkę inaczej. Trzeba
być wrażliwym na pewne sprawy, nie
tylko widzieć siebie, ale widzieć innych
ludzi, teraz są takie czasy, że w czasie
tego pędu miga nam wszystko jak za
szybą. Staram się widzieć pewne sprawy
i pokazać je ludziom. Żyję sobie
może trochę wolniej, myślę, że jest to
odpowiedni tryb życia.
Na jakim sprzęcie pan obecnie
pracuje, jakim aparatem fotografuje
pan świat dookoła?
Obecnie pracuję na aparacie firmy
Nixon i na dobrych szkłach, to jest
podstawa, aby te fotki były dobre.
Czy fotografia to droga pasja?
Czy droga pasja? Ńa początku można
zacząć od tanich rzeczy i można się
uczyć, ja też tak zaczynałem, ale z czasem
należy sobie podnosić poprzeczkę, z
każdym rokiem podnosić poprzeczkę. W
ten sposób człowiek będzie się rozwijać
nie tylko materialnie, ale i duchowo.
Czy publikuje pan swoje zdjęcia,
jeśli tak to gdzie?
Zdjęcia swoje często publikuję w naszym,
wspaniałym Ilustrowanym Tygodniku
Powiatowym, ja to robię dla
ludzi, sprawia mi to wielką radość, dopóki
będę żył będę to robił. Nie liczę na
żadne pieniądze, bo pieniądz w życiu
to jeszcze nie wszystko, znam takich, co
mają całe worki i nie są szczęśliwi. Ja
to robię dla ludzi i dla społeczności naszej,
lokalnej i w ten sposób chce żyć.
Jakie plany na przyszłość, jakie
zamierzenia pod względem fotografii?
Moim takim planem jest zrobić wystawę
w naszym miejskim Rynku,
wielkich formatów, w okresie letnim,
może przy pomocy naszych władz
gminnych, powiatowych. Wystawa ta
byłaby z dorobku naszych władz, czy
z rzeczy, które się u nas w ostatnim
okresie robiło, czy nawet prostych ludzi
pokazać, że byli tacy, bo czas zaciera
ich pracę, pamięć o nich. Chciałbym
zainspirować nasze środowisko, by ludzie
to dobrze przyjęli.
Nie wiem, kiedy byłaby ta wystawa,
jeszcze raz zwrócę się do WDK-u, pani
burmistrz może coś z tego wyjdzie.
Kto ze znanych fotografików jest dla
pana autorytetem, na kim się pan
wzoruje?
Raczej nie wzoruję się na nikim,
jest wielu, dobrych fotografików,
lepiej poszukiwać własnych dróg,
wtedy człowiek wypracowuje swój
własny styl. Można popatrzeć, ale
raczej staram się wypracować swój
styl. Wtedy mówią: „O robił to Rysiek
Zych”.
Czy warto mieć w życiu pasję?
Fotografia to jest pasja, sposób na
życie, czasami na nudne życie, może
jakieś spełnienie. W życiu trzeba się
rozwijać cały czas się rozwijać.
Warto mieć pasję w życiu, zachęcam
wszystkich, szczególnie młodych, żeby
nie marnowali wieku,. żeby się poświęcali
pasjom, nie mówię tylko o fotografii,
bo są jeszcze inne rzeczy ciekawe dla
wielu ludzi. Nieraz nie wiadomo, co z
sobą zrobić, warto się czymś zająć.
Młodzi powinni wyjść z inicjatywą,
nie czekać, aż ich się za rękę poprowadzi.
Żyjemy w dobie komputerów,
dysków twardych, czy warto wy-
woływać zdjęcia?
Apeluję do wszystkich ludzi zajmujących
się fotografią, żeby nie
trzymali zdjęć tylko i wyłącznie
na dyskach twardych, czy nośnikach
typu płytach czy penDrive
-ach Jest tzw. złośliwość rzeczy
martwych, w każdej chwili może
się popsuć, wtedy nie będzie nic.
Najlepiej wywoływać, chociaż raz
w miesiącu nawet po 10 fotografii,
to są bardzo małe koszta, a wartość
historyczna takich zdjęć jest niesamowita,
zwłaszcza w późniejszym
etapie życia człowieka. Apeluję,
wywołujcie sobie fotki, naprawdę
warto. Dawniej na dworach był
malarz, malował rodzinę królewską,
czy damy dworu, później był
fotograf, a teraz jest epoka aparatów
cyfrowych i każdy ma możliwość
robienia w domu, tego, co
robiono kiedyś na dworach. Nie
wolno o tym zapominać, że to zostaje
na pokolenia. Tak to widzę.
Największe marzenie?
Moim marzeniem jest fotografować
Ziemię z Kosmosu
Życzę zrealizowania planów związanych
z wystawą na Rynku w Wieruszowie
i …spełnienia marzeń.
Fotografia, uwiecznienie ulotnych
chwil z naszego życia,
uchwycenie i możliwość zapamiętania
piękna krajobrazu, naszych
radości, smutku. Zajmuje ona
szczególne miejsce w naszych
sercach. W dobie komputeryzacji
jej niezaprzeczalną jej zaletą
jest możliwość, iż w każdej chwili
możemy wziąć ją w rękę i udać
się w podróż naszego dzieciństwa,
wspomnieć ważne momenty
z naszego życia oraz „spotkać
„ osoby bliskie, których już nie
ma obok nas.
Z Ryszardem Zychem, z zamiłowania
fotografem rozmawiała
Anna Świegot