Wykład 2 i 3 (wezły, proste i płaszczyzny sieciowe)
Wykład 2 i 3 (wezły, proste i płaszczyzny sieciowe)
Wykład 2 i 3 (wezły, proste i płaszczyzny sieciowe)
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Definicje<br />
Sieć Bravais'go -<br />
Nieskończona sieć punktów przestrzeni takich, że otoczenie każdego punktu jest<br />
identyczne<br />
Nieskończona sieć punktów przestrzeni otrzymanych wskutek przesunięcia jednego<br />
punktu o wszystkie możliwe wektory typu:<br />
r r r r<br />
= n a + n b + n c<br />
T<br />
1 2 3<br />
Gdzie liczby n są liczbami całkowitymi, a wektory a, b i c są to tzw. wektory prymitywne<br />
(trzy najkrótsze wektory, nie leżące w jednej płaszczyźnie, tworzące daną sieć –jak wersory<br />
na osiach układu współrzędnych)<br />
<br />
<br />
<br />
Baza atomowa - Grupa atomów przyporządkowana każdemu punktowi (węzłowi) sieci<br />
Bravais'go.<br />
Komórka prymitywna - NAJMNIEJSZA bryła geometryczna (zazwyczaj wielościan) , która<br />
po translacjach o wszystkie możliwe kombinacje wektorów prymitywnych (wszystkie<br />
możliwe wektory translacji) wypełni całą przestrzeń bez dziur i nakładania się.<br />
Komórka elementarna -Bryła geometryczna (zazwyczaj wielościan) , która po translacjach<br />
o niektóre kombinacje wektorów prymitywnych (niektóre wektory translacji) wypełni całą<br />
przestrzeń bez dziur i nakładania się.<br />
Najczęściej wybiera się je tak, aby odzwierciedlały symetrię kryształu.<br />
Sieć Bravais’go<br />
Struktura kryształu<br />
Baza<br />
1
Sieci Bravais’go<br />
a<br />
a<br />
a<br />
regularne<br />
a<br />
a<br />
Simple<br />
prymitywna Cubic (P)<br />
a<br />
a<br />
Wewnętrznie<br />
Body-Centered<br />
Cubic (I)<br />
centrowana<br />
(bcc)<br />
a<br />
a<br />
Face-Centered<br />
Ściennie Cubic (F)<br />
centrowana<br />
(fcc)<br />
c<br />
c<br />
a<br />
a<br />
a<br />
a<br />
Simple<br />
Body-Centered<br />
Tetragonalne: (P) prymitywna Tetragonal (I) i<br />
wewnętrznie centrowana<br />
Sieci Bravais’go<br />
Rombowe<br />
a<br />
c<br />
b<br />
Base-Centered<br />
Orthorhombic<br />
(C)<br />
a<br />
c<br />
b<br />
Face-Centered<br />
Orthorhombic<br />
(F)<br />
a<br />
c<br />
a<br />
120º<br />
Hexagonal<br />
heksagonalna<br />
(H)<br />
c<br />
c<br />
a<br />
b<br />
Simple<br />
Orthorhombic<br />
(P)<br />
b<br />
a<br />
Body-Centered<br />
Orthorhombic<br />
(I)<br />
a<br />
α<br />
α α a<br />
a<br />
Rhombohedral<br />
romboedryczna<br />
(R)<br />
2
Sieci Bravais’go<br />
c<br />
c<br />
c<br />
β b<br />
a<br />
Simple Monoclinic<br />
jednoskośne<br />
(P)<br />
a<br />
β<br />
b<br />
Base-Centered<br />
Monoclinic (C)<br />
a<br />
β<br />
α<br />
Triclinic (P)<br />
trójskośna<br />
γ<br />
b<br />
Reasumując, istnieje tylko:<br />
7 kształtów komórek elementarnych<br />
14 typów sieci Bravais'go<br />
3
Osie krystalograficzne<br />
Osie krystalograficzne:<br />
układ osi współrzędnych<br />
zaczepiony w wierzchołku<br />
komórki elementarnej<br />
Parametry komórek<br />
elementarnych<br />
Parametry komórki<br />
elementarnej: długości<br />
krawędzi komórki<br />
elementarnej (są to<br />
odległości jednostkowe na<br />
osiach krystalograficznych),<br />
oraz kąty pomiędzy<br />
osiami.<br />
4
Zestawienie niektórych danych poszczególnych<br />
komórek elementarnych<br />
Regularna<br />
Tetragonalna<br />
Rombowa<br />
Heksagonalna<br />
Romboedryczna<br />
lub trygonalna<br />
Jednoskośna<br />
Trójskośna<br />
(c) 2003 Brooks/Cole Publishing / Thomson Learning<br />
Położenie punktów w krysztale<br />
Współrzędne punktów w komórce<br />
elementarnej wyraża się tak samo jak<br />
współrzędne punktów w układzie<br />
współrzędnych w geometrii<br />
analitycznej, ale jednostkami na<br />
osiach są parametry komórki a, b, c.<br />
5
Wskaźniki punktów<br />
Z<br />
b<br />
c<br />
1,1,1<br />
0,0,0<br />
Y<br />
X<br />
1,0,0<br />
½,½,0<br />
a<br />
Wskaźniki punktów<br />
6
Wskaźniki kierunków w<br />
krysztale<br />
Trzy liczby całkowite, względem siebie pierwsze [uvw].<br />
Jeżeli prosta przechodzi przez początek układu współrzędnych, to<br />
współrzędne pierwszego węzła leżącego na <strong>proste</strong>j , o ile są<br />
całkowite, stanowią wskaźniki <strong>proste</strong>j. Jeśli nie są całkowite, to<br />
trzeba je sprowadzić do wspólnego mianownika - liczniki<br />
stanowią wskaźniki kierunku.<br />
Wskaźniki kierunków w<br />
krysztale<br />
Jeżeli prosta nie przechodzi przez początek układu, to jej<br />
wskaźniki wyznaczamy tak, jak współrzędne wektora i<br />
sprowadzamy je do liczb całkowitych.<br />
7
Kierunki<br />
Z<br />
[010]<br />
0,1,1 - 1,1,0=<br />
1,1,1 - 1,0,1=[0 1 0]<br />
[1 0 1]<br />
[0 1 0]<br />
Y<br />
X<br />
Kierunki<br />
Z<br />
0, 1, 1<br />
1 1<br />
0 − = −<br />
2 2<br />
1−<br />
0 = 1<br />
1−<br />
1<br />
2<br />
=<br />
1<br />
2<br />
½, 0, ½<br />
Pozbywamy się<br />
ułamków,<br />
mnożąc przez 2 i<br />
otrzymujemy:<br />
Y<br />
X [1 2 1]<br />
8
Niektóre kierunki w krysztale są sobie równoważne. Zapisujemy je<br />
wtedy w nawiasach trójkątnych. Np.<br />
(c) 2003 Brooks/Cole Publishing / Thomson<br />
Learning<br />
Wskaźniki Millera płaszczyzn<br />
Trzy liczby całkowite, względem siebie pierwsze* (hkl). Jeżeli<br />
płaszczyzna nie przechodzi przez początek układu<br />
współrzędnych, ale jest mu najbliższa, to odwrotności<br />
współrzędnych punktów przecięcia <strong>płaszczyzny</strong> z osiami , o ile<br />
są całkowite, stanowią wskaźniki <strong>płaszczyzny</strong>.<br />
9
Wskaźniki Millera płaszczyzn<br />
Jeśli odwrotności współrzędnych punktów przecięcia<br />
<strong>płaszczyzny</strong> z osiami nie są całkowite, to trzeba je sprowadzić do<br />
wspólnego mianownika - liczniki stanowią wskaźniki <strong>płaszczyzny</strong>.<br />
Płaszczyzny<br />
Z<br />
( 1 1 1)<br />
Y<br />
X<br />
10
Wyznaczanie wskaźników<br />
Millera<br />
Sposób pierwszy:<br />
1. Wyznacz współrzędne punktów<br />
przecięcia <strong>płaszczyzny</strong> z osiami<br />
krystalograficznymi (jako krotności<br />
stałych sieci) .<br />
2. Znajdź ich odwrotności<br />
3. Przemnóż je przez wspólny<br />
mianownik, aby otrzymać liczby<br />
całkowite, względem siebie<br />
pierwsze.<br />
(c) 2003 Brooks/Cole Publishing / Thomson<br />
Learning<br />
A<br />
1. Wskaźniki punktów przecięcia <strong>płaszczyzny</strong> z<br />
osiami:<br />
x = 1, y = 1, z = 1<br />
2.1/x = 1, 1/y = 1,1 /z = 1<br />
3. W wyniku nie ma ani ułamków, ani<br />
wzajemnie podzielnych liczb całkowitych,<br />
zatem wynik:<br />
4. (111)<br />
11
(c) 2003 Brooks/Cole Publishing / Thomson<br />
Learning<br />
B<br />
1. x = 1, y = 2, i z = ∞<br />
2.1/x = 1, 1/y =1/2, 1/z = 0<br />
3. Pozbywamy się ułamków, mnożąc wszystkie<br />
liczby przez wspólny mianownik<br />
1/x = 2, 1/y = 1, 1/z = 0<br />
4. (210)<br />
(c) 2003 Brooks/Cole Publishing / Thomson<br />
Learning<br />
C<br />
1. Musimy przesunąć układ współrzędnych, aby<br />
płaszczyzna nie przechodziła przez 0, 0, 0. Np. o<br />
jedną jednostkę w kierunku osi y. Teraz, x = ∞,<br />
y = -1 i z = ∞<br />
2.1/x = 0, 1/y = -1, 1/z = 0<br />
3. Nie ma ułamków.<br />
(1 1 0)<br />
12
Wskaźniki Millera<br />
(102) (111)<br />
( 11 1)<br />
(896)<br />
2<br />
3<br />
1<br />
3<br />
4<br />
Wyznaczanie wskaźników<br />
Millera<br />
Sposób drugi (w układzie<br />
prostokątnym):<br />
1. Wyznacz współrzędne trzech<br />
punktów na płaszczyźnie.<br />
2. Wstaw je do równania <strong>płaszczyzny</strong>:<br />
3. Ax+By+Cz=D<br />
4. Z równania <strong>płaszczyzny</strong> wyznacz<br />
współrzędne punktów przecięcia z<br />
osiami x, y, z.<br />
13
Niektóre <strong>płaszczyzny</strong> w krysztale są sobie równoważne. Zapisujemy<br />
je wtedy w nawiasach klamrowych. Na przykład:<br />
Uwaga: w strukturze<br />
heksagonalnej używa się<br />
czterech osi i czterech<br />
wskaźników. Osie pokazane są<br />
na rysunku.<br />
(c) 2003 Brooks/Cole Publishing / Thomson<br />
Learning<br />
14
Płaszczyzny<br />
A<br />
1. a 1 = a 2 = a 3 = , c = 1<br />
2. 1/a 1 = 1/a 2<br />
∞= 1/a 3 = 0, 1/c = 1<br />
3. Nie ma ułamków<br />
4. (0001)<br />
(c) 2003 Brooks/Cole Publishing /<br />
Thomson Learning<br />
B<br />
1. a 1 = 1, a 2 = 1, a 3 = -1/2, c = 1<br />
2. 1/a 1 = 1, 1/a 2 = 1, 1/a 3 = -2, 1/c = 1<br />
3. Nie ma ułamków<br />
4.<br />
(1121)<br />
kierunek C<br />
1. Dwa punkty 0, 0, 1 i 1, 0, 0.<br />
2. 0, 0, 1, -1, 0, 0 = 1, 0, 1<br />
3. Nie ma ułamków.<br />
4.<br />
[101<br />
]or[2113<br />
Rodzina płaszczyzn równoległych ma takie same wsaźniki Millera<br />
15
Odległości między<br />
płaszczyznami<br />
Wskaźniki Millera pozwalają obliczyć<br />
odległości między sąsiednimi<br />
płaszczyznami o tych samych<br />
wskaźnikach. Np. w strukturach<br />
regularnych:<br />
a<br />
d hkl =<br />
2 2<br />
h + k +<br />
l<br />
2<br />
gdzie a jest długością<br />
krawędzi komórki<br />
elementarnej<br />
Pas płaszczyzn<br />
W krystalografii definiuje się również<br />
pojęcie tzw pasa płaszczyzn: są to<br />
<strong>płaszczyzny</strong> równoległe do pewnej<br />
<strong>proste</strong>j (oś pasa).<br />
16
Pas płaszczyzn<br />
Jeżeli oś pasa jest prostą o<br />
wskaźnikach [u,v,w], to <strong>płaszczyzny</strong><br />
(hkl) należą do tego pasa, jeżeli:<br />
uh+vk+wl=0<br />
Literatura<br />
Donald R. Askeland, Pradeep P.<br />
Phule, The Science and Engineering<br />
of Materials.<br />
Z. Bojarski, M. Gigla, K. Stróż, M.<br />
Surowiec, Krystalografia<br />
17