Korg TR Music Workstation - Mega Music

TEST
DVD\Artykuły
CD (11)
Korg TR Music Workstation
muzyczna stacja robocza
TR 61 – 3.561 zł
TR 76 – 3.924 zł
TR 88 – 6.475 zł
PRODUCENT Korg
www.korg.com
DOSTARCZYŁ
Mega Music
Sopot
t e l . 0 5 8 ‍‐ 5 51‍‐18 ‍‐ 8 2
www.megamusic.pl
Remi Mierzicki
Korg TR dostępny jest na polskim
rynku od kilkunastu miesięcy
i radzi sobie na nim całkiem
dobrze. Skąd się wziął TR, jak się
sprawdza w praktyce oraz dla kogo
jest on przeznaczony?
Firma Korg słynie z produkcji
nadzwyczaj inspirujących instrumentów
klawiszowych.
Keyboardy, syntezatory, stacje robocze
– wszystkie z nich robią ogromne
zamieszanie na rynku, wzbudzając
zachwyt wśród użytkowników
i zrozumiałą zazdrość u konkurencji.
M1, Prophecy, Karma, Triton, Pa1X
i OASYS to tylko niektóre urządzenia
Korga, które na stałe wpisały się
w „klawiszowe annały”. Czy w owych
księgach i encyklopediach zagości
kiedyś model TR?
Pierwsze wrażenie
TR stworzony został na bazie kilku
wcześniejszych, niezwykle popularnych
modeli Korga: Triton Classic,
Triton Le oraz Triton Extreme. Charak
terystyczną cechą wymienionych
instrumentów i chyba zarazem najważniejszą
ich zaletą jest synteza,
dzięki której funkcjonują. Mowa o HI,
czyli Hyper Integrated. To dzięki
niej instrumenty te generują dźwięk
z pełną cyfrową obróbką sygnału,
gwarantując jednocześnie bardzo
realistyczne symulacje barw. Nie
inaczej jest w przypadku testowanego
modelu. TR w pełni korzysta z technologii
HI, oferując całą gamę pierwszorzędnych
programów i kombinacji.
Instrument jest lekki (wersja z 76 klawiszami
waży tylko 9,2 kg), zgrabny
i ładnie się prezentuje na tle innych
klawiszy. Korg przyzwyczaił nas do
jasnych, grafitowych stacji roboczych
(nie licząc Extreme), a w tym przypadku
otrzymujemy czarnego konia.
Obudowa jest metalowa w kolorze
czarnym, z lekkim połyskiem
(pod względem utrzymania czystości
znacznie lepsza niż ta, która była zastosowana
w Tritonie Classic). Boki
instrumentu zabudowane są tworzywem
sztucznym, również w czarnym,
lecz matowym kolorze, subtelnie
60 Estrada i Studio • kwiecień 2008

kontrastując z płytą główną. Jedyny
srebrny blask zauważalny jest w samym
centrum przedniego panelu, wokół
dużego wyświetlacza.
Przyciski na pulpicie sterowania
(w niektórych przypadkach podświetlane
na czerwono) są solidnie umiejscowione,
działają bardzo dobrze
(z przyjemnym odgłosem podczas
wciskania) i nie powinno być z nimi
problemów po dłuższym czasie używania.
Tak jak w przypadku testu
Korga M3 (EiS 09/2007) zaznaczałem,
że mam obawy o trwałość zbyt
delikatnych przycisków, tak w przypadku
opisywanego dzisiaj TR‐a,
obaw takich nie mam. Pierwsze wrażenie
jest jak najbardziej pozytywne.
Czas zajrzeć głębiej.
Panel przedni
Korg przyzwyczaił nas (w syntezatorach
workstation) do małej liczby
przycisków na płytach czołowych.
Gdy weźmiemy pod uwagę nieśmiertelny
model M1, Trinity czy Tritona,
to wszystkie te instrumenty nie grzeszyły
liczbą przycisków. Producent
wyszedł z założenia, że im mniej
na zewnątrz, tym łatwiej w obsłudze.
Czy to się sprawdza? Pamiętam,
jak wiele lat temu rzesze muzyków
i sprzedawców były przeciwne takiemu
rozwiązaniu, sugerując, że nie
przyjmie się to na stałe (czy nie było
tak samo w kwestii automatycznego
akompaniamentu?). Kiedy pierwszy
raz zasiadałem do Trinity, też zastanawiałem
się, jak instrument z tak
małą liczbą przycisków może być profesjonalnym
sprzętem. I moje późniejsze,
pozytywne rozczarowanie
było ogromne. Trzeba przyznać, że
Korg znakomicie rozwiązał sprawę
obsługi takich instrumentów. Każdy
tryb pracy jest w miarę prosty i intuicyjny.
Zbędne są liczne przyciski
Każdy tryb pracy jest w miarę prosty i intuicyjny. Zbędne są
liczne przyciski na pulpicie, ponieważ otrzymujemy duże, czytelne
wyświetlacze i tematyczne odsyłacze.
na pulpicie, ponieważ otrzymujemy
duże, czytelne wyświetlacze i tematyczne
odsyłacze.
W testowanym Korgu TR sprawa
ma się podobnie. Instrument zaopatrzony
jest w solidny ekran LCD o rozmiarach
240×64 (choć nie tak duży,
jak w Tritonie – 320×240). Informacje
podane na nim w kolorze niebieskim
są przejrzyste i czytelne. Pod wyświetlaczem
umieszczono 8 przycisków
funkcyjnych, niezbędnych podczas
pracy z instrumentem. Tak jak w M3
czy Extreme mamy wyświetlacz dotykowy
i pasek zakładek odsyłających
do kolejnych stron, tak w przypadku
TR mamy 8 przycisków‍‐odsyłaczy.
Po lewej stronie od wyświetlacza
umieszczone są: gniazdo słuchawkowe
(w miejscu, gdzie Triton
Classic miał stację dyskietek), dżojstik
PITCH BENDER (wychylający
się w lewo, prawo, przód i w tył
– znacznie sprawniej niż w Rolandzie
Juno G), przyciski funkcyjne SW1,
SW2 (np. do edycji barw podczas gry
na żywo), potencjometr głośności
VOLUME, SELECT A‍–C obsługujący
4 gałki – kontrolery czasu rzeczywistego,
PROG (pojedyncze barwy),
SEQ (sekwencer), GLOBAL (ustawienia
globalne instrumentu), MEDIA
(m.in.: ładowanie, zapis danych),
COMPARE (funkcja cofnięcia polecenia),
SAMPLING (sampler).
Po prawej stronie wyświetlacza
nie znajdziemy niczego nowego poza
tym, do czego Korg przyzwyczaił nas
w znacznie droższych modelach serii
Triton: kółko VALUE (zmiana wielu
parametrów), oraz 34 przyciski: DEC
i INC (zwiększają lub zmniejszają parametr
o 1 stopień), CATEGORY (kategorie
kombinacji i barw pojedynczych),
AUDITION (pozwala na odsłuchanie
demo barwy w trybie
PROG, bez konieczności używania
klawiatury; w trybie COMBI funkcja
ta nie działa), kursory (znacznie
ułatwiają poruszanie się po wyświetlaczu),
EXIT i MENU. Ten ostatni
przycisk otwiera kolejne strony ekranowe,
dzięki którym mamy dostęp do
wszystkich parametrów, m.in.: oscylatory,
efekty insektowe, efekty master.
Do dyspozycji mamy wreszcie
10 przycisków numerycznych, przyciski
HOLD, ENTER, A, B, C, D i GM
(banki w kategorii PROG i COMBI
– tylko A ‍– C) oraz przyciski sterowania
napędem sekwencera i obsługą
samplera.
Panel tylny
We współczesnej stacji roboczej tylny
panel musi być bogato wypo sa żony
i zawierać nowe rozwiąza nia technologiczne.
Na przestoje nie ma tu
czasu, bo konkurencja nie śpi (w tym
wypadku Yamaha MO6, Roland Juno
G). W Korgu TR na uwagę zasługuje
slot SD (Triton Classic miał stację dyskietek,
Triton Le – Smart Media, Extreme
– Compact Flash). TR obsługuje
karty SD o pojemności do 1 GB
Cztery gałki do regulacji parametrów w czasie
rzeczywistym obsługują takie funkcje jak: częstotliwość
odcięcia filtru, rezonans, parametry
obwiedni, poziom bramkowania arpeggiatora,
jego Velocity i tempo. Do regulatorów można
też przypisać cztery dowolne, zdefiniowane
przez użytkownika parametry.
Klawiatura: 61 klawiszy syntezatorowych,
76 klawiszy syntezatorowych,
88 klawiszy ważonych
(Real Weighted Action).
System: HI (Hyper Integrated),
częstotliwość próbkowania
48 kHz, polifonia 62 głosy
(Single Mode), 31 głosów
(Double Mode), 64 MB próbek
(470 multisampli, 518 sampli
perkusyjnych); 512 programów
(PROG), 384 kombinacje
(COMBI), 24 zestawy perkusyjne
(16 załadowanych),
128 brzmień GM, 9 zestawów
perkusyjnych GM.
Tryby pracy: Combination
(COMBI), Program (PROG),
Sequencer (SEQ), Sampling
(EXG‍‐SMPL), Global, Media.
Sekcja efektów: 1 efekt
Insert, 2 efety Master, 1 efekt
Master EQ (3‍‐pasmowy),
89 algorytmów efektowych,
funkcja dynamicznej modulacji
parametrów efektów.
Arpeggiator: pojedynczy
w trybie PROG, podwójny polifoniczny
w trybie COMBI i SEQ,
5 zaprogramowanych paternów,
216 paternów użytkownika.
Sekwencer: 16 ścieżek MIDI
(1 Track Master), 200.000
zdarzeń MIDI ( maksymalnie
128 utworów), Cue List
(20 list po 99 utworów), Song
Template (16 szablonów,
150 gotowców), RPPR, obsługa
formatu SMF (0 i 1).
Sampling (opcja): 16 bitów/48
kHz, 16 MB RAM (rozszerzalne
maksymalnie do
64 MB), pojemność 4.000
sampli/1.000 multisampli,
zgodność z AIFF, AKAI
(S1000/S3000), WAV, Korg.
Wyświetlacz: LCD z podświetleniem,
240×64 znaków.
Kontrolery: dżojstik Pitch
Bender, przyciski SW1 i SW2,
pokrętła Realtime Controls
1‍‐4, ARP On/Off, Category,
Audition.
Wyjścia i wejścia: Audio
Output L/MONO R, INDIVI­
DUAL‍‐1, 2, słuchawkowe
– 1/4”, MIC/LINE, MIDI IN/
OUT/THRU, Switch/Pedal,
Damper (obsługuje half damper),
USB‍‐B (USB 1.1), slot
karty pamięci SD (2,7–3,6 V,
16 MB – 1 GB).
Wymiary:
1.045×302×95 mm (61 klawiszy),
1.257×302×95 mm
(76 klawiszy),
1.414×365×123 mm (88 klawiszy).
Waga: 7,8 kg (61 klawiszy),
9,2 kg (76 klawiszy), 24,1 kg
(88 klawiszy).
Estrada i Studio • kwiecień 2008
61

TEST
Korg TR Music Workstation
Najmniejszy instrument
z serii TR Music Work station
– wyposażony w 61
klawiszy TR61.
i przypuszczam, że taka przestrzeń na
muzyczne dokonania powinna zadowolić
znakomitą większość muzyków.
Z tyłu widzimy też złącze EXB‍‐SMPL
(moduł samplera, którego zabrakło
w konkurencyjnych Roland Juno G
i Yamaha MO6). Znajdziemy tutaj
2 gniazda wejściowe audio, przełącznik
MIC/LINE (sygnały mikrofonowe
lub liniowe), pokrętło LEVEL (pozwala
na korektę sygnałów zewnętrznych
źródeł audio) oraz złącze SCSI umożliwiające
podłączenie zewnętrznego
dysku twardego lub napędu CD‍‐ROM.
Reszta złączy to typowy zestaw,
jaki możemy spotkać w prawie
wszyst kich stacjach roboczych. Mamy
tutaj gniazdo kabla sieciowego (instrument
ma wbudowany zasilacz),
Barwy: programy i kombinacje
Kwestia brzmień w stacjach roboczych zawsze wzbudza największe
emocje. Fora internetowe pękają od postów na ten temat.
Ciągle toczy się walka, czy M3 jest lepszy od Motifa, czy
Juno G to to samo co Fantom X, czy barwy w TR pochodzą
z OASYS, czy może z Tritona Le. W wielu przypadkach mamy
do czynienia z mało konstruktywnym pisaniem, trącającym tylko
o wiedzę zaczerpniętą ze specyfikacji urządzeń lub też z demówek
dostępnych w Internecie. Warto więc usystematyzować
sprawę pochodzenia próbek w Korgu TR oraz zobrazować, jak
to się ma do Classica, Studio, Le i Extreme.
Korg TR ma 64 MB próbek ROM, na podstawie których stworzono
470 multisampli instrumentalnych i 518 sampli perkusyjnych.
Jego protoplasta – Triton Classic – oferował jedynie
32 MB próbek (co w 1999 r., kiedy to swą premierę miał Triton,
było pokaźną ilością). Owe dodatkowe 32 MB w TR to sample
oznaczone w tabeli Mulitsample jako EX: 000‍‐040 (m.in.:
St.Piano, EP.Dark, Vibraphone, Flute, Voice, String, Nylon
Guitar, Trumpets, Harmonica) i w tabeli Drumsample jako EX:
000‍‐100 (m.in.: BD‍‐Dance, SD‍‐Dance, H.Hat, Ride Edge, DJ
VinylSliced). W głównym trybie pracy – PROG (pojedyncze barwy)
– TR oferuje 16 kategorii brzmieniowych: 00 Keyboard,
złącze USB (komunikacja z komputerem),
sekcję wyjść sygnałowych
AUDIO OUTPUT (Main – L/MONO, R
oraz trzy wyjścia indywidualne),
3 gniazda pedałów (ASSIGNABLE
PEDAL – obsługuje np. ogólną głośność
instrumentu, ASSIGNABLE
SWITCH – służy jako np. Start/Stop
w sekwencerze, DAMPER – klasyczny
pedał, wydłużający dźwięk) oraz 3
złącza MIDI (IN, OUT, THRU).
01 Organ, 02 Bell/Mallet, 03 Strings, 04 Vocal/Airy, 05 Brass,
06 Woodwind/Reed, 07 Guitar/Plucked, 08 Bass, 09 Slow­
Synth, 10 FastSynth, 11 LeadSynth, 12 MotionSynth, 13 SE,
14 Hit/Arpg, 15 Drums. Do dyspozycji otrzymujemy w sumie
512 barw i 24 zestawy perkusyjne w bankach A, B, C, D. W banku
G mamy 128 barw GM i 9 zestawów perkusyjnych niepodlegających
edycji.
W trybie COMBI (kombinacje brzmieniowe składające się maksymalnie
z ośmiu barw) instrument również oferuje 16 kategorii:
00 Keyboard, 01 Organ, 02 Bell/Mallet, 03 Strings, 04 Brass/
Reed, 05 Orchestral, 06 World, 07 Guitar/Plucked, 08 Pads,
09 Motion 10 Synth, 11 LeadSplit, 12 BassSplit, 13 Complex
& SE, 14 User, 15 DS./Hits. Daje nam to w sumie 384 zestawy
brzmieniowe przyporządkowane do banków A, B i C.
TR ma oczywiście nowe barwy, stworzone specjalnie dla niego,
jednak zdecydowana większość programów i kombinacji
pochodzi prosto z Tritona. Co się za tym kryje? Bardzo dobra
jakość, czystość, selektywność i głębia. TR oferuje 62‍‐głosową
polifonię (taką samą jak w modelu Classic), tak więc z powodzeniem
wydobędziemy z syntezatora bogate aranżacje sekwencerowe
i tłuste kombinacje brzmieniowe.
Klawiatura
Korg TR dostępny jest w trzech
wersjach klawiaturowych: 61 klawiszy
syntezatorowych, 76 klawiszy
syntezatorowych i 88 klawiszy ważonych
z systemem Real Weighted
Hammer Action 2. Wszystkie klawiatury
obsługują funkcję Aftertouch.
W tym miejscu warto zaznaczyć, że
konkurencyjna Yamaha MO dostępna
jest tylko w wersji 61 i 88, a Roland
Juno G tylko w wersji 61. TR‍‐88 zaopatrzony
jest w klawiaturę z takim
samym systemem, jaki posiada
OASYS, więc nie mam pytań na ten
temat, a nawet dodam, że zwycięskiego
składu się nie zmienia. Inaczej
sprawa wygląda z pozostałymi modelami
TR. Wersja 61 i 76 ma lekką,
nieco płytką, plastikową klawiaturę
(zupełnie inną niż w Tritonie Classic),
której daleko do ideału. Powinniśmy
się jednak przyzwyczaić to tego
i uznać to za zło konieczne, ponieważ
Yamaha MO6 i Roland Juno G
nie wypadają wcale lepiej. Choć przyznam
szczerze, że na pierwszym
miejscu postawiłbym jednak MO6.
Nie zapominajmy też, że mamy do
czynienia z nieco okrojonymi wersjami
starszych braci (Triton, Motif,
Fantom) i że żaden producent nie zaoferuje
nam najlepszych klawiatur
syntezatorowych.
Edycja i procesor efektów
Wszystkie pojedyncze barwy
i kombinacje brzmieniowe (patrz
ramka „Barwy: programy i kombinacje”
– przyp. red.) możemy edytować,
a zmiany zachować w instrumencie.
W trybie PROG otrzymujemy
dostęp do najważniejszych elementów
składowych barwy, m.in.: parametry
oscylatora (Ed‍‐Basic) i wysokości
dźwięku (Ed‍‐Pitch), parametry
filtrów (Ed‍‐Filter) i wzmacniacza (Ed­
‍‐Amp), parametry arpeggiatora (Ed­
‍‐Arp) oraz parametry efektów insertowych
(Ed‍‐InsertFX) i efektów master
(Ed‍‐MasterFX).
Tryb COMBI również oferuje spore
możliwości ingerencji w swoje zestawy,
m.in.: edycja programu i miksera
(Ed‍‐Prog/Mix) – wybór barwy,
ustalanie jej pozycji w panoramie stereo
i głośności; edycja parametrów
(Ed‍‐Param) – OSC, Pitch, Scale; edycja
filtrów transmisji/odbiorów komunikatów
MIDI (ED‍‐MIDI Filter)
– czyli Program Change, After Touch,
JS, Ribbon Ctrl, SW, Realtime Control
Knob; edycja arpeggiatora (Ed‍‐Arp)
– wybór rytmu, przyporządkowanie
do barw; edycja efektów insertowych
(Ed‍‐InsertFX) i efektów master (Ed­
‍‐MasterFX) – wybór i ustalanie efektów
i ich parametrów na poszczególne
barwy zestawu oraz ustawienia
korektora Master EQ.
62 Estrada i Studio • kwiecień 2008

Procesor efektów pełni bardzo istotną rolę
w każdej stacji roboczej. To dzięki niemu barwa,
kombinacja czy utwór otrzymuje ostateczny
szlif. Blok efektów w TR jest nieco okrojony
w porównaniu z Tritonem i zawiera tylko
jeden efekt Insert, dwa efekty Master, korektor
EQ (3‍‐pasmowy) oraz mikser umożliwiający
kontrolę nad wszystkimi komponentami.
W instrumencie na stałe zapisano 89 typów
efektów (m.in.: compressor, phaser, rotary speaker,
chorus, delay, reverb). Parametry wszystkich
zgromadzonych algorytmów możemy
edytować, łączyć, dzielić i wysyłać do dowolnych
wyjść audio. Z dobrodziejstw procesora
możemy korzystać podczas pracy w trybach:
PROG, COMBI, SEQ i SAMPLING.
Arpeggiator
Instrument wyposażony jest w podwójny
polifoniczny arpeggiator z 200 fabrycznie załadowanymi
przebiegami. Ilość na pewno nie
zwala z nóg, jednak charakteryzują się one
wysoką jakością. Wszystkie arpeggia są naprawdę
starannie przygotowane i godne polecenia.
W trybie PROG (pojedyncze barwy),
instrument pracuje tylko z jednym arpeggiatorem.
W trybie COMBI (kombinacje brzmieniowe)
i SEQ (sekwencer) instrument pozwala
na użycie dwóch arpeggiatorów w czasie
rzeczywistym (dual arpeggiator), gdzie
jednemu przyporządkujemy np. schemat basowy,
a drugiemu np. loop perkusyjny. Owych
kombinacji jest mnóstwo, a wszystkie pozwalają
wykorzystać je w zależności od upodobań
i potrzeb użytkownika.
Sekwencer
Korg TR oferuje dość zaawansowany sekwencer
wewnętrzny. Do dyspozycji mamy 16
śladów MIDI, 1 ścieżkę Master, 200.000 zdarzeń/nut
oraz 200 songów (po 999 sekwencji
w każdym). Instrument umożliwia tworzenie
własnych list utworów (Cue List) w nieprzekraczalnej
liczbie 20 pozycji po 99 songów
w każdej, które będą odtwarzane i powtarzane
według uznania. Sekwencer zaopatrzony
został w szereg niezbędnych funkcji
przydatnych podczas tworzenia utworów: nagrywanie
krokowe (Step Recording), nagrywanie
jednej lub kilku ścieżek w czasie rzeczywistym
(Multi Rec), wyłączanie poszczególnych
ścieżek (Mute), odtwarzanie w pętli
(Loop), mikroedycja zdarzeń (Event Edit), kopiowanie
i przenoszenie ścieżek w ramach jednego
lub kilku utworów (Copy/Move Measure,
Copy Track, Copy From Song), kasowanie nagranych
zdarzeń, ścieżek i całych utworów
(Erase Measure/Track, Delete Measure/Song)
oraz kwantyzacja i RPPR – Realtime Pattern
Play/Recording (umożliwia przypisanie do
klawisza sekwencji i odtwarzanie jej podczas
utworu). Warto też wspomnieć o funkcji
Load Template Song, którą TR zapożyczył
od Tritona. Template Song zawiera 150 przykładowych
ustawień barw, loopów perkusyjnych
ze wstępem, przejściem, zakończeniem
oraz efektów Insert, Master i Total
odpowiednich do różnych stylów muzycznych.
W pamięci instrumentu zapisanych na
stałe jest 16 gotowych muzycznych kategorii,
obejmujących w zasadzie wszystkie gatunki
muzyczne: Pop/Ballade, Rock/Metal
Rock, R&B, Jazz, Latin, Reggae, Country, Folk,
European Trad., Orchestral, Techno/EuroBeat,
House, Drum‘n’Bass, Acid Jazz, HipHop/Rap,
BeakBeat.
Sampler
TR wyposażony jest w tryb samplingu. Aby
móc jednak w pełni z niego korzystać, należy
dokupić opcjonalny moduł rozszerzający EXB­
‍‐SMPL. Zakupu można dokonać u polskiego
dystrybutora (Mega Music), a użytkownicy
posiadający instrument z gwarancją wydaną
przez Mega Music mogą liczyć na zniżki.
Do testu otrzymałem moduł samplera wyposażony
w standardowo posiadaną pamięć
16 MB RAM. Pozwala ona na nagrania
niecałych 3 minut dźwięku mono lub 1 minuty
i 30 sekund dźwięku stereo. Z taką objętością
pamięci świata na pewno nie zawojujemy,
dlatego producent przewidział możliwość
zainstalowania dodatkowych 64 MB
RAM. Instrument pozwala na utworzenie do
1000 multisampli i 4000 pojedynczych sampli.
TR odczytuje próbki w formacie Korg, Akai
S1000/3000, AIFF i WAV. Opisywany sampler
wyposażony jest w szereg funkcji potrzebnych
podczas pracy z samplami, m.in.: Time Stretch
(modyfikacja tempa odtwarzania próbki bez
zmiany jej wysokości), Time Slice (izolowanie
poszczególnych elementów próbki), Crossfade
Looping (zapętlanie sampli, eliminacja nierówności
dźwiękowych) oraz kasowanie, wycinanie,
przenoszenie i kopiowanie. Sampler
w pełni współpracuje z trybem PROG, COMBI
i SEQ, tak więc nic nie stoi na przeszkodzie,
aby spróbkowany dźwięk przekształcić w program
brzmieniowy (PROG) i korzystać
z niego w kombinacjach czy utworach.
Global
Global jest ważnym trybem w testowanym
instrumencie. To właśnie tutaj dokonuje
się wielu ustawień parametrów, które
mają istotny wpływ na pracę całej stacji.
Najważniejsze z nich, jakie zauważyłem podczas
kilkudniowych manewrów, a które powinny
być również zauważone przez innych
użytkowników, to: wysokość stroju (Master
Tune), transpozycji (Key Transpose), ustawienia
krzywych Velocity i Aftertouch, edycja
nazw programów i kombinacji oraz ustawienia
parametrów MIDI i przycisków nożnych
(pedałów). W Global tworzy się też i edytuje
zestawy perkusyjne (Drum Kit).
Estrada i Studio • kwiecień 2008

TEST
Korg TR Music Workstation
ROM w przypadku barw i kombinacji
brzmieniowych). Funkcja UTILITY
umożliwia też zmianę nazwy oraz
kopiowanie i kasowanie zapisanych
danych, tworzenie nowych folderów
oraz ustawienie daty i godziny.
Poniżej wyświetlacza znajdują
się przyciski, których
przypisanie do poszczególnych
zakładek pozwala
na sprawną obsługę instrumentu.
+ brzmienia serii Triton
+ prosta obsługa
+ opcja samplera
– klawiatura w modelach
61 i 76
– zewnętrzny zasilacz
Media
Tryb Media w połączeniu z kartą
SD (którą należy dokupić), oferuje
trzy istotne funkcje: SAVE, LOAD
i ULILITY. Jeśli stworzymy własne
barwy czy kombinacje brzmieniowe
i zapiszemy je do pamięci instrumentu,
to nie zapominajmy o zrobieniu
kopii zapasowej naszych dokonań
(Save pcg). Jeśli za pomocą
pokładowego sekwencera skomponujemy
nowy hit, a w samplerze stworzymy
megamultisampla, to nie zapomnijmy
tego wszystkiego zapisać
(Save sng, Save ksc/wav/aiff).
Pamiętajmy o tym, że większość stacji
roboczych (a w tym również Korg
TR) w trakcie pracy korzysta z pamięci
RAM – okrutnie ulotnej po wyłączeniu
instrumentu. Używajmy
więc często funkcji SAVE – zapisywanie
danych. Kiedy dane będą już
zapisane na karcie SD (którą wcześniej
należy sformatować, korzystając
z odpowiedniej opcji w zakładce
UTILITY) i zechcemy je ponownie
edytować, to musimy skorzystać
z funkcji LOAD – ładowanie danych
do pamięci instrumentu (RAM
w przypadku sampli i utworów,
Podsumowanie
Korg TR jest najmniejszą stacją roboczą
w ofercie japońskiego producenta.
Instrument charakteryzuje
się ciekawym wyglądem, niewielką
wagą, bardzo dobrymi brzmieniami,
i – co jest bardzo istotne – łatwością
w obsłudze i atrakcyjną ceną. Podwójne
arpeggio i wewnętrzny profesjonalny
sekwencer pozwoli na stworzenie
wielu znakomitych utworów,
a możliwość tworzenia własnych list
songów na pewno przyda się podczas
występów estradowych. Dużym atutem
modelu TR jest pozostawienie
użytkownikowi możliwości zamontowania
opcjonalnego samplera. Jeśli
ktoś nie potrzebuje sampli, to sprawa
jest jasna, nie musi dodatkowo płacić
za funkcje, z których nie będzie korzystał.
Natomiast amatorzy zabawy
próbkami powinni skorzystać z tego
rozszerzenia. Najsłabszym punktem
instrumentu z pewnością jest plastikowa
klawiatura. Drugim minusem
jest zewnętrzny zasilacz, ale w tym
przedziale cenowym jest to niestety
standard. Sądzę że Korg TR z powodzeniem
sprawdzi się w studiu jako
instrument wytwarzający znakomite,
charakterystyczne dla produktów
tej firmy brzmienie. Jego miejsce jest
także na estradzie, gdzie można go
wykorzystać między innymi do odtwarzania
utworów i plików SMF. Jak
każdy instrument klawiszowy TR ma
swoje mocne i słabsze strony, ale zalety
zdecydowanie przeważają nad wadami,
dlatego zachęcam wszystkich
zainteresowanych do bliższego zapoznania
się z tym produktem. EiS
64 Estrada i Studio • kwiecień 2008